|
فەرموودەعه‌قیده - بیروباوەڕی ڕاستڕوونکردنەوەی شەرعیبەهەشت و دۆزەخبیدعە و داهێنراوەکانبابەتی گشتی + وته‌ی زانایان و دانایان پەروەردە و خێزانبابەتی عەرەبیتاوان و حەرامکراوەکاننزا و پاڕانەوەژیاننامه و ڕووداو و بەسەرهاتەکانمانگی ره‌مه‌زانگۆشەی فه‌توا
|
نياز پاكى بۆ خوا مه‌رجه بۆ وه‌رگرتنى كرده‌وه‌كان نياز پاكى بۆ خوا مه‌رجه بۆ وه‌رگرتنى
كرده‌وه‌كان عَنْ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ (ڕه‌زای
خوای لێبێت) قَالَ : سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه وسلم) يَقُولُ :
((إِنَّمَا الأَعْمَالُ بِالنِّيَّاتِ ، وَإِنَّمَا لِكُلِّ امْرِئٍ مَا نَوَى ، فَمَنْ
كَانَتْ هِجْرَتُهُ إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ ، فَهِجْرَتُهُ إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ
، وَمَنْ كَانَتْ هِجْرَتُهُ إِلَى دُنْيَا يُصِيبُهَا أَوْ إِلَى امْرَأَةٍ يَنْكِحُهَا
فَهِجْرَتُهُ إِلَى مَا هَاجَرَ إِلَيْهِ))(1). واته : به‌ڕاستى هه‌موو كرده‌وه‌كان به
نيازه‌وه ئه‌نجام ده‌درێن ، وه به‌دڵنيايى هه‌موو كه‌سێك ته‌نها ئه‌وه‌ى ده‌ست ده‌كه‌وێت
كه نيازى بووه ، جا هه‌ركه‌سێك كۆچكردنه‌كه‌ى بۆ لاى خوا و پێغه‌مبه‌ره‌كه‌ى بێت
ئه‌وا كۆچكردنه‌كه‌ى لاى خوا و پێغه‌مبه‌ره‌كه‌ى وه‌رگيراو ده‌بێت ، وه هه‌ركه‌سێك
كۆچكردنه‌كه‌ى بۆ دونيا بێت ده‌ستى كه‌وێت يان بۆ ئافره‌تێك بێت ماره‌ى بكات ئه‌وا
كۆچكردنه‌كه‌ى بۆ ئه‌وه بووه كه كۆچى بۆ كردووه . (1) صحيح البخاري رقم : (1) و (54) وصحيح
مسلم رقم : (4904) . تێبينى : بۆ زانياريت ئه‌م فه‌رمووده‌يه
يه‌كه‌م فه‌رمووه‌يه كه له كتێبى (صحيح البخاري)دا هاتووه . سه‌رچاوه پشكێك له ميراته‌كه‌ى پێغه‌مبه‌ر(صلی
الله علیه وسلم) |
