هه‌ندێك له‌ حوكمه‌كانى نوێژ
هه‌ندێك له‌ حوكمه‌كانى نوێژ
سوننه‌تى پێش نوێژ : ئه‌و سوننه‌ته‌يه‌ كه‌ پێش فه‌رزه‌كه‌ ده‌كرێ وه‌ سوننه‌تى پاش نوێژ : ئه‌و سوننه‌ته‌يه‌ كه‌ له‌ پاش فه‌رزه‌كه‌ ده‌كرێ. له‌سه‌رخۆ به‌ له‌ نوێژ كردنت و ته‌ماشاى جێ ى سه‌جده‌ت بكه‌ و ئاوڕ مه‌ده‌وه‌. فه‌ڕزى جومعه‌ دووڕكاته‌ دروست نيه‌ ته‌نيا له‌ مزگه‌وت و به‌ كۆمه‌ڵ له‌ پاش ووتار خوێندنه‌وه‌.  فه‌ڕزى مه‌غريب سێ ڕكاته‌ دووڕكات بكه‌ هه‌روه‌ك له‌ نوێژى به‌يانى فێر بووى پاشان كه‌ له‌ خوێندنى ته‌حيات بويه‌وه‌ سه‌لام مه‌ده‌وه‌ هه‌سته‌وه‌ سه‌ر پێ و بڵێ (الله أكبر) ده‌ستيشت له‌گه‌ڵ به‌رز بكه‌وه‌ پاشان ته‌نها سوڕه‌تى فاتحه‌ بخوێنه‌وه‌و بڕۆ بۆڕكوع و نوێژه‌كه‌ت ته‌واو بكه‌ هه‌روه‌ك له‌ نوێژى به‌يانى فێر بووى پاشان سه‌لام بده‌وه‌ به‌لاى ڕاست و چه‌پ. فه‌رزى نيوه‌ ڕۆ و عه‌سر و عيشا چوار ڕكاته‌ پاش ئه‌وه‌ى ته‌حياتى يه‌كه‌م ده‌خوێنى سه‌لام مه‌ده‌وه‌ هه‌سته‌وه‌ بۆ ڕكاتى سێيه‌م و پاشان چواره‌م ئينجا ديسان ته‌حيات بخوێنه‌ و سه‌لام بده‌وه‌ به‌لاى ڕاست و چه‌پ هه‌روه‌ك باسمان كرد له‌ نوێژى به‌يانى. سوننه‌تى (وتر) 11 ڕكاته‌ و سوننه‌ته‌ له‌ ڕكاتى كۆتايى پێش بچيه‌ ڕكوع ئه‌م دوعايه‌ بكه‌ى و ده‌ستت به‌رز بكه‌يته‌وه‌ (اللهم اهدني فيمن هديت و عافني فيمن عافيت و تولني فيمن توليت و بارك لي فيما أعطيت و قني شر ما قضيت، إنك تقضي و لا يقضى عليك إنه لا يذل من واليت، و لا يعز من عاديت تباركت ربنا و تعاليت و صلى الله على محمد و آله و سلم) ئه‌گه‌ر ويستت بچيه‌ ناو نوێژى به‌ كۆمه‌ڵ ڕاوه‌سته‌ و بڵێ (الله أكبر) ئه‌گه‌ر ئيماميش له‌ ڕكوع يان له‌ سه‌جده‌ بوو يه‌كسه‌ر شوێنى بكه‌وه‌ ئه‌گه‌ر به‌ڕكوع ڕاگه‌يشتى بۆت به‌ ڕكاتێك حيسابه‌ ئه‌گه‌ر نا حيسابى مه‌كه‌ ئه‌گه‌ر ڕكاته‌كت يان زياتر له‌ ده‌ست چوو له‌ گه‌ڵ ئيمام ئه‌وا شوێنى بكه‌وه‌ تا كۆتايى نوێژه‌كه‌ به‌ڵام كه‌ ئيمام سه‌لامى داوه‌ تۆ سه‌لام مه‌ده‌وه‌ هه‌سته‌وه‌ ڕكاته‌كه‌ يان چه‌ندت چووه‌ بيكه‌وه‌ ئاگاداربه‌ په‌له‌ مه‌كه‌ له‌ نوێژ چونكه‌ نوێژه‌كه‌ت به‌تاڵ ده‌كاته‌وه‌ پێغه‌مبه‌ر (صلى الله عليه وعلى اله وسلم) پياوێكى بينى به‌ په‌له‌ نوێژى ده‌كرد پێى فه‌رموو بڕۆ بگه‌ڕێوه‌ نوێژ بكه‌ ئه‌توو نوێژت نه‌كرد هه‌ر ئه‌وه‌ى پێ ووت تا سێهه‌م جار كابرا وتى فێرم بكه‌ ئه‌ى پێغه‌مبه‌رى خوا (صلى الله عليه وعلى اله وسلم) پێ ى فه‌رموو (....اركع حتى تطمئن راكعاً ثم ارفع حتى تستوى قائماً ثم اسجد حتى تطمئن ساجداً، ثم ارفع حتى تطمئن جالساً...) –متفق عليه- (اطمئنان) : واته‌ مانه‌وه‌ له‌ سه‌جده‌و له‌ ركوع وه‌ له‌ ڕوكنه‌كان و په‌له‌ نه‌كردن ئه‌گه‌ر واجبێك له‌ واجبه‌كانى نوێژت له‌ ده‌ست چوو بۆ نمونه‌ ته‌حياتى يه‌كه‌مت له‌ بير چوو يان گومانت هه‌بوو له‌سه‌ر ژماره‌ى ڕكاته‌كان ئه‌وا له‌سه‌ر كه‌مه‌كه‌ نوێژه‌كه‌ت ته‌واو بكه‌ و دوو سه‌جده‌ ببه‌ له‌ كۆتايى نوێژ و سه‌لام بده‌وه‌ ئه‌وه‌ پێى ده‌ڵێن سه‌جده‌ى سه‌هوو جوڵه‌ جوڵ مه‌كه‌ له‌ ناو نوێژ چونكه‌ خشوع ناهێڵێ وه‌ له‌وانه‌يه‌ نوێژه‌كه‌ت لێ تێك بدا، ئه‌گه‌ر زۆر بجوڵێى بێ زه‌روره‌ت نوێژى عيشا تاكو نيوه‌ى شه‌و ده‌مێنێ به‌ڵام نوێژى (وتر) تا نوێژى به‌يانى ده‌مێنێ.
( سه‌رچاوه‌ فه‌رمووده‌ ڕاسته‌کان )