واجب بوونى نوێژى جومعه‌ و جه‌ماعه‌ت

واجب بوونى نوێژى جومعه و جه ماعه ت

نوێژى جومعه و نوێژى جه ماعه ت واجبه له سه ر پياوان له به ر ئه و به ڵگانه :-

1-خواى گه وره ده فه رمووێ:( يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نُودِي لِلصَّلَاةِ مِن يَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلَى ذِكْرِ اللَّهِ وَذَرُوا الْبَيْعَ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ) (سورة الجمعة- 9) ئه ى ئه و كه سانه ى بڕواتان هێناوه ئه گه ر بانگ كرا بۆنوێژ له ڕۆژى جومعه دا په له بكه ن بۆزكرى خواو واز له كڕين و فرۆشتن بێنن ئه وه چاكتره بۆتان ئه گه ر ئێوه ده زانن .

2-پێغه مبه ر (صلى الله عليه وعلى اله وسلم) ده فه رمووێ :(من ترك ثلاث جمعة تهاوناً بها، طبع على قلبه) –صحيح رواه أحمد- هه ر كه سێك سێ جومعه واز لێبێنێ به كه مى بزانێ ئه وا خوا خه تم له سه ر دڵى ده دا.

3-وه ده فه رمووێ (صلى الله عليه وعلى اله وسلم):(لقد هممت أن امر بالصلاة فتقام ثم اخالف الى منازل قوم لا يشهدون الصلاة فأحرق عليهم) –رواه البخاري- ويستم ئه مر بكه م به نوێژ داببه سترێ پاشان بچمه ماڵى ئه و كه سانه ى ئاماده ى نوێژ نابن ماڵه كه يان به سه ردا بسوتێنم .

4-(أتى رسول الله (صلى الله عليه وعلى اله وسلم) رجل أعمى، فقال يا رسول الله، إنه ليس لي قائد يقودني الى المسجد، فسأل رسول الله (صلى الله عليه وعلى اله وسلم) أن يرخص له، فرخص له، فلما ولى دعاه فقال هل تسمع النداء –بالصلاة- قال نعم، قال فأجب) –رواه مسلم- ثياوێكى كوێر هاته لاى پێغه مبه رى خوا (صلى الله عليه وعلى اله وسلم) ووتى ئه ى پێغه مبه رى خوا كه سێك نيه ده ستم بگرێ و بمهێنێ بۆ مزگه وت، داواى له پێغه مبه رى خوا كرد كه مۆڵه تى بدا نه يه ت بۆ نوێژى جه ماعه ت، ئه ويش مۆڵه تى دا، كه كابرا پشتى له پێغه مبه ر(صلى الله عليه وعلى اله وسلم) كردو ويستى بڕوا بانگى كرد پێى فه رموو ئايا بانگ ده بيستى گوتى به ڵێ، فه رمووى ده وه ڵامى بانگ بده وه -يانى وه ره بۆ نوێژ-.

5-وه ده فه رمووێ (صلى الله عليه وسلم):(من سمع النداء فلم يأتيه، فلا صلاة له إلا من عذر) -العذر : الخوف و المرض- (صحيح رواه ابن ماجة ) هه ر كه سێك بانگ ببيستێ و وه ڵامى نه داته وه ئه وه نوێژى بۆ نيه ئيللا له به ر عوزر نه بێ . عوزريش نه خۆشى و ترسانه مه به ستيش له ترسان ترسانێكى ڕاستيه خه ته ر له سه ر ژيانى هه بێ .

نوێژى جومه عه و ده سته كه وته كانى

1-خۆت بشۆ له ڕۆژى جومعه ، وه نينۆكه كانت بكه ، بۆنت خۆش بكه و جلێكى جوان و پاك له به ر بكه و ده ستنوێژت هه ڵبگره .

2-پياز و سير مه خۆ وه جگه ره ش مه خۆ و ددانه كانت به سيواك و مه عجون پاك بكه وه .

3-كه چوويته ناو مزگه وت دوو ڕكات نوێژ بكه ئه گه ر ئيمام وتاريشى ده خوێنده وه له سه ر مينبه ر ئه وه هه ر دوو ركات بكه به ڵام كورتى بكه چونكه پێغه مبه ر (صلى الله عليه وسلم) ده فه رمووێ (إذا جاء أحدكم يوم الجمعة و الإمام يخطب، فليصل ركعتين و ليتجوز فيهما-أي يخففها-) -متفق عليه- .

4-كه ئيمام ووتارى ده خوێنده وه ڕووى تێكه و گوێ له ووتاره كه ى بگره و هيچ قسه مه كه .

5-دوو ڕكات فه رزى جومعه له گه ڵ ئيمام بكه (شوێنى نيه ت دڵه ).

6-چوار ڕكات سوننه تى جومعه له پاش فه رزه كه بكه ئه گه ر له ماڵه وه ش بكه ى دووڕكاته وه باشتره له ماڵه وه بكه ى -به ڵام بزانه ئه وه بيدعه يه دروست نيه كه له گه ڵ ئيمام چوار ركات به جه ماعه ت پاش فه رزى جومعه بكه يت ئه مه شتێكى زياد كراوه له دين-.

7-له ڕۆژى جومعه زۆر سه ڵاوه ت بده له سه ر پێغه مبه ر (صلى الله عليه وسلم) چونكه پاداشتێكى گه وره ى هه يه .

8-زۆر دوعا بكه له ڕۆژى جومعه چونكه پێغه مبه ر (صلى الله عليه وعلى اله وسلم) ده فه رمووێ: (إن في الجمعة لساعة لا يوافقها مسلم يسأل الله فيها خيراً إلا أعطاه إياه) –متفق عليه- له ڕۆژى جومعه كاتێك هه يه هه ر موسڵمانێك موافه قه ى بكا به وه ى داواى خێرێك له خوا بكات ئيللا پێى ده به خشێ.

9-پێغه مبه ر (صلى الله عليه وعلى اله وسلم) ده فه رمووێ: (من اغتسل يوم الجمعة، ثم أتى الجمعة، فصلى ما قدر له، ثم أنصت حتى يفرغ الإمام من خطبته ثم يصلي معه غفر له ما بينه و بين الجمعة الأخرى و فضل ثلاثة أيام) –رواه مسلم- هه ركه سێك خۆى بشوا له رۆژى جومعه پاشان بێته نوێژى جومعه ئه وه نده ى بۆى داندراوه نوێژ بكا پاشان بێده نگ بێ تاكو ئيمام له ووتاره كه ى ده بێته وه پاشان نوێژى له گه ڵدا بكا- خواى گه وره - له تاوانه كانى نێوان ئه و جومعه و جومعه كه ى دى خۆش ده بێ وه زياده ى سێ ڕۆژ .

10- بزانه ئه وه ش بيدعه و زياد كراوه كه له پێش نوێژى جومعه دوو يان چوار ركات بكه يت به وه مه خه ڵه تێ كه له زۆربه ى مزگه وته كان ئه كرێ تۆ ده ست بگره به سوننه ته ڕاسته كان نه ك شته زياد كراوه كان .

(مافی گشت موسڵمانێکه بۆسود وه رگرتن و بڵاو کردنه وه ی گشت بابه ته کانی ماڵپه ڕی فه رمووده )