|
فەرموودەعه‌قیده - بیروباوەڕی ڕاستڕوونکردنەوەی شەرعیبەهەشت و دۆزەخبیدعە و داهێنراوەکانبابەتی گشتی + وته‌ی زانایان و دانایان پەروەردە و خێزانبابەتی عەرەبیتاوان و حەرامکراوەکاننزا و پاڕانەوەژیاننامه و ڕووداو و بەسەرهاتەکانمانگی ره‌مه‌زانگۆشەی فه‌توا
|
كۆمه‌ڵێك نزا و پاڕانه‌وه‌ی سه‌حیح كۆمه‌ڵێك نزا و پاڕانه‌وه‌ی سه‌حیح وه‌رگێڕانی : مامۆستا هه‌لگورد مصطفى گه‌ڵاڵه‌یی -----------------
1_ ( اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ النَّارِ وَعَذَابِ النَّارِ، وَفِتْنَةِ الْقَبْرِ، وَعَذَابِ الْقَبْرِ، وَشَرِّ فِتْنَةِ الْغِنَى، وَشَرِّ فِتْنَةِ الْفَقْرِ، اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ فِتْنَةِ الْمَسِيحِ الدَّجَّالِ، اللَّهُمَّ اغْسِلْ قَلْبِي بِمَاءِ الثَّلْجِ وَالْبَرَدِ، وَنَقِّ قَلْبِي مِنْ الْخَطَايَا كَمَا نَقَّيْتَ الثَّوْبَ الْأَبْيَضَ مِنْ الدَّنَسِ، وَبَاعِدْ بَيْنِي وَبَيْنَ خَطَايَايَ كَمَا بَاعَدْتَ بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ. اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ الْكَسَلِ وَالْمَأْثَمِ وَالْمَغْرَم ) . صحیح البخاری . واته : خودایه په‌نات پێ ده‌گرم له فیتنه و سزای ئاگری دۆزه‌خ ؛ وه په‌نات پێ ده‌گرم له فیتنه و ئاشووبی ناو گۆڕ ؛ وه په‌نات پێ ده‌گرم له فیتنه و ئاشووبی ده‌وڵه‌مه‌ندی ؛ وه په‌نات پێ ده‌گرم له فیتنه و ئاشووبی هه‌ژاری ؛ خودایه په‌نات پێ ده‌گرم له شه‌ڕ و فیتنه‌ی مه‌سیحی ده‌ججال ؛ خودایه دڵم به ئاوی به‌فر و ته‌رزه بشۆره و پاكی بكه‌وه له گوناه و تاوان وه‌ك چۆن پۆشاكی سپی پاك ده‌كرێته‌وه له چڵك و پیسی ؛ وه نێوان من و گوناه و تاوان له‌یه‌كتر دوور بخه وه‌ك چۆن نێوان خۆر هه‌ڵات و خۆر ئاوات له‌یه‌كتر دوور خستۆته‌وه ؛ خودایه په‌نات پێ ده‌گرم له ته‌مبه‌ڵی و تاوانكاری و قه‌رزداری . 2_ ( اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْعَجْزِ، وَالْكَسَلِ، وَالْجُبْنِ، وَالْهَرَمِ، والْبُخْلِ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ، وَمِنْ فِتْنَةِ الْمَحْيَا وَالْمَمَاتِ ) . صحیح البخاری . واته : خودایه په‌نات پێ ده‌گرم له بێ توانایی ؛ وه له ته‌مبه‌ڵی ؛ وه له ترسنۆكی ؛ وه له په‌ككه‌وته‌یی و به‌ساڵاچوویی ؛ وه له ڕه‌زیلی ؛ وه په‌نات پێ ده‌گرم له سزای ناو گۆڕ ؛ وه له فیتنه و ئاشووبی ژیان و مردن .
3_ ( اللهمَّ إنِّي أعُوذُ بِكَ مِنْ جَهْدِ الْبَلَاءِ، وَدَرَكِ الشَّقَاءِ، وَسُوءِ الْقَضَاءِ، وَشَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ ) . صحیح البخاری . واته : خودایه په‌نات پێ ده‌گرم له قوڕسی به‌ڵا و ناخۆشی ؛ وه له تیاچوون و نه‌مان ؛ وه له قه‌زا و قه‌ده‌ری ناخۆش ؛ وه له خۆشحاڵی دوژمن پێمان .
4_ ( اللَّهُمَّ أَصْلِحْ لِي دِينِي الَّذِي هُوَ عِصْمَةُ أَمْرِي، وَأَصْلِحْ لِي دُنْيَايَ الَّتِي فِيهَا مَعَاشِي، وَأَصْلِحْ لِي آخِرَتِي الَّتِي فِيهَا مَعَادِي، وَاجْعَلِ الْحَيَاةَ زِيَادَةً لِي فِي كُلِّ خَيْرٍ، وَاجْعَلِ الْمَوْتَ رَاحَةً لِي مِنْ كُلِّ شَرٍّ ) . أخرجه مسلم . واته : خودایه دینداریم باش بكه ؛ ئه‌و دینداریه‌ی كه هۆكاری پاراستنی منه له‌ناخۆشیه‌كانی دونیاو دواڕۆژ ؛ وه ژیانی دونیام بۆ باش بكه ؛ كه ژیانی منی پێوه به‌نده ؛ وه دواڕۆژم بۆ باش بكه كه شوێنی گه‌ڕانه‌وه‌مه ؛ خودایه ژیانی دونیام والێبكه كه‌زۆر كرده‌وه‌ی چاكی تیادا ئه‌نجام بده‌م ؛ وه مردنم بۆ بكه به حه‌وانه‌وه و ڕزگار بوون له هه‌موو شه‌ڕ و خراپه‌یه‌ك .
5_ ( اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْهُدَى، وَالتُّقَى، وَالْعَفَافَ، وَالْغِنَى ) . أخرجه مسلم . واته : خودایه داوای هیدایه‌ت و ته‌قوا و خۆپارێزی و نه‌فس به‌رزیت لێ ده‌كه‌م .
6_ اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْعَجْزِ، وَالْكَسَلِ، وَالْجُبْنِ، وَالْبُخْلِ، وَالْهَرَمِ، وَعَذَابِ الْقَبْرِ، اللَّهُمَّ آتِ نَفْسِي تَقْوَاهَا، وَزَكِّهَا أَنْتَ خَيْرُ مَنْ زَكَّاهَا، أَنْتَ وَلِيُّهَا وَمَوْلَاهَا، اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ عِلْمٍ لَا يَنْفَعُ، وَمِنْ قَلْبٍ لَا يَخْشَعُ، وَمِنْ نَفْسٍ لَا تَشْبَعُ، وَمِنْ دَعْوَةٍ لَا يُسْتَجَابُ لَهَا . أخرجه مسلم . واته : خودایه په‌نات پێ ده‌گرم له بێ توانایی ؛ وه له ته‌مبه‌ڵی ؛ وه له ترسنۆكی ؛ وه له‌ڕه‌زیلی ؛ وه له به‌ساڵاچوویی و په‌ككه‌وته‌یی ؛ وه له سزای ناو گۆڕ ؛ خودایه ته‌قوا به نه‌فسم ببه‌خشه ؛ وه پاكی بكه‌وه به‌ڕاستی جگه له تۆ كه‌سێكی ترنیه نه‌فس پاك بكاته‌وه ؛ به‌ڕاستی هه‌رتۆ خاوه‌ن و په‌روه‌ردگاری نه‌فسی ؛ خودایه په‌نات پێ ده‌گرم له زانستێك كه سوود نه‌گه‌یه‌نێت ؛ وه دڵێك كه له‌خوا نه‌ترس بێت ؛ وه نه‌فسێك كه تێر نه‌بێت ؛ وه دوعایه‌ك كه گیرا نه‌بێت .
7_ اللَّهُمَّ اهْدِنِي وَسَدِّدْنِي، اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْهُدَى وَالسَّدَاد . أخرجه مسلم . واته : خودایه هیدایه‌تم بده و به‌رده‌وامیم پێ ببه‌خشه ؛ خودایه داوای هیدایه‌ت و به‌رده‌وامیت لێ ده‌كه‌م .
8_ اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ زَوَالِ نِعْمَتِكَ، وَتَحَوُّلِ عَافِيَتِكَ، وَفُجَاءَةِ نِقْمَتِكَ، وَجَمِيعِ سَخَطِكَ . أخرجه مسلم . واته : خودایه په‌نات پێ ده‌گرم له نه‌مانی نیعمه‌ت و به‌خششه‌كانت ؛ وه له‌گۆڕینی له‌شساغی بۆ نه‌خۆشی ؛ وه له سزای له‌ناكاوت ؛ وه له‌گشت ئهوشتانهی لێی ناڕازی .
9_ ( اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا عَمِلْتُ، وَمِنْ شَرِّ مَا لَمْ أَعْمَلْ ) . صحیح مسلم . واته : خودایه په‌نات پێ ده‌گرم له خراپه‌ی ئه‌و كرده‌وانه‌ی ئه‌نجامم داوه ؛ وه له خراپه‌ی ئه‌و كرده‌وانه‌ش كه ئه‌نجامم نه‌داوه .
10_ (اللَّهُمَّ أكْثِرْ مَالِي، وَوَلَدِي، وَبَارِكْ لِي فِيمَا أعْطَيْتَنِي وَاغْفِرْ لِي ) . واته : خودایه ماڵم زیاد بكه ؛ وه منداڵم زیاد بكه ؛ وه به‌ره‌كه‌ت بخه‌ره گشت ئهوشتانهی پێم ده‌به‌خشی ؛ وه له گوناهه‌كانم خۆشبه .
11_ ( لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَظِيمُ الْحَلِيمُ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ رَبُّ السَّمَوَاتِ، وَرَبُّ الْأَرْضِ، وَرَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيم ) . صحیح البخاری . واته : هیچ په‌رستراوێك نیه شایه‌نی په‌رستن بێت ته‌نها الله نه‌بێت كه زۆر مه‌زن و نه‌رم و نیانه ؛ هیچ په‌رستراوێك نیه شایه‌نی په‌رستن بێت ته‌نها الله نه‌بێت كه په‌روه‌ردگاری عه‌ڕشی مه‌زنه ؛ هیچ په‌رستراوێك نیه شایه‌نی په‌رستن بێت ته‌نها الله نه‌بێت كه په‌روه‌ردگاری ئاسمانه‌كانه ؛ وه په‌روه‌ردگاری زه‌وییه ؛ وه په‌روه‌ردگاری عه‌ڕشی به‌ڕێزه .
12_ ( اللَّهُمَّ رَحْمَتَكَ أَرْجُو فَلَا تَكِلْنِي إِلَى نَفْسِي طَرْفَةَ عَيْنٍ، وَأَصْلِحْ لِي شَأْنِي كُلَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ) . صحیح ابی داود . واته : خودایه ئومێدی ڕه‌حم و به‌زه‌یی تۆم هه‌یه ؛ جا به ئه‌ندازه‌ی چاوتروكانێك مه‌مده ده‌ست نه‌فسی خۆمه‌وه ؛ وه هه‌موو كار و باری ژیانم باش بكه ؛ به‌ڕاستی هیچ په‌رستراوێك نیه شایه‌نی په‌رستن بێت ته‌نها تۆ نه‌بێت .
13_ (اللَّهُمَّ إِنِّي عَبْدُكَ ابْنُ عَبْدِكَ ابْنُ أَمَتِكَ، نَاصِيَتِي بِيَدِكَ، مَاضٍ فِيَّ حُكْمُكَ، عَدْلٌ فِيَّ قَضَاؤُكَ، أَسْأَلُكَ بِكُلِّ اسْمٍ هُوَ لَكَ سَمَّيْتَ بِهِ نَفْسَكَ، أَوْ أَنْزَلْتَهُ فِي كِتَابِكَ، أَوْ عَلَّمْتَهُ أَحَدًا مِنْ خَلْقِكَ، أَوِ اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِي عِلْمِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ، أَنْ تَجْعَلَ الْقُرْآنَ رَبِيعَ قَلْبِي، وَنُورَ صَدْرِي، وَجَلَاءَ حُزْنِي، وَذَهَابَ هَمِّي ) . صحیح أبی داود . واته : خودایه من به‌نده‌ی تۆم كوڕی به‌نده‌ی تۆم كوڕی كۆیله‌ی تۆم ؛ چاره‌نووسم به‌ده‌ستی تۆیه ؛ حوكمی تۆ بۆمن بریاردراوه ؛ بڕیاره‌كانت بۆم دادپه‌روه‌رانه‌یه ؛ داوات لێ ده‌كه‌م به‌هه‌موو ناوێك كه هه‌ته و خۆت پێ ناوناوه ؛ یان له‌ناو په‌رتوكه‌كه‌تدا داتبه‌زاندووه ؛ یان یه‌كێكت فێركردووه له به‌نده‌كانت ؛ یان له زانسته نهێنیه‌كانی خۆت هه‌ڵتگرتووه ؛ قورئان بكه به به‌هاری دڵم ؛ وه ڕووناكی سینه و ده‌روونم ؛ وه بیكه به‌ڕه‌وێنه‌ری خه‌فه‌ت و دڵته‌نگیم .
14_ (اللَّهُمَّ مُصَرِّفَ القُلُوبِ صَرِّفْ قُلُوبَنَا عَلَى طَاعَتِكَ ) . صحیح مسلم . واته : خودایه تۆ هه‌لسووڕێنه‌ری دڵه‌كانی ؛ دڵه‌كانمان هه‌ڵسووڕێنه بۆ گوێڕایه‌ڵی كردنی خۆت .
15_ (يَا مُقَلِّبَ القُلُوبِ ثَبِّت قَلْبِي عَلَى دِينِكَ ) . صحیح الجامع . واته : خودايه ئه‌ی وه‌رگێڕی دڵه‌كان ؛ دڵم له‌سه‌ر دینه‌كه‌ت جێگیربكه .
16_ (اللَّهُمَّ إنِّي أسْألُكَ[الْيَقِينَ]و [الْعَفْوَو] الْعَافِيَةَ فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَة ) . صحیح ابن ماجه . واته : خودایه داوای دڵنایی و لێ بوورده‌یی و سه‌لامه‌تیت لێ ده‌كه‌م له‌دونیا و له دواڕۆژ .
17_ (اللهمّ أحْسِنْ عَاقِبَتَنَا فِي الأُمُورِ كُلِّهَا، وَأجِرْنَا مِنْ خِزْيِ الدُّنْيَا وَعَذَابِ الآخِرَة ) . رواه أحمد . واته : خودایه له‌هه‌موو شتێكدا كۆتا خێرمان بكه‌ی ؛ وه بمانپارێزه له به‌ڵا و ناخۆشیه‌كانی دونیا و سزای دواڕۆژ .
18_ (رَبِّ أَعِنِّي وَلَا تُعِنْ عَلَيَّ، وَانْصُرْنِي وَلَا تَنْصُرْ عَلَيَّ، وَامْكُرْ لِي وَلَا تَمْكُرْ عَلَيَّ، وَاهْدِنِي وَيَسِّرِ الهُدَى إِلَيَّ، وَانْصُرْنِي عَلَى مَنْ بَغَى عَلَيَّ، رَبِّ اجْعَلْنِي لَكَ شَكَّارًا، لَكَ ذَكَّارًا، لَكَ رَهَّابًا، لَكَ مِطْوَاعًا، إِلَيْكَ مُخْبِتًا أَوَّاهاً مُنِيبًا، رَبِّ تَقَبَّلْ تَوْبَتِي، وَاغْسِلْ حَوْبَتِي، وَأَجِبْ دَعْوَتِي، وَثَبِّتْ حُجَّتِي، وَاهْدِ قَلْبِي، وَسَدِّدْ لِسَانِي، وَاسْلُلْ سَخِيمَةَ قَلْبِي ) . صحيح ابي دواود . واته : په‌روه‌ردگارم یارمه‌تیم بده و یارمه‌تی كه‌سیش مه‌ده له‌سه‌رم ؛ وه سه‌رم بخه و كه‌سیش سه‌رمه‌خه به‌سه‌رمدا ؛ پلانم بۆ دارێژه و پلانی كه‌سیش دامه‌ڕێژه له‌سه‌رم ؛ وه ڕێنماییم بكه و ڕێنمایی كردنیشم بۆ ئاسان بكه ؛ وه سه‌رم بخه به‌سه‌ر ئه‌وكه‌سه‌ی ده‌ست درێژی ده‌كاته سه‌رم ؛ خودایه وام لێ بكه شوكرانه بژێری تۆبم ؛ زیكری تۆ بكه‌م ؛ له‌تۆ بترسم ؛ گوێڕایه‌ڵی تۆ بكه‌م ؛ بۆلای تۆ بگه‌ڕێمه‌وه ؛ په‌روه‌ردگارم تۆبه‌م لێ قه‌بول بكه ؛ وه تاوانه‌كانم بشۆره‌وه ؛ وه دوعاكه‌م وه‌ڵام بده‌وه ؛ وه به‌ڵگه‌كانم جێگیر بكه ؛ وه دڵم هیدایه‌تدراوبكه ؛ وه زمانم ڕاست بكه‌ره‌وه ؛ وه پۆخڵه‌واتی ناو دڵم ده‌ربهێنه .
19_ (اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ سَمْعِي، وَمِنْ شَرِّ بَصَرِي، وَمِنْ شَرِّ لِسَانِي، وَمِنْ شَرِّ قَلْبِي، وَمِنْ شَرِّ مَنِيِّي ) . صحيح الترمذي . واته : خودایه په‌نات پێ ده‌گرم له‌خراپه‌ی بیستنم ؛ وه له خراپه‌ی بینینم ؛ وه له‌خراپه‌ی زمانم ؛ وه له‌خراپه‌ی دڵم ؛ وه له خراپه‌ی ئاوی شه‌هوه‌تم .
20_ (اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْبَرَصِ، وَالْجُنُونِ، وَالْجُذَامِ، وَمِنْ سَيِّئِ الأَسْقَام ) . صحیح ابی داود . واته : خودایه په‌نات پێ ده‌گرم له نه‌خۆشی گولی ؛ وه له شێتی ؛ وه له‌نه‌خۆشی گه‌ری ؛ وه له‌خراپترینی ده‌رد و نه‌خۆشیه‌كان .
21_ (اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ مُنْكَرَاتِ الْأَخْلَاقِ، وَالْأَعْمَالِ، وَالْأَهْوَاءِ ) . صحيح الترمذي . واته : خودایه په‌نات پێ ده‌گرم له ڕه‌وشته خراپه‌كان ؛ وه له كرده‌وه خراپه‌كان ؛ وه له هه‌واو ئاره‌زووه خراپه‌كان .
22_ (اللَّهُمَّ إِنَّكَ عُفُوٌّ كَرِيمٌ تُحِبُّ الْعَفْوَ فَاعْفُ عَنِّي ) . صحيح الترمذي . واته : خودایه به‌ڕاستی تۆ لێ بوورده‌ی و لێ بوردنیشت پێخۆشه و له‌گوناهه‌كانم خۆشبه و لێم ببووره .
23_ (اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ فِعْلَ الْخَيْرَاتِ، وَتَرْكَ الْمُنْكَرَاتِ، وَحُبَّ الْمَسَاكِينِ، وَأَنْ تَغْفِرَ لِي، وَتَرْحَمَنِي، وَإِذَا أَرَدْتَ فِتْنَةَ قَوْمٍ فَتَوَفَّنِي غَيْرَ مَفْتُونٍ، وَأَسْأَلُكَ حُبَّكَ، وَحُبَّ مَنْ يُحِبُّكَ، وَحُبَّ عَمَلٍ يُقَرِّبُنِي إِلَى حُبِّكَ ) . صحيح الترمذي . واته : خودایه داوات لێ ده‌كه‌م كرده‌وه‌ی چاكم پێ ببه‌خشی ؛ وه داوات لێ ده‌كه‌م یارمه‌تیم بده‌ی بۆ وازهێنان له‌كرده‌وه‌ی خراپ ؛ وه خۆشویستنی هه‌ژاران ؛ وه له‌گوناهه‌كانم خۆشبی ؛ وه ڕه‌حمم پێ بكه ؛ وه ئه‌گه‌ر ویستت كه‌سانێك تووشی فیتنه بكه‌ی ئه‌وا بممرێنه و تووشی فیتنه نه‌بم ؛ وه داوای خۆشویستنی خۆتت لێ ده‌كه‌م ؛ وه خۆشویستنی ئه‌وكه‌سه‌ی تۆی خۆش ده‌وێت ؛ وه خۆشویستنی كرده‌وه‌یه‌ك كه له‌خۆشویستنی تۆم نزیك بكاته‌وه .
24_ (اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنَ الْخَيْرِ كُلِّهِ: عَاجِلِهِ وَآجِلِهِ، مَا عَلِمْتُ مِنْهُ وَمَا لَمْ أَعْلَمْ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنَ الشَّرِّ كُلِّهِ عَاجِلِهِ وَآجِلِهِ، مَا عَلِمْتُ مِنْهُ وَمَا لَمْ أَعْلَمْ. اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ خَيْرِ مَا سَأَلَكَ عَبْدُكَ وَنَبِيُّكَ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ [مَا اسْتَعَاذَ بِكَ] [مِنْهُ] عَبْدُكَ وَنَبِيُّكَ. اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْجَنَّةَ، وَمَا قَرَّبَ إِلَيْهَا مِنْ قَوْلٍ أَوْ عَمَلٍ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنَ النَّارِ وَمَا قَرَّبَ إِلَيْهَا مِنْ قَوْلٍ أَوْ عَمَلٍ، وَأَسْأَلُكَ أَنْ تَجْعَلَ كُلَّ قَضَاءٍ قَضَيْتَهُ لِي خَيْرا ) . صحیح ابن ماجه . واته : خودایه داوای خێرت لێ ده‌كه‌م هه‌رهه‌مووی : هی ئێستا و هی داهاتوو ؛ ئه‌وه‌ی ده‌یزانم و ئه‌وه‌ش كه نایزانم ؛ وه په‌نات پێ ده‌گرم له خراپه هه‌ر هه‌مووی : هی ئیستا و هی داهاتوو ؛ ئه‌وه‌ی ده‌یزانم و ئه‌وه‌ش كه نایزانم ؛ خودایه داوای ئه‌و خێره‌ت لێ ده‌كه‌م كه به‌نده‌كه‌ت و پێغه‌مبه‌ره‌كه‌ت داوای لێ كردووی ؛ وه په‌نات پێ ده‌گرم له‌و خراپه‌ی كه به‌نده‌كه‌ت و پێغه‌مبه‌ره‌كه‌ت په‌نای پێ گرتووی ؛ خودایه داوای به‌هه‌شتت لێ ده‌كه‌م ؛ وه ئه‌وه‌ی له‌به‌هه‌شت نزیكم ده‌كاته‌وه به قسه یان كرده‌وه ؛ وه په‌نات پێ ده‌گرم له ئاگر وه ئه‌وه‌ش له‌ئاگر نزیكم ده‌كاته‌وه به قسه یان به كرده‌وه ؛ وه داوات لێ ده‌كه‌م هه‌ر بڕیاڕێكت كه داوه له‌سه‌رم بۆم به‌خێر بگێڕی .
25_ (اللَّهُمَّ احْفَظنِي بالإِسْلاَمِ قائِماً، واحْفَظْنِي بالإِسْلاَمِ قاعِداً، واحْفَظنِي بالإِسْلاَمِ راقِداً، ولا تُشْمِتْ بِي عَدُوّاً ولا حاسِداً. اللَّهُمَّ إِنِّي أسْألُكَ مِنْ كُلِّ خَيْر خزائِنُهُ بِيَدِكَ، وأعُوذُ بِكَ مِنْ كُلِّ شَرٍّ خَزَائِنُهُ بِيَدِكَ ) . صحیح الجامع . واته : خوایه بمپارێزه به ئیسلام كاتێك كه به‌پێوه‌م ؛ وه بمپارێزه به ئیسلام كاتێك كه دانیشتووم ؛ وه دڵی هیچ دو‌ژمنێك و حه‌سوودێك به‌من خۆش مه‌كه ؛ خودایه داوای هه‌موو چاكه‌یه‌كت لێ ده‌كه‌م كه خه‌زێنه‌كه‌ی له‌ده‌ستی تۆدایه ؛ وه په‌نات پێ ده‌گرم له‌گشت خراپه‌یه‌ك كه خه‌زێنه‌كه‌ی له‌ده‌ستی تۆدایه .
26_ (اللَّهُمَّ اقْسِمْ لَنَا مِنْ خَشْيَتِكَ مَا تَحُولُ بِهِ بَيْنَنَا وَبَيْنَ مَعَاصِيكَ، وَمِنْ طَاعَتِكَ مَا تُبَلِّغُنَا بِهِ جَنَّتَكَ، وَمِنَ الْيَقِينِ مَا تُهَوِّنُ بِهِ عَلَيْنَا مَصَائِبَ الدُّنْيَا، اللَّهُمَّ مَتِّعْنَا بِأَسْمَاعِنَا، وَأَبْصَارِنَا، وَقُوَّاتِنَا مَا أَحْيَيْتَنَا، وَاجْعَلْهُ الْوَارِثَ مِنَّا، وَاجْعَلْ ثَأْرَنَا عَلَى مَنْ ظَلَمَنَا، وَانْصُرْنَا عَلَى مَنْ عَادَانَا، وَلَا تَجْعَلْ مُصِيبَتَنَا فِي دِينِنَا، وَلَا تَجْعَلِ الدُّنْيَا أَكْبَرَ هَمِّنَا، وَلَا مَبْلَغَ عِلْمِنَا، وَلَا تُسَلِّطْ عَلَيْنَا مَنْ لَا يَرْحَمُنَا ) . صحیح الجامع . واته : خودایه ترسی خۆتمان پێ ببه‌خشه بۆ ئه‌وه‌ی ببێته ڕێگر له‌نێوان ئێمه و سه‌رپێچی كردنی تۆ ؛ وه گوێڕایه‌ڵی كردنی خۆتمان پێ ببه‌خشه كه بمان گه‌یه‌نێت به به‌هه‌شته‌كه‌ت ؛ وه یه‌قین و دڵنیاییمان پێ ببه‌خشه بۆ ئه‌ه‌ی به‌ڵا و ناخۆشیه‌كانی دونیامان له‌سه‌ر سووك بكات ؛ خودایه خۆشگوزه‌رانمان بكه به بیستنه‌كانمان و بینینه‌كانمان و تواناكانمان ؛ ئه‌وه‌نده‌ی له‌ژیانداین ؛ وه ئه‌وانه‌ش بكه به میراتگری ئێمه ؛ وه تۆڵه سه‌ندنه‌وه‌مان بخه‌ره سه‌ر ئه‌وانه‌ی سته‌ممان لێ ده‌كه‌ن ؛ وه سه‌رمان بخه به‌سه‌ر ئه‌وكه‌سانه‌ی دوژمنایه‌تیمان ده‌كه‌ن ؛ وه به‌ڵا و ناخۆشیه‌كانمان نه‌خه‌یته ناو دینه‌كه‌مان ؛ وه دونیا مه‌كه به خه‌م و مه‌به‌ستی گه‌وره‌مان و ئامانجی زانستمان ؛ وه به‌سه‌رمان زاڵمه‌كه ئه‌وكه‌سه‌ی ڕه‌حممان پێ ناكات .
27_ (اللَّهُمَّ إنِّي أَعوذُ بِكَ مِنَ الجُبْنِ، وَأعُوذُ بِكَ مِنَ البُخْلِ، وَأعُوذُ بِكَ مِنْ أنْ أُرَدَّ إِلَى أَرْذَلِ العُمُرِ، وَأعُوذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ الدُّنْيَا وَعَذَابِ القَبْرِ ) . صحیح البخاری . واته : خودایه په‌نات پێ ده‌گرم له ترسنۆكی ؛ وه په‌نات پێ ده‌گرم له ڕه‌زیلی ؛ وه په‌نات پێ ده‌گرم له‌وه‌ی بمگه‌ڕینیه‌وه بۆ زه‌لیلترین ته‌مه‌ن ؛ وه په‌نات پێ ده‌گرم له فیتنه‌ی دونیا وه سزای ناوگۆڕ .
28_ ( اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي خَطِيئَتِي، وَجَهْلِي، وَإِسْرَافِي فِي أَمْرِي، وَمَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي هَزْلِي، وَجِدِّي، وَخَطَئي، وَعَمْدِي، وَكُلُّ ذَلِكَ عِنْدِي ) . متفق علیه . واته : خودایه له‌گوناهم خۆشبه ؛ وه له نه‌زانینم خۆشبه ؛ وه له‌زێده‌ڕه‌ویه‌كانم خۆشبه ؛ وه ئهوشتانهی تۆ ده‌یزانی و من نایزانم ؛ خودایه له‌وكارانه‌م خۆشبه كه باگاڵته كردوومه ؛ وه ئه‌وكاره‌ی به بێ گاڵته كردوومه ؛ وه ئه‌وكاره‌ی به هه‌ڵه كردوومه ؛ وه ئه‌و كاره‌ی به ئه‌نقه‌ست كردوومه ؛ وه گشت ئه‌وشته نادروستانه‌ی له‌لام هه‌یه و ئه‌نجامم داوه .
29_ (اللَّهُمَّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي ظُلْمًا كَثِيرًا، وَلَا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ. فَاغْفِرْ لِي مَغْفِرَةً مِنْ عِنْدِكَ، وَارْحَمْنِي إِنَّكَ أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِيم ) . متفق علیه . واته : خودایه من سته‌می زۆرم له‌نه‌فسی خۆم كردووه ؛ وه هیچ كه‌سێك له گوناه خۆش نابێت ته‌نها تۆ نه‌بێت ؛ جا لێم خۆشبه به لێ خۆشبوونی خۆت ؛ وه ڕه‌حمم پێ بكه به‌ڕاستی تۆ لێ بوورده و به به‌زه‌یی .
30_ (اللَّهُمَّ لَكَ أَسْلَمْتُ، وَبِكَ آمَنْتُ، وَعَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ، وَإِلَيْكَ أَنَبْتُ، وَبِكَ خَاصَمْتُ. اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِعِزَّتِكَ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ أَنْ تُضِلَّنِي، أَنْتَ الْحَيُّ الَّذِي لَا يَمُوتُ، وَالْجِنُّ وَالْإِنْسُ يَمُوتُونَ ) . صحیح مسلم . واته : خوایه بۆتۆ مل كه‌چ بووم ؛ وه باوه‌ڕم به‌تۆ هێنا ؛ وه پشتم به‌تۆ به‌ست ؛ وه بۆلای تۆ گه‌ڕامه‌وه ؛ وه به‌تۆ وه‌ڵامی دوژمنان ئه‌ده‌مه‌وه ؛ خودایه په‌نا به هێز و ده‌سه‌ڵاتت ده‌گرم ؛ هیچ یه‌رستراوێك شایه‌نی په‌رستن نیه ته‌نها تۆ نه‌بێت له گومڕایی بمپارێزه ؛ تۆ هه‌میشه زیندوویی و نامری ؛ جنۆكه و مرۆڤه‌كان ده‌مرن .
31_ (اللَّهُمَّ إنَّا نَسْألُكَ مُوجِباتِ رَحْمَتِكَ، وَعَزائِمَ مَغْفِرَتِكَ، والسَّلامَةَ مِنْ كُلِّ إثمٍ، والغَنِيمَةَ مِنْ كُلِّ بِرٍّ، والفَوْزَ بالجَنَّةِ، والنَّجاةَ مِنَ النَّارِ ) . صححه الحاكم . واته : خودایه داوای ڕه‌حمه‌تی خۆتت لێ ده‌كه‌م ؛ وه داوای لێ خۆشبوونی خۆتت لێ ده‌كه‌م ؛ وه داوای سه‌لامه‌تیت لێ ده‌كه‌م له‌هه‌موو گوناهێك ؛ وه داوای به‌ده‌ست هێنانی هه‌موو چاكه‌یه‌كت لێ ده‌كه‌م ؛ وه داوای به‌ده‌ست هێنانی به‌هه‌شتت لێ ده‌كه‌م ؛ وه داوای ڕزگاربوونت لێ ده‌كه‌م له ئاگر .
32_ (اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ) . صحیح الجامع . واته : خودایه داوای لێ خۆشبوونت لێ ده‌كه‌م بۆ باوه‌ڕدارانی پیاو و باوه‌ڕدارانی ئافره‌ت .
33_ (اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي ذَنْبِي، وَوَسِّعْ لِي فِي دَارِي، وَبَارِكْ لِي فِيمَا رَزَقْتَنِي ) . صحیح الجامع الصغیر . واته : خودایه له گوناهم خۆشبه ؛ وه ڕووبه‌ری خانووم فراوان بكه ؛ وه به‌ره‌كه‌ت بخه‌ره ناو ئه‌و ڕزقه‌كه‌ی كه پێم ده‌به‌خشی .
34_ ( اللَّهُمَّ إنِّي أَسْأَلُك مِنْ فَضْلِكَ وَرَحْمَتِكَ؛ فَإِنَّهُ لاَ يَمْلِكُهَا إِلاَّ أَنْتَ ) . صحیح الجامع : 1 / 114 . واته : خودایه داوای فه‌زڵ و ڕه‌حمه‌تی خۆتت لێ ده‌كه‌م ؛ به‌ڕاستی فه‌زڵ و ڕه‌حمه‌ت به ده‌ست هیچ كه‌سێك نیه ته‌نها تۆ نه‌بێت .
35_ ( اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الهَرَمِ، وَالتَّرَدِّي، وَالْهَدْمِ، وَالْغَمِّ، وَالْغَرَقِ، وَالْحَرَقِ، وَأَعُوذُ بِكَ أَنْ يَتَخَبَّطَنِيَ الشَّيْطَانُ عِنْدَ الْمَوْتِ، وَأَعُوذُ بِكَ أَنْ أَمُوتَ فِي سَبِيلِكَ مُدْبِرًا، وَأَعُوذُ بِكَ أَنْ أَمُوتَ لَدِيغًا ) . صحيح سنن أبي داود . واته : خودایه په‌نات پێ ده‌گرم له پیری و په‌ككه‌وته‌یی ؛ وه له كه‌وتن له‌شوێنێكی به‌رز ؛ وه له‌كه‌وتنه ژێر خانوو ؛ وه له خه‌فه‌ت و دڵ ته‌نگی ؛ وه له خنكان ؛ وه له سووتان ؛ وه په‌نات پێ ده‌گرم له‌ده‌ست وه‌شاندنی شه‌یتان له‌كاتی مردندا ؛ وه په‌نات پێ ده‌گرم له مردن له‌كاتی ڕاكردن له جیهاد و تێكۆشان له‌پێناو تۆدا ؛ وه په‌نات پێ ده‌گرم له‌وه‌ی به‌هۆی پێ وه‌دانی گیانله‌به‌رێكی ژه‌هرداره‌وه بمرم .
36_ ( اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْجُوعِ؛ فَإِنَّهُ بِئْسَ الضَّجِيعُ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنَ الْخِيَانَةِ؛ فَإِنَّهَا بِئْسَتِ الْبِطَانَةُ ) . صحيح ابن ماجه . واته : خودایه په‌نات پێ ده‌گرم له برسیه‌تی ؛ كه به‌ڕاستی برسیه‌تی خراپترین پاڵكه‌وتووه له‌گه‌ڵمدا ؛ وه په‌نات پێ ده‌گرم له خیانه‌ت و ناپاكی ؛ كه به‌ڕاستی خیانه‌ت و ناپاكی خراپترین ناوپۆشه .
37_ (اللَّهُمَّ إنِّي أعُوذُ بِكَ مِنَ العَجْزِ، والكَسَلِ، والجُبْنِ، والبُخْلِ، والهَرَمِ، والقَسْوَةِ، والغَفْلَةِ، والعَيْلَةِ، والذِّلَّةِ، والمَسْكَنَةِ، وأعُوذُ بِكَ مِنَ الفَقْرِ، والكُفْرِ، والفُسُوقِ، والشِّقاقِ، والنِّفاقِ، والسُّمْعَةِ، والرِّياءِ، وأعُوذُ بِكَ مِنَ الصَّمَمِ، والبَكَمِ، والجُنُونِ، والجُذامِ، والبَرَصِ، وَسَيِّىءِ الأَسْقام ) . صحیح الجامع . واته : خودایه په‌نات پێ ده‌گرم له بێ توانایی ؛ وه له ته‌مبه‌ڵی ؛ وه له ترسنۆكی ؛ وه له ڕه‌زیلی ؛ وه له په‌ككه‌وته‌یی ؛ وه له دڵ ڕه‌قی ؛ وه له بێ ئاگایی ؛ وه له هه‌ژاری ؛ وه له زه‌لیلی ؛ وه له كه‌مده‌رامه‌تی ؛ وه په‌نات پێ ده‌گرم له نه‌داری ؛ وه له بێ باوه‌ڕی ؛ وه له سه‌رپێچی ؛ وه له په‌رته‌وازه‌یی ؛ وه دووڕوویی ؛ وه له حه‌ز كردن له به‌ناوبانگی ؛ وه له ڕووبینی ؛ وه له كه‌ڕی ؛ وه له ڵاڵی ؛ وه له شێتی ؛ وه له گه‌ڕی ؛ وه له به‌ڵه‌كی ؛ وه له خراپترینی نه‌خۆشیه‌كان .
38_ (اللّهُمَّ إنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْفَقْرِ، وَالْقِلَّةِ، وَالذِّلَّةِ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ أَظْلِمَ أو أُظْلَم ) . صحيح ابن ماجه . واته : خودایه په‌نات پێ ده‌گرم له هه‌ژاری ؛ وه له كه‌میه‌تی ؛ وه له زه‌لیلی و سووكی ؛ وه په‌نات پێ ده‌گرم له‌وه‌ی سته‌م بكه‌م یان سته‌مم لێ بكرێت .
39_ (اللَّهُمَّ إنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ جَارِ السُّوءِ فِي دَارِ الْمُقَامَةِ؛ فَإِنَّ جَارَ الْبَادِيَةِ يَتَحَوَّلُ ) . صحيح الجامع، برقم 1290 واته : خودایه په‌نات پێ ده‌گرم له دراوسێی خراپ له‌و شوێنه‌ی كه به‌رده‌وام له‌گه‌ڵت ده‌مێنێته‌وه ؛ چونكه دراوسێی بیابان و چۆله‌وانی به‌رده‌وام له‌گه‌ڵت نابێت و شوێنه‌كه‌ی ده‌گوازێته‌وه .
40_ ( اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ قَلْبٍ لاَ يَخْشَعُ، ومِنْ َدُعَاءٍ لاَ يُسْمَعُ، وَمِنْ نَفْسٍ لاَ تَشْبَعُ، وَمِنْ عِلْمٍ لاَ يَنْفَعُ، أَعُوذُ بِكَ مِنْ هُؤُلاَءِ الأَرْبَعِ ) . صحيح الجامع . واته : خودایه په‌نات پێ ده‌گرم له دڵێك كه له‌تۆ نه‌ترسێت ؛ وه له دوعایه‌ك كه وه‌ڵام نادرێته‌وه ؛ وه له نه‌فسێك كه تێرنابێت ؛ وه له زانستێك كه سوودی نابێت ؛ په‌نات پێ ده‌گرم له‌م چوارشته‌یه .
41_ ( اللَّهُمَّ إنّي أعُوذُ بِكَ مِنْ يَوْمِ السُّوءِ، وَمِنْ لَيْلَةِ السُّوءِ، وَمِنْ سَاعَةِ السُّوءِ، وَمِنْ صَاحِبِ السُّوءِ، وَمِنْ جَارِ السُّوءِ في دَارِ الْمُقامَةِ ) . حسنه الألباني في السلسلة الصحيحة . واته : خودایه په‌نات پێ ده‌گرم له له‌رۆژی خراپ ؛ وه له‌شه‌وی خراپ ؛ وه له‌كاتی خراپ ؛ وه له هاوڕێی خراپ ؛ وه له دراوسێی خراپ له‌و شوێنه‌ی كه به‌رده‌وام له‌گه‌ڵت ده‌مێنێته‌وه .
42_ ( اللَّهُمَّ إنِّي أَسْأَلُكَ الْجَنَّةَ وَأَسْتَجِيْرُ بِكَ مِنَ النَّارِ ) . صححه الألباني في صحيح الترمذي، 2/319 . واته : خودایه داوای به‌هه‌شتت لێ ده‌كه‌م ؛ وه په‌نات پێ ده‌گرم له ئاگر .
43_ ( اللَّهُمَّ فَقِّهْنِي فِي الدِّينِ ) . يدل عليه رواية البخاري ومسلم في دعاء النبي صلی الله علیه وسلم لابن عباس رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا . واته : خودایه شاره‌زاو تێگه‌ییشتووم بكه له دین .
44_ ( اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أُشْرِكَ بِكَ وَأَنَا أَعْلَمُ، وَأَسْتَغْفِرُكَ لِمَا لاَ أَعْلَمُ ) . صححه الألباني في صحيح الأدب المفرد، ص 266، برقم 551 . واته : خودایه په‌نات پێ ده‌گرم له‌وه‌ی شه‌ریكت بۆ دابنێم ؛ وه بزانم كه ئه‌وتاوانه شركه ؛ وه داوای لێ خۆشبوونت لێ ده‌كه‌م له‌و شركه‌ی ئه‌نجامی ئه‌ده‌م و بێ ئه‌وه‌ی بازانم كه ئه‌م تاوانه شركه .
45_ ( اللَّهُمَّ انْفَعْنِي بِمَا عَلَّمْتَنِي، وَعَلِّمْنِي مَا يَنْفَعُنِي، وَزِدْنِي عِلْمًا ) . صححه الألباني في صحيح ابن ماجه، 1/53 . واته : خودایه سوودم پێ بگه‌یه‌نه به‌وه‌ی فێرم ده‌كه‌ی ؛ وه فێرم بكه ئه‌وه‌ی كه سوودم پێ ده‌گه‌یه‌نێت ؛ وه زانستم زیاد بكه .
46_ ( اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ عِلْمًا نَافِعًا، وَرِزْقًا طَيِّبًا، وَعَمَلًا مُتَقَبَّلًا ) . صححه الألباني في صحيح ابن ماجه، 1/152 . واته : خودایه من داوای زانستێكی به‌سوودت لێ ده‌كه‌م ؛ وه داوای رزقێكی پاك و حه‌لالت لێ ده‌كه‌م ؛ وه داوای كرده‌وه‌یه‌كی وه‌رگیراوت لێ ده‌كه‌م .
47_ ( اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ يَا أَللَّهُ بِأَنَّكَ الْوَاحِدُ الْأَحَدُ، الصَّمَدُ، الَّذِي لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ، وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ، أَنْ تَغْفِرَ لِي ذُنُوبِي، إِنَّكَ أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ) . صححه الألباني في صحيح سنن النسائي، 1/ 147 . واته : خودایه ئه‌ی په‌رستراوی حه‌قم ؛ به‌ڕاستی تۆ تاك و ته‌نهای ؛ بێ نیاز و بێ پێویستی له‌هه‌موو شتێك ؛ نه‌كه‌ست لێ بووه و نه له‌كه‌سیش بویته ؛ وه هیچ شتێك وه‌كو تۆ نیه ؛ جا داوات لێ ده‌كه‌م له گوناهه‌كانم ببووری ؛ به‌ڕاستی تۆ زۆر لێ بوورد و به به‌زه‌یی .
48_ (اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِأَنَّ لَكَ الْحَمْدَ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ [وَحْدَكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ] الْمَنَّانُ [يَا] بَدِيعَ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ، يَا ذَا الْجَلالِ وَالإِكْرَامِ، يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ، إِنِّي أَسْأَلُكَ (الْجَنَّةَ وَأَعُوذُ بِكَ مِنَ النَّارِ) . صححه الألباني في صحيح النسائي، 1/279 . واته : خودایه لێت ده‌پارێمه‌وه به‌وه‌ی كه هه‌موو سوپاس و ستاییشێك ته‌نها بۆتۆیه ؛ هیچ په‌رستراوێك نیه شایه‌نی په‌رستن بێت ته‌نها تۆ نه‌بێت ؛ تاك و ته‌نهای شه‌ریكت نیه ؛ تۆ زۆر به‌خشه‌ری ؛ ئه‌ی به‌دیهێنه‌ری ئاسمانه‌كان و زه‌وی ؛ ئه‌ی خاوه‌ن ڕێز و شكۆ ؛ ئه‌ی به‌رده‌وام زیندوو و ڕاگری نه‌فسی خۆت و هه‌موو دروستكراوه‌كان ؛ داوای به‌هه‌شتت لێ ده‌كه‌م وه په‌نات پێ ده‌گرم له ئاگر .
49_ ( اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِأَنِّي أَشْهَدُ أَنَّكَ أَنْتَ اللهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، الأَحَدُ، الصَّمَدُ، الَّذِي لَمْ يَلِدْ، وَلَمْ يُولَدْ، وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ ) . صححه الألباني في صحيح سنن الترمذي، 3/163 . واته : خودایه داوات لێ ده‌كه‌م به‌وه‌ی كه شایه‌تی ئه‌ده‌م كه تۆ په‌رستراوی حه‌قی هیچ په‌رستراوێك نیه شایه‌نی په‌رستن بێت ته‌نها تۆ نه‌بێت ؛ تۆ تاك و ته‌نهای ؛ بێ نیاز و بێ پێویستی له‌هه‌موو شتێك ؛ نه‌كه‌ست لێ بووه و نه له‌كه‌سیش بویته ؛ وه هیچ شتێك وه‌كو تۆ نیه .
50_ (رَبِّ اغْفِرْ لِي، وَتُبْ عَلَيَّ، إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الْغَفُورُ ) . صححه الألباني في صحيح أبي داود، 5/ 248 . واته : ئه‌ی په‌روه‌ردگارم لێم خۆشبه ؛ وه ڕێنمووییم بكه بۆ ته‌وبه كردن ؛ به‌ڕاستی تۆ زۆر لێ بوورده و لێ خۆشبووی له گوناهه‌كانی به‌نده‌كانت .
51_ اللَّهُمَّ بِعِلْمِكَ الْغَيْبَ، وَقُدْرَتِكَ عَلَى الْخَلْقِ، أَحْيِنِي مَا عَلِمْتَ الْحَيَاةَ خَيْرًا لِي، وَتَوَفَّنِي إِذَا عَلِمْتَ الْوَفَاةَ خَيْرًا لِي، اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ خَشْيَتَكَ فِي الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ، وَأَسْأَلُكَ كَلِمَةَ الْحَقِّ فِي الرِّضَا وَالْغَضَبِ، وَأَسْأَلُكَ الْقَصْدَ فِي الْغِنَى وَالْفَقْرِ، وَأَسْأَلُكَ نَعِيمَاً لاَ يَنْفَدُ، وأَسْأَلُكَ قُرَّةَ عَيْنٍ لاَ تَنْقَطِعْ، وَأَسْأَلُكَ الرِّضَا بَعَدَ الْقَضَاءِ، وَأَسْأَلُكَ بَرْدَ الْعَيْشِ بَعْدَ الْمَوْتِ، وَأَسْأْلُكَ لَذَّةَ النَّظَرِ إلَى وَجْهِكَ، وَالشَّوْقَ إِلَى لِقَائِكَ، فِي غَيْرِ ضَرَّاءَ مُضِرَّةٍ، وَلاَ فِتْنَةٍ مُضِلَّةٍ، اللَّهُمَّ زَيِّنَّا بِزِينَةِ الإِيمَانِ، وَاجْعَلْنَا هُدَاةً مُهْتَدِينَ . صححه الألباني في صحيح النسائي، 1/280 . واته : خودایه بۆخاتری زانستی په‌نهانیت ؛ وه بۆ خاتری هێز وتوانات به‌سه‌ر دروستكراوه‌كان ؛ بمژێنه ئه‌گه‌ر ژیان باشتره بۆم ؛ وه بمرێنه ئه‌گه‌ر مردن باشتره بۆم ؛ خودایه داوای ترسی خۆتت لێ ده‌كه‌م له‌كاتی نهێنی و ئاشكرایی ؛ وه داوای وتنی وشه‌ی حه‌قت لێ ده‌كه‌م له كاتی ڕازی بوون و تووڕبوون ؛ وه داوای مامناوه‌ندیت لێ ده‌كه‌م له‌كاتی ده‌وڵه‌مه‌ندی و هه‌ژاری ؛ وه داوای خۆشیه‌كی نه‌بڕاوه‌ت لێ ده‌كه‌م ؛ وه داوای چاوڕۆشه‌نی به‌رده‌وه‌مات لێ ده‌كه‌م ؛ وه داوای ڕازی بوونت لێ ده‌كه‌م له‌دوای تووشبوون به‌و ناخۆشیانه‌ی له‌سه‌رمان نوسراوه و تووشمان ده‌بێت ؛ وه داوای ژیانێكی ئاسووده و خۆشت لێ ده‌كه‌م له‌دوای مردن ؛ وه داوای چێژی سه‌یر كردنی وه‌جهی خۆتت لێ ده‌كه‌م ؛ وه داوای حه‌زكردن به دیداری خۆتت لێ ده‌كه‌م ؛ به شێوه‌یه‌كی وا پێت بگه‌م كه له دونیادا تووشی زیان و فیتنه و گومڕایی نه‌بم ؛ خودایه بمانڕازێنه‌وه به جوانی ئیمان ؛ وه بمانكه‌ی به هیدایه‌ت دراو و ڕێنمووییكار .
52_ (اللَّهُمَّ ارزُقني حُبَّكَ، وحُبَّ مَنْ يَنْفَعُني حُبُّهُ عندَك، اللَّهُمَّ مَا رَزَقْتَني مِمَّا أُحِبُّ فَاجْعَلْهُ قُوَّةً لِي فِيمَا تُحِبُّ، اللَّهُمَ مَا زَوَيْتَ عَنِّي مِمَّا أُحِبُّ فَاجْعَلْهُ فَرَاغاً لِي فِيمَا تُحِبُّ ) . أخرجه الترمذي ، برقم 3491، وحسنه . واته : خودایه خۆشه‌ویستی خۆتم پێ ببه‌خشه ؛ وه خۆشه‌ویستی ئه‌و شته‌ی كه سوودم پێ ده‌گه‌یه‌نێت له‌لای تۆ ؛ خودایه خۆشه‌ویستی ئه‌و شتانه‌ی پێت به‌خشیوم له‌مالی دونیا بیكه‌ی به‌هێز و توانا بۆ خۆشویستنی ئهوشتانهی تۆ پێت خۆشه ؛ خودایه خۆشه‌ویستی ئهوشتانهی له‌لای منت لاداوه ؛ بیكه‌ی به ده‌رفه‌تێك بۆ خۆشویستنی ئهوشتانهی كه تۆ پێت خۆشه .
53_ (اللَّهُمَّ طَهِّرْنِي مِنَ الذُّنُوبِ وَالْخَطَايَا، اللَّهُمَّ نَقِّنِي مِنْهَا كَمَا يُنَقَّى الثَّوْبُ الْأَبْيَضُ مِنْ الدَّنَسِ، اللَّهُمَّ طَهِّرْنِي بِالثَّلْجِ وَالْبَرَدِ وَالْمَاءِ الْبَارِدِ ) . أخرجه مسلم . واته : خودایه پاكم بكه‌وه له گوناه و تاوان ؛ خودایه له گوناه و تاوان پاكم بكه‌وه وه‌ك چۆن پۆشاكی سپی پاك ده‌كرێته‌وه له چڵك و پیسی ؛ خودایه پاكم بكه‌وه به به فر و ته‌زره و ئاوی سارد .
54_ (اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْبُخْلِ، وَالْجُبْنِ، وَسُوءِ الْعُمُرِ، وَفِتْنَةِ الصَّدْرِ، وَعَذَابِ الْقَبْرِ ) . قال الشيخ الألباني في التعليقات الحسان، 3/ 1073: ((صحيح لغيره)) . واته : خودایه په‌نات پێ ده‌گرم له ڕه‌زیلی ؛ و له ترسنۆكی ؛ وه له ته‌مه‌نی خراپ ؛ وه له فیتنه‌ی ناو سینه و ده‌روون وه‌ك ڕق و كینه و حه‌ساده‌ت ؛ وه له سزای ناو گۆڕ .
55_ (اللَّهُمَّ رَبَّ جِبْرَائِيلَ، وَمِيكَائِيلَ، وَرَبَّ إِسْرَافِيلَ، أَعُوذُ بِكَ مِنَ حَرِّ النَّارِ، وَمِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ ) . صححه الألباني في السلسلة الصحيحة، برقم 1544 . واته : خودایه ئه‌ی په‌روه‌ردگاری جبرائیل و میكائیل و ئیسڕافیل ؛ په‌نات پێ ده‌گرم له گه‌رمی ئاگر ؛ وه له سزای ناو گۆڕ .
56_ (اللَّهُمَّ أَلْهِمْنِي رُشْدِي، وَأَعِذْنِي مِنْ شَرِّ نَفْسِي ) . إسناده عند أحمد صحيح على شرط مسلم . واته : خودایه رێنمووییم بكه بۆ ئه‌نجامدانی كرده‌وه‌ی چاك ؛ وه بمپارێزه له شه‌ڕ و خراپه‌ی نه‌فسم .
57_ (اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ عِلْمًا نَافِعًا،وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ عِلْمٍ لاَ يَنْفَعُ ) . حسنه الألباني في صحيح سنن ابن ماجه، 2/327 . واته : خودایه داوای زانستێكی به‌سوودت لێ ده‌كه‌م ؛ وه په‌نات پێ ده‌گرم له زانستێك كه سوود به‌خش نه‌بێت .
58_ (اللَّهُمَّ رَبَّ السَّمَوَاتِ [السَّبْعِ] وَرَبَّ الْأَرْضِ، وَرَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ، رَبَّنَا وَرَبَّ كُلِّ شَيْءٍ، فَالِقَ الْحَبِّ وَالنَّوَى، وَمُنْزِلَ التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِيلِ وَالْفُرْقَانِ، أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَيْءٍ أَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهِ، اللَّهُمَّ أَنْتَ الْأَوَّلُ فَلَيْسَ قَبْلَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الْآخِرُ فَلَيْسَ بَعْدَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الظَّاهِرُ فَلَيْسَ فَوْقَكَ شَيْءٌ، وَأَنْتَ الْبَاطِنُ فَلَيْسَ دُونَكَ شَيْءٌ، اقْضِ عَنَّا الدَّيْنَ وَأَغْنِنَا مِنَ الْفَقْرِ ) . أخرجه مسلم . واته : خودایه ئه‌ی په‌روه‌ردگاری حه‌وت ئاسمانه‌كان و زه‌وی ؛ ئه‌ی په‌روه‌ردگاری عه‌ڕشی مه‌زن ؛ ئه‌ی په‌روه‌ردگارمان ئه‌ی په‌روه‌ردگاری هه‌مووشتێك ؛ ئه‌ی له‌تكه‌ری تۆ و دانه‌وێڵه ؛ ئه‌ی دابه‌زێنه‌ری ته‌وڕات و ئینجیل و فورقان ؛ په‌نات پێ ده‌گرم له شه‌ڕ و خراپه‌ی هه‌موو شتێك كه نێوچه‌وانی هه‌موو شتێك له‌ده‌ستی تۆدایه و به‌ده‌ست تۆیه ؛ خودایه تۆ له‌سه‌ره‌تای هه‌موو شتێك هه‌بووی و هیچ شتێك له‌پێش تۆ نه‌بووه ؛ وه تۆ له كۆتایی هه‌موو شتێك ده‌مێنی و هیچ شتێك له‌دوای تۆ نیه ؛ وه له‌سه‌رووی هه‌موو شتێكی و هیچ شتێك له‌سه‌رووی تۆ نیه ؛ وه تۆ ئاگات له هه‌موو شتێكی نهێنی و شاراوه‌یه و ه زاتی تۆ نادیاره له دروستكاروه‌كان و هیچ كه‌سێك له‌دونیادا ناتوانێت تۆ ببینێت ؛ خودایه قه‌رزه‌كه‌م بده‌یته‌وه و له هه‌ژاری ڕزگارم بكه .
59_ (اللَّهُمَّ أَلِّفْ بَيْنَ قُلُوبِنَا، وَأَصْلِحْ ذَاتَ بَيْنِنَا، وَاهْدِنَا سُبُلَ السَّلَامِ، وَنَجِّنَا مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ، وَجَنِّبْنَا الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ، وَبَارِكْ لَنَا فِي أَسْمَاعِنَا، وَأَبْصَارِنَا، وَقُلُوبِنَا، وَأَزْوَاجِنَا، وَذُرِّيَّاتِنَا، وَتُبْ عَلَيْنَا إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ، وَاجْعَلْنَا شَاكِرِينَ لِنِعَمِكَ مُثْنِينَ بِهَا عَلَيْكَ، قَابِلِينَ لَهَا، وَأَتِمِمْهَا عَلَيْنَا ) . صحيح الأدب المفرد، برقم 630 . واته : خودایه دڵه‌كانمان له‌یه‌ك نزیك بكه‌ره‌وه ؛ وه نێوانمان باش بكه ؛ وه ڕێنمووییمان بكه بۆ ڕێگای ئاسووده‌یی و سه‌لامه‌تی ؛ وه ڕزگارمان بكه له تاریكیه‌كان بۆ ڕووناكی ؛ وه بمانپارێزه له گشت تاوانێك و خراپه‌یه‌ك ئه‌وه‌ی دیاره و وه ئه‌وه‌ی نادیاره ؛ وه به‌ره‌كه‌ت بخه‌یته بیستنه‌كانمان وه بینینه‌كانمان وه دڵه‌كانمان وه خێزانه‌كانمان وه منداڵ و نه‌وه‌كانمان ؛ وه ته‌وبه‌مان لێ قه‌بول بكه به‌ڕاستی تۆ ته‌وبه وه‌رگر و به به‌زه‌یی ؛ وه بمانكه به شوكرانه بژێری نیعمه‌ته‌كانت و سوپاسی تۆی له‌سه‌ر بكه‌ین ؛ به وته و به‌كرده‌وه سوپاسی تۆی له‌سه‌ر بكه‌ین ؛ وه بۆمان ته‌واو و زیاتر و به‌رده‌وام بكه .
60_ (اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ خَيْرَ الْمَسْأَلَةِ،وَخَيْرَ الدُّعَاءِ، وَخَيْرَ النَّجَاحِ، وَخَيْرَ الْعَمَلِ،وَخَيْرَ الثَّوَابِ،وَخَيْرَ الْحَيَاةِ، وَخَيْرَ الْمَمَاتِ، وَثَبِّتْنِي،وَثَقِّل مَوَازِينِي،وَحَقِّقْ إِيمَانِي، وَارْفَعْ دَرَجَاتِي، وَتَقَبَّلْ صَلاَتِي، وَاغْفِرْ خَطِيئَتِي، وَأَسْأَلُكَ الدَّرَجَاتِ العُلاَ مِنَ الْجَنَّةِ، اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ فَوَاتِحَ الْخَيْرِ، وَخَوَاتِمَهُ، وَجَوَامِعَهُ، وَأَوَّلَهُ، وَظَاهِرَهُ، وَبَاطِنَهُ، وَالدَّرَجَاتِ الْعُلَا مِنَ الْجَنَّةِ آمِينْ، اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ خَيْرَ مَا آتِي، وَخَيْرَ مَا أَفْعَلُ، وَخَيْرَ مَا أَعْمَلُ، وَخَيْرَ مَا بَطَنَ، وَخَيْرَ مَا ظَهَرَ، وَالدَّرَجَاتِ العُلَا مِنَ الْجَنَّةِ آمِينْ، اللَّهُمَّ إنِّي أَسْأَلُكَ أنْ تَرْفَعَ ذِكْرِي، وَتَضَعَ وِزْرِي، وَتُصْلِحَ أمْرِي، وَتُطَهِّرَ قَلْبِي، وَتُحَصِّنَ فَرْجِي، وَتُنَوِّرَ قَلْبِي، وَتَغْفِرَ لِي ذَنْبِي، وَأَسْأَلُكَ الدَّرَجَاتِ الْعُلَا مِنَ الْجَنَّةِ آمِينْ، اللَّهُمَّ إنِّي أَسْأَلُكَ أنْ تُبَارِكَ فِي نَفْسِي، وَفِي سَمْعِي، وَفِي بَصَرِي، وَفِي رُوحِي، وَفِي خَلْقِي، وَفِي خُلُقِي، وَفِي أَهْلِي، وَفِي مَحْيَايَ، وَفِي مَمَاتِي، وَفِي عَمَلِي، فَتَقَبَّلْ حَسَنَاتِي، وَأَسْأَلُكَ الدَّرَجَاتِ العُلَا مِنَ الْجَنَّةِ، آمِينْ ) . خرجه الحاكم عن أم سلمة مرفوعاً ، 1/ 520، وصححه ووافقه الذهبي، 1/520 . واته : خودایه داوای باشترین نزا و پارانه‌وه‌ت لێ ده‌كه‌م ؛ وه داوای باشترین سه‌ركه‌وتنت لێ ده‌كه‌م ؛ وه داوای باشترین كارت لێ ده‌كه‌م ؛ وه داوای باشترین ژیانت لێ ده‌كه‌م ؛ وه داوای باشترین مردنت لێ ده‌كه‌م ؛ وه جێگیر و دامه‌زراوم بكه ؛ وه تای ته‌رازووی كرده‌وه‌كانم گران بكه ؛ وه ئیمانم پته‌وبكه ؛ وه پله‌م به‌رز بكه ؛ وه نویژه‌كانم گیرا بكه ؛ ؛ وه له گوناهه‌كانم خۆشبه ؛ وه داوای پله به‌رزه‌كانی به‌هه‌شتت لێ ده‌كه‌م ؛ خودایه داوای كلیله‌كانی خێرت لێ ده‌كه‌م ؛ وه داوای كۆتا خێری و كۆكه‌ره‌‌وه‌ی خێر و سه‌ره‌تا و دیار و نادیاری هه‌موو خێر و چاكه‌یه‌كت لێ ده‌كه‌م ؛ وه داوای پله به‌رزه‌كانی به‌هه‌شتت لێ ده‌كه‌م ؛ ئامین ؛ خودایه داوات لێ ده‌كه‌م زیكر و یادم به‌رز بكه‌یته‌وه ؛ وه له گوناهه‌كانم خۆشبی ؛ وه كار و بارم باش بكه‌ی ؛ وه دڵم پاك بكه‌ی ؛ وه دامێنم بپارێزی ؛ وه دڵم ڕووناك بكه‌ی ؛ وه له گوناهم خۆشبی ؛ وه داوای پله به‌رزه‌كانی به‌هه‌شتت لێ ده‌كه‌م ؛ ئامین ؛ خودایه داوات لێ ده‌كه‌م به‌ره‌كه‌ت بخه‌یته نه‌فسم ؛ وه به‌ره‌كه‌ت بخه‌یته بیستنم ؛ وه بینینم ؛ وه رۆحم ؛ وه لاشه‌م وه ڕه‌وشتم ؛ وه كه‌س و كارم ؛ وه ژیانم ؛ وه مردنم ؛ وه كرده‌وه‌م ؛ وه كرده‌وه‌كانم قه‌بول بكه‌ی ؛ وه داوای پله به‌رزه‌كانی به‌هه‌شتت لێ ده‌كه‌م ؛ ئامین .
61_ (اللَّهُمَّ جَنِّبْنِي مُنْكَرَاتِ اَلْأَخْلَاقِ، وَالْأَهْوَاءِ، وَالْأَعْمَالِ، وَالْأَدْوَاءِ ) . صححه الألباني في ظلال الجنة، برقم 13 . واته : خودایه له ڕه‌وشته خراپه‌كان بمپارێزه ؛ وه له ئاره‌زوه خراپه‌كان بمپارێزه ؛ وه له كرده‌وه خراپه‌كان بمپارێزه ؛ وه له نه‌خۆشیه خراپه‌كان بمپارێزه .
62_ (اللَّهُمَ قَنِّعْنِي بِمَا رَزَقْتَنِي، وَبَارِكْ لي فِيهِ، وَاخْلُفْ عَلَيَّ كُلَّ غَائِبَةٍ لِي بِخَيْرٍ ) . أخرجه الحاكم ، وصححه ووافقه الذهبي ، 1/ 455 . واته : خودایه قه‌ناعه‌تم پێ ببه‌خشه به‌و ئه‌ندازه ڕزقه‌ی پێم ده‌به‌خشی ؛ وه بۆم زیاد بكه و به‌ره‌كه‌تی تێبخه ؛ وه جێی هه‌موو ئهوشتانهی له‌لام نیه و له‌ده‌ستم چووه به باشتر پربكه‌ره‌وه .
63_ (اللَّهُمَّ حَاسِبْنِي حِسَابَاً يَسِيرَا ) . حسّنه الالبانی في التعليقات الحسان، برقم 7328 . واته : خودایه لێپێچینه‌وه له‌گه‌ڵ بكه به لێپێچینه‌وه‌یه‌كی ئاسان .
64_ (اللَّهُمَّ أعِنَّا عَلَى ذِكْرِكَ، وَشُكْرِكَ، وَحُسْنِ عِبَادَتِكَ ) . صححه الألباني في صحيح الأدب المفرد، برقم 534 . واته : خودایه یارمه‌تیم بده له‌سه‌ر زیكر و یادی خۆت ؛ وه له‌سه‌ر سوپاس كردنت ؛ وه له‌سه‌ر جوانترین عیباده‌ت كردنم بۆت .
65_ (اللَّهُمّ إِنِّي أَسْأَلُكَ إِيمَانًا لاَ يَرْتَدُّ، وَنَعِيمًا لاَ يَنْفَدُ، وَمُرَافَقَةَ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه وسلم فِي أَعْلَى جَنَّةِ الْخُلْدِ ) . حسنه الألباني في السلسلة الصحيحة . واته : خودایه داوای باوه‌ڕێكت لێ ده‌كه‌م كه پازگه‌ز بوونه‌وه‌ی له‌دوادا نه‌بێت ؛ وه داوای نیعمه‌تێكت لێ ده‌كه‌م كه نه‌مانی له‌دوادا نه‌بێت ؛ وه داوای هاوڕێیه‌تی محمدت لێ ده‌كه‌م صلی الله علیه وسلم له به‌رزترین شوێنی به‌هه‌شت .
66_ (اللَّهُمَّ قِنِي شَرَّ نَفْسِي، وَاعْزِمْ لِي عَلَى أَرْشَدِ أَمْرِي، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا أَسْرَرْتُ، وَمَا أَعْلَنْتُ، وَمَا أَخْطَأْتُ، وَمَا عَمَدْتُ، وَمَا عَلِمْتُ، وَمَا جَهِلْتُ ) . صححه الألباني في تخريج رياض الصالحين، في تعليقه على الحديث رقم 1495 . واته : خودایه په‌نات پێ ده‌گرم له شه‌ڕ و خراپه‌ی نه‌فسم ؛ وه توانا و ئیراده‌م پێ ببه‌خشه بۆ ئه‌نجامدانی باشترینی كرده‌وه‌كانم ؛ خودایه له‌وگوناهانه‌م خۆشبه كه به‌نهێنی ئه‌نجامم داوه ؛ وه له‌وانه‌ش كه به ئاشكرا ئه‌نجامم داوه ؛ وه له‌و هه‌ڵانه‌ی كردوومه ؛ وه له‌و تاوانانه‌ی به ئه‌نقه‌ست ئه‌نجامم داوه ؛ وه ئه‌وه‌ی زانیومه كه حه‌رامه و ئه‌نجامم داوه ؛ وه ئه‌وه‌ی به نه‌زانین كردوومه و ئه‌نجامم داوه .
67_ (اللَّهُمَّ إنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ غَلَبَةِ الدَّيْنِ، وَغَلَبَةِ الْعَدُوِّ، وَشَمَاتَةِ الأعْدَاءِ ) . صححه الألباني في صحيح النسائي، 3/1113 . واته : خودایه په‌نات پێ ده‌گرم له زۆری و قوڕسی قه‌رز ؛ وه به‌سه‌ر زاڵ بوونی دوژمن ؛ وه له دڵخۆشبوونی دوژمن .
68_ (اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي، وَاهْدِنِي، وَارْزُقْنِي، وَعَافِنِي، أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ ضِيقِ الْمَقَامِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ) . صححه الألباني في صحيح سنن النسائي، 1/356 . واته : خودایه لێم خۆشبه ؛ وه هیدایه‌تم بده ؛ وه رزقم بده ؛ وه سه‌لامه‌تم بكه ؛ په‌نا ئه‌گرم به‌خوا له ته‌نگی و ناخۆشی شوێنی وه‌ستان له ڕۆژی دواییدا .
69_ (اللَّهُمَّ مَتِّعْنِي بِسَمْعِي، وَبَصَرِي، وَاجْعَلْهُمَا الْوَارِثَ مِنِّي، وَانْصُرْنِي عَلَى مَنْ يَظْلِمُنِي، وَخُذْ مِنْهُ بِثَأْرِي ) . حسنه الألباني في صحيح الترمذي، 3/188 . واته : خودایه سوودم پێ بگه‌یه‌نه به بیستنم ؛ وه به بینینم ؛ وه هه‌ردووكیانم بۆ بهێڵه‌وه به ته‌ندروستیه‌كی باش ؛ وه سه‌رم بخه به‌سه‌ر ئه‌و كه‌سه‌ی سته‌مم لێ ده‌كات ؛ وه وام لێ بكه زیاده‌ره‌وه‌ی له تۆڵه سه‌ندنه‌وه نه‌كه‌م و سته‌م له‌هیچ كه‌سێك نه‌كه‌م .
70_ (اللَّهُمَّ إنِّي أسْألُكَ عِيشَةً نَقِيَّةً، ومِيتَةً سَوِيَّةً، ومَرَدّاً غَيْرَ مَخْزٍ ولا فاضِحٍ ) . قال محققو مسند أحمد،32 / 144: ((حديث صحيح لغيره )) . واته : خودایه داوای ژیانێكی پاك و باشت لێ ده‌كه‌م ؛ وه داوای مردنێكی دوور له‌نه‌خۆشی مه‌ترسیدارت لێ ده‌كه‌م ؛ وه داوای گه‌ڕانه‌وه‌یه‌كی سه‌لامه‌تت لێ ده‌كه‌م دوور له سزا و ئابڕووچوون .
71_ (اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ كُلُّهُ، اللَّهُمَّ لاَ قَابِضَ لِمَا بَسَطْتَ، وَلاَ بَاسِطَ لِمَا قَبَضْتَ، وَلاَ هَادِيَ لِمَنْ أَضْلَلْتَ، وَلاَ مُضِلَّ لِمَنْ هَدَيْتَ، وَلاَ مُعْطِيَ لِمَا مَنَعْتَ، وَلاَ مَانِعَ لِمَا أَعْطَيْتَ، وَلاَ مُقَرِّبَ لِمَا بَاعَدْتَ، وَلاَ مُبَاعِدَ لِمَا قَرَّبْتَ، اللَّهُمَّ ابْسُطْ عَلَيْنَا مِنْ بَرَكَاتِكَ، وَرَحْمَتِكَ، وَفَضْلِكَ، وَرِزْقِكَ، اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ النَّعِيمَ الْمُقِيمَ الَّذِي لاَ يَحُولُ وَلاَ يَزُولُ، اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ النَّعِيمَ يَوْمَ الْعَيْلَةِ، وَالأَمْنَ يَوْمَ الْخَوْفِ، اللَّهُمَّ إِنِّي عَائِذٌ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا أَعْطَيْتَنَا وَشَرِّ مَا مَنَعْتَنَا، اللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَيْنَا الإِيمَانَ وَزِيِّنْهُ فِي قُلُوبِنَا، وَكَرِّهْ إِلَيْنَا الْكُفْرَ وَالْفُسُوقَ وَالْعِصْيَانَ، وَاجْعَلْنَا مِنَ الرَّاشِدِينَ، اللَّهُمَّ تَوَفَّنَا مُسْلِمِينَ، وَأَحْيِنَا مُسْلِمِينَ، وَأَلْحِقْنَا بِالصَّالِحِينَ غَيْرَ خَزَايَا وَلاَ مَفْتُونِينَ، اللَّهُمَّ قَاتِلِ الْكَفَرَةَ الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ رُسُلَكَ، وَيَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِكَ، وَاجْعَلْ عَلَيْهِمْ رِجْزَكَ وَعَذَابَكَ، اللَّهُمَّ قَاتِلْ كَفَرَةَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ، إِلَهَ الْحَقِّ ؛ آمِين ) . صححه الألباني في تخريج فقه السيرة، ص 284 . واته : خودایه هه‌موو سوپاس و ستاییشێك هه‌ر بۆتۆیه ؛ خودایه گرتنه‌وه‌ی ئه‌و شته نیه كه تۆ ده‌یبه‌خشی ؛ وه به‌خشه‌ری ئه‌وشته نیه كه تۆ ده‌یگریته‌وه و نایبه‌خشی ؛ وه هیدایه‌ت ده‌ری ئه‌وكه‌سه كه تۆ گومڕات كردووه ؛ وه گومڕاكه‌ری ئه‌وكه‌سه نیه كه تۆ هیدایه‌تت داوه ؛ وه به‌خشه‌ری ئه‌وشته نیه كه تۆ ڕێگریت كردووه ؛ وه رێگری ئه‌وشته نیه كه تۆ ده‌یبه‌خشی ؛ وه نزیك كه‌ره‌وه‌ی ئه‌وشته نیه كه تۆ دووری ده‌خه‌ی ؛ وه دوورخه‌ره‌وه‌ی ئه‌وشته نیه كه تۆ نزیكت كردووه ؛ خودایه به‌ره‌كه‌تی خۆتت بۆمان زیاد بكه ؛ وه ڕه‌حم و به‌زه‌یی خۆت بۆمان زیاد بكه ؛ وه فه‌زڵ و رزقت بۆمان زیاد بكه ؛ خودایه داوای نیعمه‌تی به‌رده‌وامت لێ ده‌كه‌م ؛ خودایه داوای نیعمه‌تت لێ ده‌كه‌م له‌رۆژی هه‌ژاری و نه‌داری ؛ وه داوای ئه‌من و ئاساییشت لێ ده‌كه‌م له رۆژی ترس و ناخۆشی ؛ خودایه په‌نات پێ ده‌گرم له شه‌ر و خراپه‌ی ئهوشتانهی پێت به‌خشیوین وه له‌وشتانه‌ی پێت نه‌به‌خشیوین ؛ خودایه باوه‌ڕ له‌لامان خۆشه‌ویست بكه وه له‌ناو دڵه‌كانماندا بیڕازێنه‌وه ؛ وه بێ باوه‌ڕی و تاوان و سه‌رپێچی له‌لامان ناشیرین بكه ؛ وه هیدایه‌تدراومان بكه ؛ خودایه به موسڵمانی بمان مرێنه ؛ وه به موسڵمانی بمانژێنه ؛ وه بمانگه‌یه‌نه به پیاوچاكان و له سزا و فیتنه بمانپارێزه ؛ خودایه بێ باوه‌ڕان بكوژه و له‌ناوبه‌ره ئه‌وانه‌ی پێغه‌مبه‌رانت به‌درۆ ده‌زانن ؛ وه ڕێگری له‌ڕێگای تۆ ده‌كه‌ن ؛ خودایه سزای خۆتیان به‌سه‌ردا ببارێنه ؛ خودایه بێ باوه‌ڕانی ئه‌هلی كیتاب بكوژه و له‌ناوبه‌ره ؛ ئه‌ی په‌رستراوی حه‌ق ؛ ئامین .
72_ (اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي، وَارْحَمْنِي، وَاهْدِنِي، وَعَافِنِي، وَارْزُقْنِي ) . مسلم . واته : خودایه لێم خۆشبه ؛ وه ڕه‌حمم پێ بكه ؛ وه هیدایه‌تم بده ؛ وه سه‌لامه‌تم بكه ؛ وه رزقم بده .
73_ (اللَّهُمَّ زِدْنَا وَلَا تَنْقُصْنَا، وَأَكْرِمْنَا وَلَا تُهِنَّا، وَأَعْطِنَا وَلَا تَحْرِمْنَا، وَآثِرْنَا وَلَا تُؤْثِرْ عَلَيْنَا، وَأرْضِنَا وَارْضَ عَنَّا ) . حسّنه الشيخ عبد القادر الأرنؤوط في تحقيقه لجامع الأصول، 11/ 282، برقم 8847 . واته : خودایه خێر و به‌ره‌كه‌تی خۆتمان بۆ زیاد بكه و لێمان كه‌م مه‌كه ؛ وه رێزدارمان بكه و سووك و زه‌لیلمان مه‌كه ؛ وه پێمان ببه‌خشه و بێ به‌شمان مه‌كه ؛ وه سه‌ركه‌وتوومان بكه و كه‌سانی تر به‌سه‌رمان زاڵ مه‌كه ؛ وه رازیمان بكه به‌وه‌ی پێمان ده‌به‌خشی وه لێمان ڕازی به .
74_ (اللَّهُمَّ أَحْسَنْتَ خَلْقِي فَأَحْسِنْ خُلُقِي ) . صححه الألباني في إرواء الغليل، 1/113، برقم 74 . واته : خودایه وه‌ك چۆن به‌جوانترین شێوه دروستت كردووم ئاواش ڕه‌وشتم جوان بكه .
75_ (اللَّهُمَّ ثَبِّتْنِي وَاجْعَلْنِي هَادِياً مَهْدِيَّاً ) . البخاري، كتاب الجهاد والسير، باب حرق الدور والنخيل، برقم 3020 . واته : خودایه جێگیر و دامه‌زراوم بكه ؛ وه بمكه له هیدایه‌تدراوان و ڕێنیشانده‌رانی خه‌ڵك .
76_ (اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الثَّبَاتَ فِي الْأَمْرِ، وَالْعَزِيمَةَ عَلَى الرُّشْدِ، وَأَسْأَلُكَ مُوجِبَاتِ رَحْمَتِكَ، وَعَزَائِمَ مَغْفِرَتِكَ، وَأَسْأَلُكَ شُكْرَ نِعْمَتِكَ، وَحُسْنَ عِبَادَتِكَ، وَأَسْأَلُكَ قَلْبَاً سَلِيمَاً، وَلِسَانَاً صَادِقَاً، وَأَسْأَلُكَ مِنْ خَيْرِ مَا تَعْلَمُ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا تَعْلَمُ، وَأسْتَغْفِرُكَ لِمَا تَعْلَمُ، إِنَّكَ أنْتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ ) . صحيح موارد الظمآن، برقم 2416، 2418 . واته : خودایه جێگیر و دامه‌زراوم بكه له‌سه‌ر دین و كاروباری ژیان ؛ وه توانا و هێزم پێ ببه‌خشه له‌سه‌ر ئه‌نجامدانی كرده‌وه‌ی چاك ؛ وه داوای ئه‌وكرده‌وانه‌ت لێ ده‌كه‌م كه ده‌بنه هۆی به‌ده‌ستهێنانی ڕه‌حم و به‌زه‌یی خۆت ؛ وه ده‌بنه هۆی به‌ده‌ست هێنانی لێ خۆشبوونت ؛ وه داوات لێ ده‌كه‌م وام لێ بكه‌ی شوكر و سوپاست بكه‌م له‌سه‌ر نیعمه‌ته‌كانت ؛ وه داوای جوانترین عیاده‌تت لێ ده‌كه‌م ؛ وه داوای دڵێكی سه‌لامه‌تت لێ ده‌كه‌م ؛ وه داوای زمانێكی ڕاستگۆیانه‌ت لێ ده‌كه‌م ؛ وه داوای خێری ئه‌وشتانه‌ت لێ ده‌كه‌م كه ده‌زانی خێری تێدایه بۆم ؛ و په‌نات پێ ده‌گرم له‌وخراپانه‌ی كه ده‌زانی خراپه بۆم ؛ وه داوای لێ خۆشبوونت لێ ده‌كه‌م له‌وشتانه‌ی كه ده‌زانی خراپه و تاوانه بۆم ؛ به‌راستی تۆ زانای هه‌موو شته شاراوه‌كانی .
77_ (اللَّهُمَّ إنِّي أَسْأَلُكَ الْفِرْدَوْسَ أَعْلَى الْجَنَّة ) . البخاري، كتاب الجهاد والسير، باب درجات المجاهدين في سبيل الله، برقم 2790، ورقم 7423 . واته : خودایه داوای به‌هه‌شتی فیرده‌وست لێ ده‌كه‌م كه له به‌رزترین شوێنی به‌هه‌شته .
78_ (اللَّهُمَّ جَدِّدِ الإيْمَانَ فِي قَلْبِي ) . حسنه الألباني في سلسلة الأحاديث الصحيحة، 4/ 113، برقم 1585 . واته : خودایه باوه‌ڕ له‌ناو دڵمدا نوێ بكه‌وه .
79_ (اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ صَلَاةٍ لَا تَنْفَعُ ) . صححه الألباني في صحيح سنن أبي داود، برقم 1370 . واته : خودایه په‌نات پێ ده‌گرم له نوێژێك كه سوودی نه‌بێت .
80_ (اللَّهُمَّ إنِّي أّعُوذُ بِكَ مِنْ جَارِ السُّوءِ، وَمِنْ زَوْجٍ تُشَيِّبُنِي قَبْلَ المَشِيبِ، وَمِنْ وَلَدٍ يَكُونُ عَليَّ رَبّاً، وَمِنْ مَالٍ يَكُونُ عَلَيَّ عَذَابَاً، وَمِنْ خَلِيْلٍ مَاكِرٍ عَيْنُهُ تَرَانِي، وَقَلْبُهُ يَرْعَانِي؛ إِنْ رَأَى حَسَنَةً دَفَنَهَا، وَإِذَا رَأَى سَيِّئَةً أَذَاعَهَا ) . سلسلة الأحاديث الصحيحة، 7/ 377 . واته : خودایه په‌نات پێ ده‌گرم له دراوسێی خراپ ؛ وه له هاوسه‌رێك كه پیرم بكات پێش ئه‌وه‌ی پیرببم ؛ وه له منداڵێك كه ببێت به گه‌وره و فه‌رمانكار به‌سه‌رمدا ؛ وه له‌ماڵێك كه بۆم ببێت به سزا و ناخۆشی ؛ وه له هاورێی فێڵباز كه به‌چاوی هاورێیه‌تی سه‌یرم ده‌كات به‌ڵام به‌دڵێكی دوژمنكارانه چاودێریم ده‌كات ؛ ئه‌گه‌ر چاكه‌یه‌كم لێ ببینێت ده‌یشارێته‌وه ؛ وه ئه‌گه‌ر خراپه‌یه‌كم لێ ببێنێت ئاشكرای ده‌كات و بڵاوی ده‌كاته‌وه .
81_ (اللَّهُمَّ لاَ تُخْزِنِي يَوْمَ الْقِيَامَةِ ) . أحمد في المسند، 29/ 596 . واته : خودایه سووك و ریسوام نه‌كه‌ی له‌ڕۆژی دواییدا .
82_ (اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْمُعَافَاةَ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ) . صححه الألباني في صحيح ابن ماجه، 3/ 259 . واته : خودایه داوای سه‌لامه‌تیت لێ ده‌كه‌م له دونیا و دوارۆژدا .
83_ (اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ عِلْمٍ لاَ يَنْفَعُ، وَعَمَلٍ لاَ يُرْفَعُ، وَقَلَبٍ لاَ يَخْشَعُ، وَقَولٍ لاَ يُسْمَعُ ) . صححه الألباني في التعليقات الحسان، برقم 83 . واته : خودایه په‌نات پێ ده‌گرم له زانستێك كه سوود به‌خش نه‌بێت ؛ وه له كرده‌وه‌یه‌ك كه به‌رز نه‌بێته‌وه و وه‌رگیراو نه‌بێت ؛ وه له دڵێك كه له‌خوا نه‌ترسێت ؛ وه له دوعایه‌ك كه گیرا نه‌بێت .
84_ (اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْهَمِّ وَالْحَزَنِ، وَالْعَجْزِ وَالْكَسَلِ، وَالْبُخْلِ وَالْجُبْنِ ، وَضَلَعِ الدَّيْنِ، وَغَلَبَةِ الرِّجَالِ ) . البخاري . واته : خودایه په‌نات پێ ده‌گرم له خه‌فه‌ت و دڵ ته‌نگی ؛ وه له بێ توانایی و ته‌مبه‌ڵی ؛ وه له ڕه‌زیلی و ترسنۆكی ؛ وه له قورسی و زۆری قه‌رزداری ؛ وه له زاڵ پیاوانی ناحه‌ز و دوژمن به‌سه‌رمدا .
85_ (اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ النَّارِ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنَ الْفِتَنِ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ الدَّجالِ ) . مسلم . واته : خودایه په‌نات پێ ده‌گرم له سزای ئاگر ؛ وه په‌نات پێ ده‌گرم له سزای ناو گۆڕ ؛ وه په‌نات پێ ده‌گرم له‌وفیتنانه‌ی دیارن ؛ وه له‌وانه‌ش نادیارن ؛ وه په‌نات پێ ده‌گرم له فیتنه‌ی ده‌ججال .
86_ (اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ شَهَادَةً فِي سَبِيلِكَ ) . مسلم . واته : خودایه داوای پله‌ی شه‌هاده‌تت لێ ده‌كه‌م له‌پێناو تۆدا .
87_ (اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي، اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَوْقَ كَثِيرٍ مِنْ خَلْقِكَ مِنَ النَّاسِ، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي ذَنْبِي، وَأَدْخِلْنِي يَوْمَ الْقِيَامَةِ مُدْخَلاً كَرِيمًا ) . البخاري . واته : خودایه لێم خۆشبه ؛ وه له‌ڕۆژی دواییدا له‌سه‌رووی زۆرێك له خه‌ڵكیم دابنێ ؛ خودایه له‌گوناهم خۆشبه ؛ وه له‌رۆژی دواییدا بمخه‌ره شوێنێكی باش و ڕێزدار .
88_ (اللَّهُمَّ اهْدِنِي فِيمَنْ هَدَيْتَ، وَعَافِنِي فِيمَنْ عَافَيْتَ، وَتَوَلَّنِي فِيمَنْ تَوَلَّيْتَ، وَبَارِكْ لِي فِيمَا أَعْطَيْتَ، وَقِنِي شَرَّمَا قْضَيْتَ، إِنَّهُ لا يَذِلُّ مَنْ وَالَيْتَ، تَبَارَكْتَ رَبَّنَا وَتَعَالَيْتَ ) . صححه الألباني في صحيح أبي داود، برقم 1281 . واته : خودایه هیدایه‌تم بده و له هیدایه‌تدراوانم حیساب بكه ؛ ؛ وه سه‌لامه‌تم بكه و له سه‌لامتكراوه‌كانم حیساب بكه ؛ وه سه‌رپه‌رستی و پارێزراوم بكه و له‌وانم حیساب بكه ؛ وه به‌ره‌كه‌ت بخه‌ره ئهوشتانهی پێم ده‌به‌خشی ؛ وه بمپارێزه له‌و شه‌ڕ و خراپانه‌ی له‌سه‌رم نوسراوه ؛ به‌ڕاستی ئه‌وكه‌سه سووك و زه‌لیل نابێت كه تۆ یارمه‌تی ده‌ده‌ی و پشتیوانی ده‌كه‌ی ؛ به‌ڕاستی تۆ زۆر خاوه‌نی به‌ره‌كه‌ت و به‌رز و پیرۆزی ئه‌ی په‌روه‌ردگارمان .
89_ (رَبِّ اغْفِرْ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ ) . مسلم . واته : ئه‌ی په‌روه‌ردگارم له‌گوناهم خۆشبه له‌و ڕۆژه‌ی كه‌ڕۆژی پاداشت دانه‌وه‌یه .
90_ (أسْتَغْفِرُ اللهَ العَظِيمَ الَّذِي لاَ إلَهَ إلاَّ هُوَ، الحَيُّ القَيُّومُ، وَأتُوبُ إلَيهِ ) . صححه الألباني في صحيح الترمذي، برقم 2831 . واته : داوای لێ خۆشبوون له‌وخودایه ده‌كه‌م كه زۆر مه‌زنه و هیچ په‌رستراوێك نیه شایه‌نی په‌رستن بێت ته‌نها ئه‌و نه‌بێت ؛ به‌رده‌وام زیندووه و ڕاگری خۆی و هه‌موو دروستكراوه‌كانیه‌تی ؛ وه بۆلای ئه‌و ده‌گه‌ڕێمه‌وه .
91_ (اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي ذَنْبِي، وَأَذْهِبْ غَيْظَ قَلْبِي، وَأَعِذْنِي مِنْ مُضِلاتِ الْفِتَنِ ) . حسنه الهيثمي في مجمع الزوائد، 10/27 . واته : خودایه له گوناهم خۆشبه ؛ وه ڕق و تووڕه‌یی له ناو دڵم مه‌هێڵه ؛ وه بمپارێزه له فیتنه گومڕاكه‌ره‌كان .
92_ (اللَّهُمَّ أَحْيِنِي عَلَى سُنَّةِ نَبِيِّكَ صلی الله علیه وسلم وَتَوَفَّنِي عَلَى مِلَّتِهِ، وَأَعِذْنِي مِنْ مُضِلاَّتِ الْفِتَنِ ) . واته : خودایه له‌سه‌ر سوننه‌ت و ڕێبازی پێغه‌مبه‌ره‌كه‌ت صلی الله علیه وسلم بمژێنه ؛ وه له‌سه‌ر رێبازی ئه‌و بمرێنه ؛ وه له‌فیتنه گومڕاكه‌ره‌كان بمپارێزه .
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ، وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ، وَعَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ، وَبَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ، وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا بَارَكْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ، وَعَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ، [فِي الْعَالَمِينَ] إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيد .
وه‌رگێڕانی : مامۆستا هه‌ڵگورد مصطفى گه‌ڵاڵه‌یی . 29 / 6 / 2021
|
