|
فەرموودەعه‌قیده - بیروباوەڕی ڕاستڕوونکردنەوەی شەرعیبەهەشت و دۆزەخبیدعە و داهێنراوەکانبابەتی گشتی + وته‌ی زانایان و دانایان پەروەردە و خێزانبابەتی عەرەبیتاوان و حەرامکراوەکاننزا و پاڕانەوەژیاننامه و ڕووداو و بەسەرهاتەکانمانگی ره‌مه‌زانگۆشەی فه‌توا
|
( ئافره‌ت نابێت له‌تاوان و خراپه‌دا گوێڕایه‌ڵی مێرده‌كه‌ی بكات ) ( ئافره‌ت نابێت له‌تاوان و خراپه‌دا گوێڕایه‌ڵی مێرده‌كه‌ی بكات ) _ عَن عائشةَ - رَضِيَ اللهُ عنها – ( أنَّ امْرَأَةً مِنَ الأنْصَارِ زَوَّجَتِ ابْنَتَهَا ، فَتَمَعَّطَ شَعَرُ رَأْسِهَا ، فَجَاءَتْ إلى النَّبيِّ صلَّى اللهُ عليه وسلَّم، فَذَكَرَتْ ذلكَ له ، فَقالَتْ : إنَّ زَوْجَهَا أمَرَنِي أنْ أصِلَ في شَعَرِهَا، فَقالَ : لَا ؛ إنَّه قدْ لُعِنَ المُوصِلَاتُ ) . صحيح البخاري . _ ئه‌م فه‌رمووده‌یه به‌ڵگه‌یه كه نابێت ئافره‌تان پرچی صناعی به پرچی خۆیان بلكێنن چونكه ئه‌م كاره ده‌بێت به‌فێڵ و نه‌فره‌تی له‌باره‌وه هاتووه ؛ به‌ڵام ئه‌گه‌ر كه‌سێك موه‌كانی پرچی هیچی نه‌مابوو ئه‌وكات دروسته به نه‌شته‌رگه‌ری مووه‌كانی له‌لای پزیشك بچێنێته‌وه ؛ ئه‌مه دروسته چونكه گه‌ڕاندنه‌وه‌ی خه‌ڵقی خوایه و لادانی عه‌یب و كه‌م و كوڕییه . |
