|
فەرموودەعه‌قیده - بیروباوەڕی ڕاستڕوونکردنەوەی شەرعیبەهەشت و دۆزەخبیدعە و داهێنراوەکانبابەتی گشتی + وته‌ی زانایان و دانایان پەروەردە و خێزانبابەتی عەرەبیتاوان و حەرامکراوەکاننزا و پاڕانەوەژیاننامه و ڕووداو و بەسەرهاتەکانمانگی ره‌مه‌زانگۆشەی فه‌توا
|
( واجبیه‌تی به‌خێوكردنی خێزان و منداڵ له‌سه‌ر مێرد ) ( واجبیه‌تی به‌خێوكردنی خێزان و منداڵ له‌سه‌ر مێرد ) _ عَنْ عَائِشَةَ – رضي الله عنها – قالت : ( أَنَّ هِنْدَ بِنْتَ عُتْبَةَ ، قَالَتْ : يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ أَبَا سُفْيَانَ رَجُلٌ شَحِيحٌ وَلَيْسَ يُعْطِينِي مَا يَكْفِينِي وَوَلَدِي ، إِلَّا مَا أَخَذْتُ مِنْهُ وَهُوَ لاَ يَعْلَمُ ، فَقَالَ : ( خُذِي مَا يَكْفِيكِ وَوَلَدَكِ ، بِالْمَعْرُوف ) . متفق عليه. _ ئه‌م فه‌رمووده‌یه به‌ڵگه‌یه كه له‌سه‌ر پیاو واجبه مه‌سره‌فی خێزان و منداڵه‌كانی بكات له‌رووی خواردن و خواردنه‌وه و جل و به‌رگ و شوێنی مانه‌وه و چاره‌سه‌ركردنی نه‌خۆشی و پێداویستیه‌كانی خوێندن و باقی ئه‌و شتانه‌ی پێویستیانه و له‌سنووری شه‌رعدایه . |
