وه‌ڵامێك بۆ هه‌ندێك له بانگخوازه حیزبه ئیسلامیه‌كان ئه‌وانه‌ی باوه‌ڕیان به ڕه‌جم كردن نییه !!
وه‌ڵامێك بۆ هه‌ندێك له بانگخوازه حیزبه ئیسلامیه‌كان ئه‌وانه‌ی باوه‌ڕیان به ڕه‌جم كردن نییه !!
1_ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُتْبَةَ بْنِ مَسْعُودٍ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ وَزَيْدِ بْنِ خَالِدٍ الْجُهَنِيِّ - رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا -، أَنَّهُمَا قَالَا ( إنَّ رَجُلًا مِنْ الْأَعْرَابِ أَتَى رَسُولَ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ - فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، أَنْشُدُك اللَّهَ إلَّا قَضَيْت بَيْنَنَا بِكِتَابِ اللَّهِ فَقَالَ الْخَصْمُ الْآخَرُ - وَهُوَ أَفْقَهُ مِنْهُ - نَعَمْ، فَاقْضِ بَيْنَنَا بِكِتَابِ اللَّهِ، وَأْذَنْ لِي، فَقَالَ النَّبِيُّ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ -: قُلْ، فَقَالَ: إنَّ ابْنِي كَانَ عَسِيفًا عَلَى هَذَا، فَزَنَى بِامْرَأَتِهِ، وَإِنِّي أُخْبِرْت أَنَّ عَلَى ابْنِي الرَّجْمَ، فَافْتَدَيْت مِنْهُ بِمِائَةِ شَاةٍ وَوَلِيدَةٍ، فَسَأَلْت أَهْلَ الْعِلْمِ فَأَخْبَرُونِي أَنَّمَا عَلَى ابْنِي جَلْدُ مِائَةٍ وَتَغْرِيبُ عَامٍ، وَأَنَّ عَلَى امْرَأَةِ هَذَا الرَّجْمَ. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ -: وَاَلَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لَأَقْضِيَنَّ بَيْنَكُمَا بِكِتَابِ اللَّهِ، الْوَلِيدَةُ وَالْغَنَمُ رَدٌّ عَلَيْك وَعَلَى ابْنِك جَلْدُ مِائَةٍ وَتَغْرِيبُ عَامٍ. وَاغْدُ يَا أُنَيْسُ - لِرَجُلٍ مِنْ أَسْلَمَ - عَلَى امْرَأَةِ هَذَا، فَإِنْ اعْتَرَفَتْ فَارْجُمْهَا، فَغَدَا عَلَيْهَا، فَاعْتَرَفَتْ، فَأَمَرَ بِهَا رَسُولُ اللَّهِ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ – فَرُجِمَتْ ) . رواه البخاري و مسلم .
الْعَسِيفُ : الْأَجِيرُ .
واته : له عوبه‌یدوالله ی كوڕی عبدالله ی كوڕی مه‌سعوده‌وه - ره‌حمه‌تی خوای لێبێت – ئه‌ویش له ئه‌بو هوره‌یره و زه‌یدی كوڕی خالیدی جوهه‌نیه‌وه - ره‌زای خوایان لێبێت – وتویانه : پیاوێك له ده‌شته‌كیه‌كان هات بۆ خزمه‌تی پێغه‌مبه‌ری خوا ( صلی الله علیه وسلم ) وتی : ئه‌ی پێغه‌مبه‌ری خوا ( صلی الله علیه وسلم ) داوات لێ ده‌كه‌م به‌خوا كه حوكم بكه‌یت له نێوانماندا به كتێبی خوا . كه‌سی دووه‌میش وتی : كه له‌و هۆشمه‌ندتر بوو به‌ڵێ حوكم بكه له نێوانماندا به كتێبی خوا وه مۆڵه‌تیشم بده . پێغه‌مبه‌ر ( صلی الله علیه وسلم ) فه‌رمووی : بڵێ ؛ وتی : كوره‌‌كه‌ی من كرێكاری ئه‌وه‌بوو زینای كردووه له‌گه‌ڵ ژنه‌كه‌یدا ؛ وه منیش هه‌واڵم پێدراوه كه كورهكهم به‌رد بارانی له‌سه‌ره منیش كورهكهم ئازاد كرد به‌سه‌د سه‌ر مه‌ڕ و كه‌نیزه‌كێك ئینجا پرسیارم كرد له زانایان هه‌واڵیان پێدام كه كورهكهم ده‌بێت سه‌د داری لێبدرێت و ساڵێكیش دوور بخرێته‌وه ؛ وه ژنه‌كه‌ی ئه‌ویش ده‌بێت به‌رد باران بكرێت . پێغه‌مبه‌ری خوا ( صلی الله علیه وسلم ) فه‌رمووی : سوێند به‌وخوایه‌ی گیانی منی به‌ده‌سته به كتێبی خوا حوكمی نێوانتان ده‌كه‌م ؛ كه‌نیزه‌كه و مه‌ره‌كان ده‌گه‌ڕێته‌وه بۆتۆ وه له‌سه‌ر كوره‌كه‌ته سه‌د دار و دوورخستنه‌وه‌ی ساڵێك ؛ وه ژنه‌كه‌ی ئه‌ویش به‌رد بارانی له‌سه‌ره ؛ تۆش ئه‌ی ئونه‌یس ( كه پیاوێك بوو له هۆزی ئه‌سله‌م ) بڕۆ بۆلای ژنی ئه‌مه ؛ گه‌ردانی پیادانا ئه‌وا به‌رد بارانی بكه .
ئونه‌یسیش هات بۆلای و ژنه‌كه‌ش دانی نا به تاوانه‌كه‌یدا ؛ جا پێغه‌مبه‌ری خوا ( صلی الله علیه وسلم ) فه‌رمانی كرد و به‌رد باران كرا .
الْعَسِيفُ : واته : كرێكار .
2_ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ - رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ - أَنَّهُ قَالَ ( أَتَى رَجُلٌ مِنْ الْمُسْلِمِينَ رَسُولَ اللَّهِ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ - وَهُوَ فِي الْمَسْجِدِ - فَنَادَاهُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، إنِّي زَنَيْت، فَأَعْرَضَ عَنْهُ. فَتَنَحَّى تِلْقَاءَ وَجْهِهِ فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، إنِّي زَنَيْت، فَأَعْرَضَ عَنْهُ، حَتَّى ثَنَّى ذَلِكَ عَلَيْهِ أَرْبَعَ مَرَّاتٍ. فَلَمَّا شَهِدَ عَلَى نَفْسِهِ أَرْبَعَ شَهَادَاتٍ: دَعَاهُ رَسُولُ اللَّهِ، فَقَالَ: أَبِكَ جُنُونٌ؟ قَالَ: لَا. قَالَ: فَهَلْ أُحْصِنْت؟ قَالَ: نَعَمْ. فَقَالَ رَسُولُ اللَّه - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ -: اذْهَبُوا بِهِ فَارْجُمُوهُ ) . رواه البخاري و مسلم .
واته : له ئه‌بو هوره‌یره‌وه - ره‌زای خوای لێبێت – ده‌ڵێ : پێغه‌مبه‌ر ( صلی الله علیه وسلم ) له مزگه‌وتدا بوو پیاوێك له موسڵمانان هات بۆ خزمه‌تی ؛ بانگی كرد وتی : ئه‌ی پێغه‌مبه‌ری خوا ( صلی الله علیه وسلم ) من زینام كردووه ؛ پێغه‌مبه‌ری خوا ( صلی الله علیه وسلم ) پشتی تێكرد ( ڕووی لێ وه‌رگێڕا ) ؛ ڕووی كرده ڕووی پێغه‌مبه‌ر و ( صلی الله علیه وسلم ) وتی ئه‌ی پێغه‌مبه‌ری خوا ( صلی الله علیه وسلم ) من زینام كردووه ؛ پێغه‌مبه‌ری خوا ( صلی الله علیه وسلم ) پشتی تێكرد ؛ هه‌تا چوار جار پێی دووباره كرده‌وه ؛ كاتێك كه چوار جار شایه‌تی له‌سه‌ر خۆیدا ؛ پێغه‌مبه‌ری خوا ( صلی الله علیه وسلم ) بانگی كرد و فه‌رمووی : ئایه تۆ شێت نیت ؟ وتی نه‌خێر ؛ فه‌رمووی : ئایه ژنت هه‌یه ؟ وتی به‌ڵێ ؛ ئینجا پێغه‌مبه‌ری خوا ( صلی الله علیه وسلم ) فه‌رمووی : بیبه‌ن به‌رد بارانی بكه‌ن .
قَالَ ابْنُ شِهَابٍ: فَأَخْبَرَنِي أَبُو سَلَمَةَ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ. سَمِعَ جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ يَقُولُ "
كُنْت فِيمَنْ رَجَمَهُ، فَرَجَمْنَاهُ بِالْمُصَلَّيْ، فَلَمَّا أَذْلَقَتْهُ الْحِجَارَةُ هَرَبَ، فَأَدْرَكْنَاهُ بِالْحَرَّةِ، فَرَجَمْنَاهُ ) . رواه البخاري و مسلم .
" الرَّجُلُ " هُوَ مَاعِزُ بْنُ مَالِكٍ. رَوَى قِصَّتَهُ جَابِرُ بْنُ سَمُرَةَ، وَعَبْدُ اللَّهِ بْنُ عَبَّاسٍ، وَأَبُو سَعِيدٍ الْخُدْرِيُّ، وَبُرَيْدَةُ بْنُ الْحُصَيْبِ الْأَسْلَمِيُّ .
واته : ئیبن شیهاب – ره‌حمه‌تی خوای لێبێت – ده‌ڵێ : سه‌له‌مه‌ی كوڕی عبدالرحمن – ره‌حمه‌تی خوای لێبێت – هه‌واڵی پێدام كه گوێی له جابری كوڕی عبدالله بووه - ره‌زای خوای لێبێت – وتویه‌تی من یه‌كێك بووم له‌وانه‌ی به‌رد بارانم ده‌كرد له ( موصه‌لا ) – كه شوێنی نوێژی جه‌ژن و نوێژه بارانه و ئه‌م جۆره شتانه‌یه - به‌رد بارانمان كرد كاتێك كه به‌رده‌كانی به‌ركه‌وت و ئازاری پێ گه‌ییشت ڕای كرد له حه‌رره پێی گه‌یشتینه‌وه به‌رد بارانمان كرده‌وه .
جا ئه‌و پیاوه ( ماعزی كوری مالیكه ) – ره‌زای خوای لێبێت – چیرۆكه‌كه‌شی ئه‌م هاوه‌ڵانه‌ی پێغه‌مبه‌ری خوا ( صلی الله علیه وسلم ) گێڕاویانه‌ته‌وه جابری كوڕی سه‌له‌مه و عبدالله ی كوڕی عه‌باس و ئه‌بو سه‌عیدی خودری و بوره‌یده‌ی كوڕی حوصه‌یبی ئه‌سله‌می - ره‌زای خوایان لێبێت - .
3_ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ - رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا - أَنَّهُ قَالَ ( إنَّ الْيَهُودَ جَاءُوا إلَى رَسُولِ اللَّهِ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ -: فَذَكَرُوا لَهُ: أَنَّ امْرَأَةً مِنْهُمْ وَرَجُلًا زَنَيَا. فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ -: مَا تَجِدُونَ فِي التَّوْرَاةِ، فِي شَأْنِ الرَّجْمِ؟ فَقَالُوا: نَفْضَحُهُمْ وَيُجْلَدُونَ. قَالَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ سَلَامٍ: كَذَبْتُمْ، فِيهَا آيَةُ الرَّجْمِ، فَأَتَوْا بِالتَّوْرَاةِ فَنَشَرُوهَا، فَوَضَعَ أَحَدُهُمْ يَدَهُ عَلَى آيَةِ الرَّجْمِ فَقَرَأَ مَا قَبْلَهَا وَمَا بَعْدَهَا. فَقَالَ لَهُ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ سَلَامٍ: ارْفَعْ يَدَك. فَرَفَعَ يَدَهُ، فَإِذَا فِيهَا آيَةُ الرَّجْمِ، فَقَالَ: صَدَقَ يَا مُحَمَّدُ، فَأَمَرَ بِهِمَا النَّبِيُّ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ - فَرُجِمَا. قَالَ: فَرَأَيْت الرَّجُلَ: يَجْنَأُ عَلَى الْمَرْأَةِ يَقِيهَا الْحِجَارَةَ ) . رواه البخاري و مسلم .
قَالَ - رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ -: الَّذِي وَضَعَ يَدَهُ عَلَى آيَةِ الرَّجْمِ: هُوَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ صُورِيَّا .
واته : له عبدالله ی كوڕی عومه‌ره‌وه - ره‌زای خوایان لێبێت – ده‌ڵێ : جووله‌كه‌كان هاتن بۆ خزمه‌تی پێغه‌مبه‌ری خوا ( صلی الله علیه وسلم ) پێیان وت كه پیاو و ژنێك له‌وان زینایان كردووه ؛ پێغه‌مبه‌ری خوا ( صلی الله علیه وسلم ) فه‌رمووی : چی شك ده‌به‌ن ده‌رباره‌ی به‌رد باران له ته‌وراتدا ؟ وتیان : ئابرویان ده‌به‌ین و داركاری ده‌كرێن . عبدالله ی كوڕی سه‌لام – ره‌زای خوای لێبێت – وتی : درۆتان كرد له ته‌وڕاتدا ئایه‌تی به‌رد باران كردنی تێدایه ئینجا ته‌وراتیان هێناو كردیانه‌وه ؛ یه‌كێكیان ده‌ستی خسته سه‌ر ئایه‌تی به‌رد باران كردنه‌كه وه ئه‌م سه‌ر و ئه‌وسه‌ری ئایه‌ته‌كه‌ی خوێنده‌وه ؛ عبدالله ی كوڕی سه‌لام – ره‌زای خوای لێبێت – پێی وت : ده‌ستت به‌رز كه‌ره‌وه ؛ ده‌ستی به‌رز كرده‌وه ئایه‌تی به‌رد باران كردنی تیادا بوو ؛ كابرای جووله‌كه وتی : عبدالله ی كوڕی سه‌لام ڕاستی كرد ئه‌ی موحه‌مه‌د ( صلی الله علیه وسلم ) ؛ ئیتر پێغه‌مبه‌ر ( صلی الله علیه وسلم ) فه‌رمانی پێكردن به‌رد باران كران .
عبدالله – ره‌زای خوای لێبێت – ده‌ڵێ : پیاوه‌كه‌م دی خۆی ده‌دایه به‌رد به‌رده‌كان ئافره‌ته‌كه‌ی ده‌پاراست له‌به‌رده‌كان .عبدالله – ره‌زای خوای لێبێت – ده‌ڵێ : ئه‌وكه‌سه‌ی ده‌ستی دانا له‌سه‌ر ئایه‌تی به‌رد باران كردنه‌كه عبدالله ی كوڕی صوریا بوو .
https://t.me/halgurd_galaly
