به‌روبووم و پاداشتى گه‌وره‌ى {nl}برايه‌تى نێوان موسڵمانان{nl}{nl}ئه‌گه‌ر موسڵمانان به‌ ڕاستى و به‌ كرده‌وه‌ ئه‌م نيعمه‌ته‌ هه‌ره‌ گه‌وره‌يه‌ى خواى په‌روه‌ردگار كه‌ خستويه‌تىيه‌ ناو دڵى به‌نده‌ ده‌روون پاك و دۆسته‌ له‌ خوا ترسه‌كانيه‌وه‌ په‌يڕه‌و بكه‌ن له‌ جآى خۆيدا و برايه‌تى نێوانيان له‌ سه‌ر بنه‌ما شه‌رعىيه‌كان بێت و ڕێگاكانى بته‌و كردنى هه‌ستى برايه‌تى بگرنه‌ به‌ر و مافه‌كانى برايه‌تى به‌جێبێنن وه‌ك چۆن له‌ قورئانى پيرۆز و سوننه‌ته‌ صه‌حيحه‌كانى پێغه‌مبه‌ردا (صلی الله‌ علیه‌ وسلم) ڕوون كراونه‌ته‌وه‌ و سه‌له‌فـى صاڵحـش كردار و ڕه‌فتاريان پآ كردوون : ئه‌وا ده‌بن به‌ خۆشه‌ويستى يه‌كتر له‌ به‌ر خوا ، وه‌ ئه‌م خۆشه‌ويستىيه‌ى نێوانيان چه‌ندين پاداشتى گه‌وره‌يان ده‌ست ده‌خات و تام و چێژى به‌روبوومى ئه‌و برايه‌تىيه‌يان ده‌كه‌ن له‌ دونيا و دوا ڕۆژدا ، وه‌ك له‌م فه‌رموودانه‌ى خواره‌وه‌ ڕوون كراونه‌ته‌وه‌ :{nl}{nl}1 ـ خۆشه‌ويستى له‌ به‌ر خوا ڕێگايه‌ بۆ به‌ده‌ست هێنانى پله‌ و پايه‌يه‌ك كه‌ پێغه‌مبه‌ران و شه‌هيدانيش خۆزگه‌ى پآ ده‌خوازن :{nl}{nl}عن عمر بن الخطاب (ڕه‌زای خوای لێبێت) قال : قال النبـي (صلی الله‌ علیه‌ وسلم) : ((إِنَّ مِنْ عِبَادِ اللَّهِ لأُنَاسَاً مَا هُمْ بِأَنْبِيَاءَ وَلاَ شُهَدَاءَ يَغْبِطُهُمُ الأَنْبِيَاءُ وَالشُّهَدَاءُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ بِمَكَانِهِمْ مِنَ اللَّهِ تَعَالَى .{nl}قَالُوا : يَا رَسُولَ اللَّهِ تُخْبِرُنَا مَنْ هُمْ ؟ [وفي رواية : لَعَلَّنَا نُحِبُّهُمْ] .{nl}قَالَ : هُمْ قَوْمٌ تَحَابُّوا بِرُوحِ اللَّهِ [وفي رواية : بِنُورِ اللَّهِ] عَلَى غَيْرِ أَرْحَامٍ [وفي رواية : مِنْ غَيْرِ أَرْحَامٍ وَلا أَنْسَابٍ] بَيْنَهُمْ وَلاَ أَمْوَالٍ يَتَعَاطَوْنَهَا ، فَوَاللَّهِ إِنَّ وُجُوهَهُمْ لَنُورٌ ، وَإِنَّهُمْ عَلَى [مَنَابِرَ مِنْ] نُورٍ ، لاَ يَخَافُونَ إِذَا خَافَ النَّاسُ وَلاَ يَحْزَنُونَ إِذَا حَزِنَ النَّاسُ ، ثُمَّ قَرَأَ هذه الآية : (أَلَا إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ). يونس 62))) صحيح سنن أبـي داود رقم : (3527) ، وصحيح الترغيب والترهيب رقم : (3026) ،.واته‌ : له‌ ناو به‌نده‌كانى خوادا خه‌ڵكانێك هه‌ن نه‌ له‌ پێغه‌مبه‌رانن و نه‌ له‌ شه‌هيدانيشن ، پێغه‌مبه‌ران و شه‌هيدانيش خۆزگه‌يان پآ ده‌خوازن له‌ ڕۆژى قيامه‌تدا له‌ به‌ر ئه‌و پله‌وپايه‌ به‌رزه‌ى هه‌يانه‌ لاى خوا .صه‌حابه‌كان ووتيان : ئه‌ى پێغه‌مبه‌رى خوا هه‌واڵمان ناده‌يتآ ئه‌وانه‌ كێن [به‌ڵكو خۆشيانمان بوێت] ؟پێغه‌مبه‌ريش (صلی الله‌ علیه‌ وسلم) فه‌رمووى : ئه‌وانه‌ خه‌ڵكانێكن يه‌كتريان خۆشده‌وێت به‌ هۆى قورئان و به‌رنامه‌كه‌ى خواوه‌ به‌ بآ ئه‌وه‌ى خزمايه‌تيان له‌ نێواندا هه‌بێت نه‌ له‌ سه‌رى دايكه‌وه‌ و نه‌ له‌ سه‌رى باوكيشه‌وه‌ و نه‌ له‌ به‌ر پاره‌ و ماڵێكيش كه‌ به‌ يه‌كترى ببه‌خشن .سوێند به‌ خوا ئه‌وانه‌ ڕوومه‌تيان ڕووناكه‌ و پرشنگداره‌ و ده‌دره‌وشێته‌وه‌ و له‌ سه‌ر مـيـنبه‌رى نور و دره‌وشاوه‌ ده‌بن له‌ ناو گۆڕه‌پانى مه‌حشه‌ردا ، وه‌ ئه‌وانه‌ ترسيان نىيه‌ له‌ كاتێكدا كه‌ خه‌ڵك ده‌ترسێت و خه‌م و خه‌فه‌تيشيان نىيه‌ له‌ كاتێكدا كه‌ خه‌ڵك خه‌م و خه‌فه‌تيان هه‌يه‌ ، ئه‌نجا پێغه‌مبه‌رى خوا (صلی الله‌ علیه‌ وسلم) ئه‌م ئايه‌ته‌ى خوێنده‌وه‌ : (أَلَا إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ). يونس 62) واته‌ : دۆستانى خوا و پياو چاكان نه‌ ترسيان له‌ سه‌ره‌ و نه‌ خه‌م و خه‌فه‌تيشيان هه‌يه‌ .وَعَنْ أَبَي مَالِكٍ الأَشْعَرِيَّ (ڕه‌زای خوای لێبێت) عَنْ رَسُولِ اللهِ (صلی الله‌ علیه‌ وسلم) قَالَ : ((يَا أَيُّهَا النَّاسُ اسْمَعُوا وَاعْقِلُوا وَاعْلَمُوا أَنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَجَلَّ عِبَادَاً لَيْسُوا بِأَنْبِيَاءَ وَلاَ شُهَدَاءَ يَغْبِطُهُمُ الأَنْبِيَاءُ وَالشُّهَدَاءُ عَلَى مَجَالِسِهِمْ وَقُرْبِهِمْ مِنَ اللَّهِ . فَجَثا رَجُلٌ مِنَ الأَعْرَابِ مِنْ قَاصِيَةِ النَّاسِ وَأَلْوَى بِيَدِهِ إِلَى النَبِيِّ (صلی الله‌ علیه‌ وسلم) فَقَالَ : يَا رَسُولَ اللَّهِ نَاسٌ مِنَ النَّاسِ لَيْسُوا بِأَنْبِيَاءَ وَلاَ شُهَدَاءَ يَغْبِطُهُمُ الأَنْبِيَاءُ وَالشُّهَدَاءُ عَلَى مَجَالِسِهِمْ وَقُرْبِهِمْ مِنَ اللَّهِ انْعَتْهُمْ لَنَا - يَعْنِي صِفْهُمْ لَنَا - .فَسُرَّ وَجْهُ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله‌ علیه‌ وسلم) لِسُؤَالِ الأَعْرَابِيِّ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله‌ علیه‌ وسلم) : هُمْ نَاسٌ مِنْ أَفْنَاءِ النَّاسِ وَنَوَازِعِ الْقَبَائِلِ لَمْ تَصِلْ بَيْنَهُمْ أَرْحَامٌ مُتَقَارِبَةٌ تَحَابُّوا فِي اللَّهِ وَتَصَافَوْا ، يَضَعُ اللَّهُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَنَابِرَ مِنْ نُورٍ فَيُجْلِسُهُمْ عَلَيْهَا فَيَجْعَلُ وُجُوهَهُمْ نُوراً وَثِيَابَهُمْ نُوراً ، يَفْزَعُ النَّاسُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلاَ يَفْزَعُونَ ، وَهُمْ أَوْلِيَاءُ اللَّهِ الَّذِينَ لاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ)) صحيح الترغيب والترهيب رقم : (3027) .{nl}.واته‌ : پێغه‌مبه‌رى خوا (صلی الله‌ علیه‌ وسلم) فه‌رمووى : ئه‌ى خه‌ڵكينه‌ گوآبگرن و تآبگه‌ن و فـێر ببن : خواى گه‌وره‌ و پايه‌ به‌رز هه‌ندێك به‌نده‌ى هه‌يه‌ نه‌ له‌ پێغه‌مبه‌رانن و نه‌ له‌ شه‌هيدانيشن ، پێغه‌مبه‌ران و شه‌هيدانيش خۆزگه‌يان پآ ده‌خوازن له‌ ڕۆژى قيامه‌تدا له‌ به‌ر ئه‌و پله‌وپايه‌ به‌رز و نزيكىيه‌ى هه‌يانه‌ لاى خوا .پياوێكى ده‌شته‌كى له‌و په‌ڕى خه‌ڵكه‌كه‌وه‌ له‌ سه‌ر هه‌ردوو چۆكى دانيشت و به‌ ده‌ستى ئاماژه‌ى كرد بۆ پێغه‌مبه‌ر (صلی الله‌ علیه‌ وسلم) و ووتى : ئه‌ى پێغه‌مبه‌رى خوا (صلی الله‌ علیه‌ وسلم) كه‌سانێك له‌ ناو خه‌ڵكدا نه‌ له‌ پێغه‌مبه‌رانن و نه‌ له‌ شه‌هيدانيشن ، پێغه‌مبه‌ران و شه‌هيدانيش خۆزگه‌يان پآ ده‌خوازن له‌ به‌ر ئه‌و پله‌وپايه‌ به‌رزه‌ى و نزيكىيه‌ى هه‌يانه‌ لاى خوا ، ئه‌ى پێغه‌مبه‌رى خوا (صلی الله‌ علیه‌ وسلم) وه‌سفيان كه‌ بۆمان شێوه‌يان ڕوون كه‌ره‌وه‌ بۆمان ؟! پێغه‌مبه‌رى خوا (صلی الله‌ علیه‌ وسلم) له‌ خۆشيدا ڕوومه‌تى گه‌شايه‌وه‌ به‌ پرسيارى ئه‌م پياوه‌ ده‌شته‌كىيه‌ و فه‌رمووى : ئه‌وانه‌ كه‌سانێكن له‌ په‌ڕى خه‌ڵكه‌وه‌ و هه‌ڵـچنراوى ناو تيره‌ و عه‌شيره‌ته‌كانن ، هيچ په‌يوه‌نديه‌كى خزمايه‌تى نزيك په‌يوه‌ستى نه‌كردوون به‌ يه‌كه‌وه‌ ، يه‌كتريان خۆشده‌وێت له‌ به‌ر خوا و دڵيان ده‌ر حه‌ق به‌ يه‌كتر پاكه‌ .{nl}خواى گه‌وره‌ له‌ ڕۆژى قيامه‌تدا مينبه‌ر و كۆشكى نور و دره‌وشاوه‌يان بۆ داده‌نێت و له‌ سه‌رى دايانده‌نيشێنت و خوا ڕوومه‌تيان پرشنگدار و نورانى و دره‌وشاوه‌ ده‌كات و جل و به‌رگيشيان له‌ نوره‌ و دره‌وشاوه‌يه‌ .خه‌ڵكى له‌ ڕۆژى قيامه‌تدا ده‌ترسن به‌ڵام ئه‌وان ناترسن ، ئه‌وانه‌ دۆست و خۆشه‌ويستى خوان و نه‌ ترسيان له‌ سه‌ره‌ و نه‌ خه‌م و خه‌فه‌تيشيان هه‌يه‌ .{nl}2 ـ خۆشه‌ويستى له‌ به‌ر خوا ڕێگايه‌ بۆ ڕزگار بوون له‌ ناڕه‌حه‌تيه‌كانى گۆڕه‌پانى مه‌حشه‌ر و ڕۆژى قيامه‌ت : {nl}عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ (ڕه‌زای خوای لێبێت) عَنِ النَّبِيِّ (صلی الله‌ علیه‌ وسلم) قَالَ : ((سَبْعَةٌ يُظِلُّهُمُ اللَّهُ فِي ظِلِّهِ يَوْمَ لاَ ظِلَّ إِلاَّ ظِلُّهُ ... [وذكر منهم] : وَرَجُلاَنِ تَحَابَّا فِي اللَّهِ اجْتَمَعَا عَلَيْهِ وَتَفَرَّقَا عَلَيْهِ)) صحيح البخاري رقم : (660) وصحيح مسلم رقم : (1031) ..واته‌ : يه‌كێك له‌و حه‌وت كۆمه‌ڵه‌ى كه‌ له‌ ڕۆژى دوايدا خوا ده‌يان خاته‌ ژێر سێبه‌رى عه‌رشى خۆيه‌وه‌ : … دوو پياون كه‌ له‌ به‌ر خاترى خوا يه‌كتريان خۆشده‌وێت و له‌ سه‌ر ئه‌وه‌ كۆ ده‌بنه‌وه‌ و له‌ سه‌ريشى جيا ده‌بنه‌وه‌ به‌ مردن .{nl}مه‌به‌ست ئه‌وه‌يه‌ : خۆشه‌ويستى نێوان دوو براى موسڵمان له‌ به‌ر خوا هۆكاره‌ بۆ به‌ ده‌ست هێنانى به‌خته‌وه‌رى و ئارامى و ڕزگار بوون له‌ ناڕه‌حه‌تيه‌كانى گۆڕه‌پانى مه‌حشه‌ر و ڕۆژى قيامه‌ت .{nl}3 ـ خۆشه‌ويستى له‌ به‌ر خوا ڕێگايه‌ بۆ به‌ده‌ست هێنانى خۆشه‌ويستى خوا :{nl}عَنْ أَبِي إِدْرِيسَ الْخَوْلانِيِّ أَنَّهُ قَالَ : دَخَلْتُ مَسْجِدَ دِمَشْقَ فَإِذَا أَنَا بِفَتًى بَرَّاقِ الثَّنَايَا [أي : كثير التبسم] ، طَوِيلِ الصَّمْتِ ، وَإِذَا النَّاسُ مَعَهُ ، إِذَا اخْتَلَفُوا فِي شَيْءٍ أَسْنَدُوهُ إِلَيْهِ ، وَصَدَرُوا مِنْ رَأْيِهِ [أي : يأخذون منه كل ما حكم به ويقبلون حكمه وقوله ] .فَسَأَلْتُ عَنْهُ ، فَقِيلَ : هَذَا مُعَاذُ بن جَبَلٍ .فَلَمَّا كَانَ مِنَ الْغَدُ هَجَّرْتُ ، فَوَجَدْتُهُ قَدْ سَبَقَنِي بِالتَّهْجِيرِ ، وَوَجَدْتُهُ يُصَلِّي ، فَانْتَظَرْتُهُ حَتَّى قَضَى صَلاتَهُ ، ثُمَّ جِئْتُهُ مِنْ قِبَلِ وَجْهِهِ فَسَلَّمْتُ عَلَيْهِ ، ثُمَّ قُلْتُ لَهُ : وَاللَّهِ إِنِّي لأُحِبُّكَ لِلَّهِ .فَقَالَ: آللَّهِ ؟ فَقُلْتُ : آللَّهِ ، فَقَالَ : آللَّهِ ؟ فَقُلْتُ : آللَّهِ ، فَقَالَ: آللَّهِ ؟ فَقُلْتُ : آللَّهِ .{nl}قَالَ : فَأَخَذَ بِحُبْوَةِ رِدَائِي فَجَذَبَنِي إِلَيْهِ ، وَقَالَ : أَبْشِرْ ، فَإِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله‌ علیه‌ وسلم) يَقُولُ : ((قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَتَعَالَى : وَجَبَتْ مَحَبَّتِي لِلْمُتَحَابِّينَ فِيَّ ، وَالْمُتَجَالِسِينَ فِيَّ ، وَالْمُتَبَاذِلِينَ فِيَّ)) صحيح الترغيب والترهيب رقم : (3018) و (2581) ، وصحيح الجامع الصغير رقم : (4331). واته‌ : ڕۆيشتمه‌ ناو مزگـه‌وتى (ديمه‌شـق)ه‌وه‌ له‌و كاته‌دا لاوێـكم بينى {nl}ده‌م به‌ خه‌نده‌ و پێكه‌نين بوو ، له‌ هه‌مان كاتدا خه‌ڵكانێكم له‌ گه‌ڵيدا بينى ئه‌گه‌ر له‌ شتێكدا جياوازى له‌ نێوانياندا هه‌بوايه‌ ئه‌وا ده‌گه‌ڕانه‌وه‌ لاى ئه‌و و پشتيان به‌و ده‌به‌ست و له‌ بڕيار و قسه‌شى ده‌ر نه‌ده‌چوون .منيش پرسيارم كرد ده‌رباره‌ى ، ووترا: ئه‌مه‌ (معاذ بن جبل)ـه‌ .پاشان بۆ سبه‌ينآ زوو ڕۆيشتم بۆ مزگه‌وت ، بينيم (مُعاذ) پێش من زووتر ڕۆيشتبوو بۆ مزگه‌وت و بينيم نوێژى ده‌كرد ، چاوه‌ڕوانيم كرد هه‌تا نوێژه‌كه‌ى ته‌واو كرد ، ئه‌نجا ڕوو به‌ ڕووى ڕۆيشتم بۆ لاى و سه‌لامم لێ كرد و ئه‌نجا پێيم ووت : سوێند به‌ خوا من تۆم خۆشده‌وێت له‌ به‌ر خوا .ئه‌ويش ووتى : ئايا له‌ به‌ر خوا منت خۆشده‌وێت ؟ ووتم : به‌ڵـآ له‌ به‌ر خوا ، ووتى : له‌ به‌ر خوا ؟ ووتم : له‌ به‌ر خوا ، ووتى : له‌ به‌ر خوا ؟ ووتم : له‌ به‌ر خوا .ئه‌نجا كردى به‌ ناوه‌ڕاستى كراسه‌كه‌مدا و ڕاميكێشا بۆ لاى خۆى و ووتى : مژده‌ت لێ بێت چونكه‌ من بيستوومه‌ له‌ پێغه‌مبه‌رى خواوه‌ (صلی الله‌ علیه‌ وسلم) ده‌يفه‌رموو : خواى گه‌وره‌ و پايه‌ به‌رز [له‌ فه‌رمووده‌يه‌كى قودسيدا] فه‌رموويه‌تى : خۆشه‌ويستى خۆمم جێگير كردووه‌ بۆ ئه‌مانه‌ :للمُتحابين فـيَّ : ئه‌وانه‌ى كه‌ له‌ به‌ر من يه‌كتريان خۆشده‌وێت .وللمُتجالسين فـيَّ : ئه‌وانه‌ى كه‌ له‌ به‌ر من له‌ گه‌ڵا يه‌كتردا داده‌نيشن و مه‌جليس ده‌گێڕن .{nl}وللمُتباذلين فـيَّ : ئةوانةي كة لة بةر من شـت بة يةكتر دةبةخشن . وَعَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ (ڕه‌زای خوای لێبێت) عَنِ النَّبِيِّ () قَالَ : ((أَنَّ رَجُلاً زَارَ أَخَاً لَهُ فِي قَرْيَةٍ أُخْرَى ، فَأَرْصَدَ اللَّهُ لَهُ عَلَى مَدْرَجَتِهِ مَلَكَاً فَلَمَّا أَتَى عَلَيْهِ قَالَ : أَيْنَ تُرِيدُ ؟ {nl}قَالَ : أُرِيدُ أَخَاً لِي فِي هَذِهِ الْقَرْيَةِ . {nl}قَالَ : هَلْ لَكَ عَلَيْهِ مِنْ نِعْمَةٍ تَرُبُّهَا ؟{nl}قَالَ : لاَ ، غَيْرَ أَنِّي أَحْبَبْتُهُ فِي اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ .{nl}قَالَ : فَإِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكَ بِأَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحَبَّكَ كَمَا أَحْبَبْتَهُ فِيهِ)) صحيح مسلم رقم : (2567) .. واته‌ : پياوێك سه‌ردانى براده‌رێكى خۆى كرد له‌ گوندێكدا ، جا خواى گه‌وره‌ فريشته‌يه‌كى نارد بۆ سه‌ر ڕێگاكه‌ى و كاتێك هات بۆ لاى پآى ووت : بۆ كوآ ده‌چيت ؟ ئه‌ويش ووتى : بۆ لاى براده‌رێكم ده‌چم له‌م گونده‌دا .فريشته‌كه‌ ووتى : ئايا هيچ مافێكى دنياييت به‌ سه‌ريه‌وه‌ هه‌يه‌ لێى وه‌رگريته‌وه‌ يان هيچ به‌رژه‌وه‌نديه‌كت هه‌يه‌ له‌ گه‌ڵيدا پآى هه‌ڵبسيت ؟ئه‌ويش ووتى : نه‌خێر ، ته‌نها ئه‌وه‌ نه‌بێت كه‌ مـن له‌ به‌ر خوا خۆشم ده‌وێت .فريشته‌كه‌ش ووتى : جا من نێردراوى خوام بۆ لاى تۆ بۆ ئه‌وه‌ى ئاگادارت بكه‌مه‌وه‌ كه‌وا خواش تۆى خۆش ده‌وێت وه‌ك چۆن تۆ ئه‌وت خۆش ده‌وێت له‌ به‌ر خاترى خوا .{nl}4 ـ خۆشه‌ويستى له‌ به‌ر خوا ڕێگايه‌ بۆ هه‌ست كردن به‌ تام و چێژى ئيمان و باوه‌ڕ :{nl}عَنْ أَنَسٍ (ڕه‌زای خوای لێبێت) عَنِ النَّبِيِّ (صلی الله‌ علیه‌ وسلم) قَالَ : ((ثَلاَثٌ مَنْ كُنَّ فِيهِ وَجَدَ حَلاَوَةَ الإِيـمَانِ : أَنْ يَكُونَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَحَبَّ إِلَيْهِ مِمَّا سِوَاهُمَا ، وَأَنْ يُحِبَّ الْمَرْءَ لاَ يُحِبُّهُ إِلاَّ لِلَّهِ ، وَأَنْ يَكْرَهَ أَنْ يَعُودَ فِي الْكُفْرِ كَمَا يَكْرَهُ أَنْ يُقْذَفَ فِي النَّارِ)) صحيح البخاري رقم : (16) و (21) و (6041) ، وصحيح مسلم رقم : (43)..واته‌ : سآ خه‌سڵه‌ت و كردار هه‌يه‌ له‌ هه‌ر كه‌سێكدا هه‌بێت ئه‌وا تام و چێژى شيرينى ئيمانى كردووه‌ : {nl}ـ ده‌بێت خوا و پێغه‌مبه‌ره‌كه‌ى (صلی الله‌ علیه‌ وسلم) له‌ لا خۆشه‌ويست تر بێت له‌ هه‌موو كه‌سێك جگه‌ له‌وان .{nl}ـ وه‌ ده‌بێت ئه‌و كه‌سه‌ى كه‌ خۆشيده‌وێت خۆشينه‌وێت ته‌نها له‌ به‌ر خوا نه‌بێت .{nl}ـ وه‌ ده‌بێت پآى ناخۆش بێت بگه‌ڕێته‌وه‌ ناو كوفر و بآباوه‌ڕى وه‌ك چۆن پآى ناخۆشه‌ فڕآ بدرێته‌ ناو ئاگره‌وه‌ .{nl}له‌ ژێر تيشكى {nl}ئايه‌ته‌ پيرۆزه‌كانى قورئان و {nl}فه‌رمووده‌ صه‌حيحه‌كانى پێغه‌مبه‌ردا (صلی الله‌ علیه‌ وسلم) {nl}نووسين و ئاماده‌كردني{nl}مامۆستا : مـحمد عبد الرحمن لطيف