|
فەرموودەعه‌قیده - بیروباوەڕی ڕاستڕوونکردنەوەی شەرعیبەهەشت و دۆزەخبیدعە و داهێنراوەکانبابەتی گشتی + وته‌ی زانایان و دانایان پەروەردە و خێزانبابەتی عەرەبیتاوان و حەرامکراوەکاننزا و پاڕانەوەژیاننامه و ڕووداو و بەسەرهاتەکانمانگی ره‌مه‌زانگۆشەی فه‌توا
|
ئه‌گه‌ر بينيت موسڵمانان شكان له‌جه‌نگێك دا ئه‌م دوعایه بخوێنه ئه‌گه‌ر بينيت موسڵمانان شكان له‌جه‌نگێك دا ئه‌م دوعایه بخوێنه (( اللهُمّ أعتَذِرُ إليكَ مِمّا صَنَعَ هؤلآءِ _ يَعنِي أصحابَهُ _ وأبرَأ إليكَ مِمّا صَنَعَ هؤلآءِ _ يَعني الـمُشرِكينَ _ )). ئه‌مه ووته‌ى ئه‌نه‌سى كوڕى نه‌ضره (ره‌زاى خواى لـێ بێ ) كه له رۆژى ئوحوددا كه بينى موسڵمانان ده‌شكێن و هه‌ڵدێن. وه له دوايىدا جه‌نگاو شه‌هيد بوو، بينيان هه‌شتاو ئه‌وه‌نده زامى پێوه بوو، كه‌س نه‌يناسىيه‌وه جگه له خوشكێكى نه‌بێت ئه‌ويش به نيشانه‌يه‌كدا ناسىيه‌وه كه به په‌نجه‌يه‌وه بوو/ البخاري 6/16, 17 و مسلم (1903) واته: خوايه خه‌جاڵه‌تى ده‌رده‌بڕم و به‌هانه دێنمه‌وه بۆت له‌وه‌ى ئه‌وكۆمه‌ڵه كرديان _ واته هاوه‌ڵه‌كانى _ له شكستى توش بوون و پشت هه‌ڵكردن. وه خۆبه‌رى ده‌كه‌م له‌وه‌ى ئه‌و كۆمه‌ڵه پێى هه‌ستان _ واته هاوبه‌ش په‌يداكه‌ران _ له دژايه‌تى كردن و ئه‌زيه‌ت دانى موسڵمانان. ذکرودوعا له‌فه‌رمووده صه‌حیحه‌کاندا |
