|
فەرموودەعه‌قیده - بیروباوەڕی ڕاستڕوونکردنەوەی شەرعیبەهەشت و دۆزەخبیدعە و داهێنراوەکانبابەتی گشتی + وته‌ی زانایان و دانایان پەروەردە و خێزانبابەتی عەرەبیتاوان و حەرامکراوەکاننزا و پاڕانەوەژیاننامه و ڕووداو و بەسەرهاتەکانمانگی ره‌مه‌زانگۆشەی فه‌توا
|
غه‌يرى خوا مه‌به‌ست بوون له عيباده‌ت دا غه‌يرى خوا مه‌به‌ست بوون له عيباده‌ت دا غه‌يرى خوا مه‌به‌ست بوون له عيباده‌ت دا له مه‌رجه‌كانى قبوڵ بوونى كرده‌وه‌ى چاك ئه‌وه‌يه دووربێ له ڕياو ڕوپاماى كردن و، په‌يوه‌ست بێ به‌سوننه‌ته‌وه . جا ئه‌وكه‌سه‌ى هه‌ڵده‌ستێ به‌كردنى عيباده‌ت و په‌رستنێك بۆئه‌وه‌ى خه‌ڵكى بيبينێ، ئه‌وه موشريكه به‌شيركى بچوك، وه كرده‌وه‌كه‌شى به‌تاڵ ده‌بێته‌وه و سودى لێ وه‌رناگرێ.وه‌كو كه‌سێك نوێژ بكات بۆئه‌وه‌ى خه‌ڵك بيبينن. ( إِنَّ الْمُنَافِقِينَ يُخَادِعُونَ اللَّهَ وَهُوَ خَادِعُهُمْ وَإِذَا قَامُوا إِلَى الصَّلَاةِ قَامُوا كُسَالَى يُرَاءُونَ النَّاسَ وَلَا يَذْكُرُونَ اللَّهَ إِلَّا قَلِيلًا ) النساء: ١٤٢ واته: « دووڕوه‌كان به خه‌ياڵى خۆيان ده‌يانه‌وێ فێڵ له خوا بكه‌ن كه ته‌نهابه زمان ئيمانيان هێناوه، به‌ڵام خودا ئه‌وان ته‌فره ده‌داو به ئاسانى فڕو فێڵه‌كانيان پوچه‌ڵ ده‌كاته‌وه، ئه‌م مونافيقانه هه‌ركات هه‌ڵسن بۆ نوێژ به ته‌مه‌ڵی و ته‌وه‌زه‌لى يه‌وه ڕاست ده‌بنه‌وه و، نوێژيش ده‌كه‌ن بۆ ئه‌وه‌ى خه‌ڵكى بيان بينن، وه‌يادى خوداش ناكه‌ن مه‌گه‌ر كه‌مێك نه‌بێ» به‌هه‌مان شێوه ئه‌گه‌ر كرده‌وه‌يه‌كى چاكى كرد بۆئه‌وه‌ى باسه‌كه‌ى بگاته خه‌ڵكى و له‌ناو خه‌ڵكدا باس بكرێ و ناوبانگى پێ ده‌ربكا، ئه‌وا به‌دڵنيايه‌وه كه‌وتۆته ناو شيركه‌وه و دوچارى هاوبه‌ش په‌رستى بووه، وه هه‌ڕه‌شه‌ى توندو به ئێشيش كراوه له‌و كه‌سه‌ى ئه‌م كاره بكات . هه‌روه‌كو «عبدالله»ى كوڕی«عباس» له پێغه‌مبه‌ره‌وه(ﷺ) ده‌يگێرێته‌وه كه فه‌رموويه‌تى: « مَنْ سَمَّعَ سَمَّعَ اللَّهُ بِهِ وَمَنْ رَاءَى رَاءَى اللَّهُ بِهِ». واته « هه‌ركه‌س كرده‌وه‌ى خۆى ئاشكرا بكات بۆ روپاماى كردن، ئه‌وا خودا له ڕۆژى قيامه‌تدا شه‌رمه‌زار و سوكى ده‌كات، وه‌هه‌ركه‌س كرده‌وه‌كانى خۆى ئاشكرا بكات بۆ ئه‌وه‌ى له‌ناو خه‌ڵكدا پێى به‌رزبێته‌وه، ئه‌وا خواى گه‌وره له ڕۆژى قيامه‌تدا نهێنييه‌كانى نێودڵى ئاشكراده‌كات » رواه مسلم 4/2289. وه هه‌ركه‌س عيباده‌ت و په‌رستنێك ئه‌نجام بدات و مه‌به‌ستى پێ ى خوداو خه‌ڵكى بێ، ئه‌وا كرده‌وه‌كه‌ى به‌تاڵ ده‌بێ و به‌هه‌ده‌رده‌ڕوا و لێ ى وه‌رناگيرێ . هه‌روه‌كو له «حديث»ه قودسى يه‌كه‌دا هاتووه: « أَنَا أَغْنَى الشُّرَكَاءِ عَنْ الشِّرْكِ مَنْ عَمِلَ عَمَلًا أَشْرَكَ فِيهِ مَعِي غَيْرِي تَرَكْتُهُ وَشِرْكَهُ». واته « خوداى گه‌وره ده‌فه‌رموێ: من ده‌وڵه‌مه‌ندترم له‌وه‌ى كه‌س بكرێ به‌شه‌ريك و هاوبه‌شم له عيباده‌ت و په‌رستن دا، جا هه‌ركه‌س عيباده‌ت و كردارێك بكات و له‌مه‌به‌ست و نيه‌ته‌كه‌ى دا كه‌سيكى تر بكاته شه‌ريكم، ئه‌وا واز له خۆى و هاوتاكه‌ى دێنم ». رواه مسلم رقم2985. - وه‌هه‌ر كه‌س كردارێكى كردو عيباده‌تێكى ئه‌نجام دا، سه‌ره‌تا نيه‌ت و مه‌به‌سته‌كه‌ى بۆ خوا بوو، به‌ڵام پاشان ڕياى تێ كه‌وت و توشى بوو، ئه‌گه‌ر پێى ناخۆش بوو، وه‌هه‌وڵى دا نه‌يهێڵی، ئه‌وا كرده‌وه‌كه‌ى ته‌واوو قبوڵه. به‌ڵام ئه‌گه‌ر دڵى پێى خۆش بوو، وه‌حه‌زى پێ ى كرد، ئه‌وا قسه‌ى زۆربه‌ى زانايان له‌سه‌ر ئه‌وه‌ن كه كرده‌وه‌كه‌ى به‌تاڵه . سه‌رچاوه کتاب حه‌ڕام کراوه کان |
