خواردن پێدانى ڕۆژووان

خواردن پێدانى ڕۆژووان

براى خۆم ـ خواى په‌روه‌ردگار به‌ره‌كه‌تى خۆيت به‌ سه‌ردا بڕِێژێت و سه‌ركه‌وتووت كات بۆ كارى چاكه‌ و له‌ خواترسان ـ سوربه‌ له‌سه‌ر ئه‌وه‌ى كه‌ خواردن بده‌ى به‌ ڕۆژووانان ، له‌به‌ر ئه‌و پاداشته‌ گه‌وره‌يه‌ى كه‌ له‌و كاره‌دا هه‌يه‌ ، له‌به‌ر ئه‌و چاكه‌ زۆر و فراوانه‌ى كه‌ تێدايه‌ .

پێغه‌مبه‌ر () فه‌رموويه‌تى : " مَنْ فَطَّرَ صَائِمَاً كَانَ لَهُ مِثْلُ أَجْرِهِ ، غَيْرَ أَنَّهُ لا يَنْقُصُ مِنْ أَجْرِ الصَّائِمِ شَيْئَاً " (أخرجه أحمد : ( 4 / 114 - 115 و 116 ) و ( 5 / 192 ) ، والترمذي رقم : ( 804 ) ، وابن ماجه رقم ( 1746 ) ، وابن حبان رقم : ( 895 ) ، وصحيحه الترمذي . وهو كما قال ) . واته‌ : هه‌ر كه‌سێ خواردن بدات به‌ ڕۆژووانێك له‌ كاتى به‌ربانگ دا ، وه‌كو پاداشتى ئه‌و ڕۆژووانه‌ى ده‌ست ده‌كه‌وێت بێ ئه‌وه‌ى له‌ پاداشتى ڕۆژووانه‌كه‌ى كه‌م بێته‌وه‌ .  وه‌ ئه‌گه‌ر ڕۆژووان ميوان دارێتى كرا پێويسته‌ له‌سه‌رى وه‌ڵامى ميوان داريه‌ته‌كه‌ بداته‌وه‌ ، چونكه‌ ئه‌و كه‌سه‌ى وه‌ڵامى ميوان داريه‌ته‌كه‌ نه‌داته‌وه‌ سه‌رپێچى له‌ فه‌رمانى ( أبو قاسم ) كردووه‌ () ، وه‌ پێويسته‌ باوه‌ڕى وابێت ئه‌و ميواندارێتيه‌ هيچ له‌ حه‌سه‌ناته‌كانى وون ناكات و هيچيش له‌ پاداشتى كه‌م ناكاته‌وه‌ .  وه‌ سوننه‌تيشه‌ ميوان بپاڕێته‌وه‌ له‌ خوا بۆ خاوه‌ن ماڵ ، دواى واز هێنان له‌ خواردن ، به‌و پاڕانه‌وانه‌ى كه‌ له‌ پێغه‌مبه‌ره‌وه‌ () پێمان گه‌يشتووه‌ ، ئه‌وه‌ش چه‌ند جۆرێكه‌ له‌ وانه‌ش فه‌رمووده‌ى پێغه‌مبه‌رى خوا () كه‌ ده‌فه‌رمووێ :

أ / " أَكَلَ طَعَامُكُمُ الأَبْرَارُ ، وَصَلَّتْ عَلَيْكُمُ المَلائِكَةُ ، وَأَفْطَرَ عِنْدَكُمُ الصَّائِمُونَ "  أخرجه ابن أبي شيبة : ( 3 / 100 ) ، وأحمد : ( 3 / 118 ) ، والنسائي في (عمل اليوم و الليلة) رقم : (268) ، وابن السني رقم : (129) ، وعبد الرزاق : (4 / 311) من طريق عنه . وسنده صحيح ) . واته‌ : پياو چاكان خواردنتان بخۆن و فريشته‌كانى خواش صه‌ڵاواتتان له‌سه‌ر بده‌ن ( واته‌ : بۆتان بپاڕێنه‌وه‌ ) و ڕۆژووانيش له‌ لاتان به‌ربانگ بكات .

ب / " اللهُمَّ أَطْعِمْ مَنْ أَطْعَمَني ، وَاسْقِ مَنْ سَقَانَي " (أخرجه مسلم رقم : (2055) عن المقداد ) . واته‌ : خوايه‌ خواردن بده‌ به‌و كه‌سه‌ى خواردنى پێداوم وئاويش بده‌ به‌و كه‌سه‌ى ئاوى پێ دام .

ج / " اللهُمَّ اغْفَرْ لَهُمْ وَارْحَمْهُمْ وَبَارِكْ لَهُم فِيْمَا رَزَقْتَهُمْ " (أخرجه مسلم رقم : (2042) عن عبد الله بن بسر) . واته‌ : خوايه‌ له‌ تاوانه‌كانيان خۆش به‌و ڕه‌حميان پێ بكه‌ و به‌ره‌كه‌تيش بخه‌ره‌ ڕۆزيانه‌وه‌.

(سه‌رچاوه‌ چۆنیه‌تی ڕۆژووی پێغه‌مبه‌ر(صلی الله‌ علیه‌ وسلم) له‌قورئان و فه‌رمووده‌)