دوو تاوان كه‌ مرۆڤـ تووشى سزاى ناو گۆڕ ده‌كه‌ن
دوو تاوان كه‌ مرۆڤـ تووشى سزاى ناو گۆڕ ده‌كه‌ن
49 ـ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ (ڕه‌زای خوا ی لێبێت ) قَاڵ : أَنَّ النَّبِيَّ (ﷺ) مَرَّ بِقَبْرَيْنِ ، فَقَالَ : ((إِنَّهُمَا لَيُعَذَّبَانِ ، وَمَا يُعَذَّبَانِ فِي كَبِيرٍ ، أَمَّا أَحَدُهُـمَا فَكَانَ لاَ يَسْتَنْزِهُ مِنَ بَوْلِهِ ، وَأَمَّا الآخَرُ فَكَانَ يَمْشِي بَيْنَ النَّاسِ بِالنَّمِيمَةِ)) صحيح البخاري رقم : (216) وصحيح مسلم رقم : (675) . واته‌ : پێغه‌مبه‌ر (ﷺ) به‌ لاى دوو گۆڕدا تآپه‌ڕى و فه‌رمووى : به‌ڕاستى هه‌ردووكيان سزا ده‌درێن ، وه‌ سزاش نادرێن له‌به‌ر شتێك كه‌ به‌ گه‌وره‌يان دانابێت ، يه‌كێكيان خۆى پاكڕانه‌ده‌گرت (خۆى نه‌ده‌پاراست) له‌ ميزه‌كه‌ى ، وه‌ ئه‌وه‌ى تريان قسه‌ى له‌ نێوان خه‌ڵكدا ده‌هێنا و ده‌برد به‌ مه‌به‌ستى زيان گه‌ياندن .

وه‌رگێڕانى : مامۆستا محمد عبد الرحمن لطيف