|
فەرموودەعه‌قیده - بیروباوەڕی ڕاستڕوونکردنەوەی شەرعیبەهەشت و دۆزەخبیدعە و داهێنراوەکانبابەتی گشتی + وته‌ی زانایان و دانایان پەروەردە و خێزانبابەتی عەرەبیتاوان و حەرامکراوەکاننزا و پاڕانەوەژیاننامه و ڕووداو و بەسەرهاتەکانمانگی ره‌مه‌زانگۆشەی فه‌توا
|
ئه‌گه‌ر ده‌ته‌وێت له سێبه‌رى خوا بيت ئه‌وا له‌م كه‌سانه ببــه ئه‌گه‌ر ده‌ته‌وێت له سێبه‌رى خوا بيت ئه‌وا له‌م كه‌سانه ببــه عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ (ڕه‌زای خوای لێبێت) عَنِ النَّبِيِّ (صلی الله علیه وسلم) قَالَ : ((سَبْعَةٌ يُظِلُّهُمُ اللَّهُ تَعَالَى فِي ظِلِّهِ يَوْمَ لاَ ظِلَّ إِلاَّ ظِلُّهُ : إِمَامٌ عَدْلٌ ، وَشَابٌّ نَشَأَ فِي عِبَادَةِ اللَّهِ ، وَرَجُلٌ قَلْبُهُ مُعَلَّقٌ فِي الْمَسَاجِدِ ، وَرَجُلاَنِ تَحَابَّا فِي اللَّهِ اجْتَمَعَا عَلَيْهِ وَتَفَرَّقَا عَلَيْهِ ، وَرَجُلٌ دَعَتْهُ امْرَأَةٌ ذَاتُ مَنْصِبٍ وَجَمَالٍ فَقَالَ إِنِّي أَخَافُ اللَّهَ ، وَرَجُلٌ تَصَدَّقَ بِصَدَقَةٍ فَأَخْفَاهَا حَتَّى لاَ تَعْلَمَ شِمَالُهُ مَا تُنْفِقُ يَمِينُهُ ، وَرَجُلٌ ذَكَرَ اللَّهَ خَالِيَاً فَفَاضَتْ عَيْنَاهُ)) صحيح البخاري رقم : (660) و (1423) و (6479) و (6808) ، وصحيح مسلم رقم : (2377). واته : حه‌وت كه‌س هه‌ن له ڕۆژى دوايدا خوا ده‌يانخاته ژێر سێبه‌رى خۆيه‌وه له ڕۆژێكدا كه هيچ سێبه‌رێك نى يه ته‌نها سێبه‌رى خوا نه‌بێت : فه‌رمانڕه‌وايه‌كى دادوه‌ر ، وه گه‌نجێك له په‌رستنى خوادا پێگه‌يشتبێت ، وه پياوێك دڵى وابه‌سته‌بێت به مزگه‌وته‌كانه‌وه ، وه دوو پياو له‌به‌ر خاترى خوا يه‌كتريان خۆشبوێت و له سه‌ر ئه‌وه كۆ ببنه‌وه و له سه‌ريشى جيا ببنه‌وه ، وه پياوێك ئافره‌تێكى خاون پله‌وپايه و جوانى بانگى بكات بۆ رابواردن له‌گه‌ڵيدا ئه‌ويش بڵێت من له خوا ده‌ترسم ، وه پياوێك خێر بكات و ماڵ ببه‌خشێته‌وه و بيشارێته‌وه تاوه‌كو لاى چه‌پى نه‌زانێت لاى ڕاستى چى به‌خشيوه‌ته‌وه ، وه پياوێك به ته‌نها زيكر و يادى خوا بكات و هه‌ردوو چاوى فرمێسكى پێدا بێته خواره‌وه . وه‌رگێڕانى : مامۆستا محمد عبد الرحمن لطيف |
