دوعا و پاڕانه‌وه‌ عيباده‌ته‌

عَنِ النُّعْمَانِ بْنِ بَشِيرٍ (ڕه‌زای خوای لێبێت)  قَالَ : سَمِعْتُ النَّبِيَّ (صلی الله‌ علیه‌ وسلم)  يَقُولُ : ((الدُّعَاءُ هُوَ العِبَادَةُ ، ثُمَّ قَرَأَ : ( وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ )  غافر [60] صحيح سنن الترمذي رقم : (3247) . واته‌ : پاڕانه‌وه‌ و هاوار تێ كردن په‌رستنه‌ ، ئه‌نجا ئه‌م ئايه‌ته‌ى خوێنده‌وه‌ : (په‌روه‌ردگارتان فه‌رموويه‌تى : ئێوه‌ لێم بپاڕێنه‌وه‌ منيش وه‌ڵامتان ده‌ده‌مه‌وه‌ ، به‌ڕاستى ئه‌وانه‌ى كه‌ خۆيان به‌ گه‌وره‌ ده‌زانن و خۆيان ده‌گرنه‌وه‌ له‌ په‌رستنم ئه‌وانـه‌ ده‌چنه‌ دۆزه‌خه‌وه‌ به‌ ريسوايى و سه‌رشۆڕى) .

وه‌رگێڕانى : مامۆستا محمد عبد الرحمن لطيف