|
فەرموودەعه‌قیده - بیروباوەڕی ڕاستڕوونکردنەوەی شەرعیبەهەشت و دۆزەخبیدعە و داهێنراوەکانبابەتی گشتی + وته‌ی زانایان و دانایان پەروەردە و خێزانبابەتی عەرەبیتاوان و حەرامکراوەکاننزا و پاڕانەوەژیاننامه و ڕووداو و بەسەرهاتەکانمانگی ره‌مه‌زانگۆشەی فه‌توا
|
چـــل فه‌رمووده‌كه‌ى نه‌وه‌وى فه‌رمووده‌ى يه‌كه‌م كرده‌وه‌كان به نيازه‌وه (نيه‌ته‌وه) ئه‌نجامده‌درێن چـــل فه‌رمووده‌كه‌ى نه‌وه‌وى فه‌رمووده‌ى يه‌كه‌م كرده‌وه‌كان به نيازه‌وه (نيه‌ته‌وه)
ئه‌نجامده‌درێن عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ أَبِى حَفْصٍ
عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ (ڕه‌زاى خواى گه‌وره‌ى لێبێت) قَالَ : سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ
( صلی الله علیه وسلم ) يَقُولُ : ((إِنَّمَا الأَعْمَالُ بِالنِّيَّاتِ ، وَإِنَّمَا
لِكُلِّ امْرِئٍ مَا نَوَى ، فَمَنْ كَانَتْ هِجْرَتُهُ إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ
، فَهِجْرَتُهُ إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ ، وَمَنْ كَانَتْ هِجْرَتُهُ لِدُنْيَا يُصِيبُهَا
أَوْ امْرَأَةٍ يَنْكِحُهَا فَهِجْرَتُهُ إِلَى مَا هَاجَرَ إِلَيْهِ)) صحيح البخارى
رقم : (1) و (54) وصحيح مسلم رقم : (4904) . واته : به‌ڕاستى هه‌موو كرده‌وه‌كان به نيازه‌وه (نيه‌ته‌وه) ئه‌نجامده‌درێن
، وه به‌دڵنيايى هه‌موو كه‌سێك ته‌نها ئه‌وه‌ى ده‌ست ده‌كه‌وێت كه نيازى بووه ،
جا هه‌ركه‌سێك كۆچكردنه‌كه‌ى بۆ لاى خوا و پێغه‌مبه‌ره‌كه‌ى بێت ئه‌وا كۆچكردنه‌كه‌ى
لاى خوا و پێغه‌مبه‌ره‌كه‌ى وه‌رگيراو ده‌بێت ، وه هه‌ركه‌سێك كۆچكردنه‌كه‌ى بۆ دونيا
بێت ده‌ستى كه‌وێت يان بۆ ئافره‌تێك بێت ماره‌ى بكات ئه‌وا كۆچكردنه‌كه‌ى بۆ ئه‌وه
بووه كه كۆچى بۆ كردووه . تأليف : الإمام : مُحيى الدين النووى :
وه‌رگێڕانى : محمد عبد الرحمن لطيف |
