چـــل فه‌رمووده‌كه‌ى نه‌وه‌وى فه‌رمووده‌ى شه‌شه‌م ( حه‌ڵاڵ روونه‌ و حه‌راميش روونه‌ )

 چـــل فه‌رمووده‌كه‌ى نه‌وه‌وى فه‌رمووده‌ى شه‌شه‌م

حه‌ڵاڵ روونه‌ و حه‌راميش روونه‌

عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ النُّعْمَانِ بْنِ بَشِيرٍ (ڕه‌زاى خواى گه‌وره‌ى لێبێت)قَالَ : سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ( صلی الله‌ علیه‌ وسلم ) يَقُولُ : ((إِنَّ الْحَلاَلَ بَيِّنٌ ، وَإِنَّ الْحَرَامَ بَيِّنٌ ، وَبَيْنَهُمَا أُمُورٌ مُشْتَبِهَاتٌ لاَ يَعْلَمُهُنَّ كَثِيرٌ مِنَ النَّاسِ ، فَمَنِ اتَّقَى الشُّبُهَاتِ فَقَدِ اسْتَبْرَأَ لِدِينِهِ وَعِرْضِهِ ، وَمَنْ وَقَعَ فِى الشُّبُهَاتِ وَقَعَ فِى الْحَرَامِ ، كَالرَّاعِى يَرْعَى حَوْلَ الْحِمَى يُوشِكُ أَنْ يَرْتَعَ فِيهِ ، أَلاَ وَإِنَّ لِكُلِّ مَلِكٍ حِمًى ، أَلاَ وَإِنَّ حِمَى اللَّهِ مَحَارِمُهُ ، أَلاَ وَإِنَّ فِى الْجَسَدِ مُضْغَةً ، إِذَا صَلَحَتْ صَلَحَ الْجَسَدُ كُلُّهُ ، وَإِذَا فَسَدَتْ فَسَدَ الْجَسَدُ كُلُّهُ أَلاَ وَهِىَ الْقَلْبُ)) صحيح البخارى رقم : (52) وصحيح مسلم رقم : (4073) .

واته‌ : به‌ڕاستى حه‌ڵاڵ ديار و روونه‌ و حه‌راميش ديار و روونه‌ ، وه‌ له‌ نێوانيانيشدا شتانێكى ناديار و گومان لـێ كراو هه‌يه‌ كه‌ زۆربه‌ى خه‌ڵك نايانزانن ، جا هه‌ركه‌سێك خۆپارێزى بكات له‌ شته‌ ناروون و گومان لـێ كراوه‌كان ئه‌وا دين و سومعه‌تى خۆيى پاراستووه‌ ، وه‌ هه‌ركه‌سێكيش بكه‌وێته‌ ناو شته‌ ناروون و گومان لـێ كراوه‌كانه‌وه‌ ئه‌وا كه‌وتووه‌ته‌ ناو حه‌رامه‌وه‌ ، وه‌كو شوانێك كه‌ ڕانه‌كه‌ى به‌ چوارده‌ورى شوێنێكى پارێزراو (قه‌ده‌غه‌كراو)دا بله‌وه‌ڕێنێت كه‌ نزيكه‌ بچێته‌ ناوێوه‌وه‌ ، بزانه‌ كه‌ به‌ڕاستى هه‌موو پادشايه‌ك شوێنى پارێزراو (قه‌ده‌غه‌كراو)ى هه‌يه‌ ، وه‌ بزانه‌ كه‌ به‌ڕاستى شته‌ پارێزراوه‌كانى خوا حه‌رام و قه‌ده‌غه‌كراوه‌كانێتى ، بزانه‌ كه‌ به‌ڕاستى له‌ ناو له‌شدا پارچه‌ گۆشتێك هه‌يه‌ به‌ ئه‌ندازه‌ى ئه‌وه‌ى كه‌ بجاورێت ، ئه‌گه‌ر ئه‌و پارچه‌ گۆشته‌ چاك بێت ئه‌وا هه‌موو له‌ش چاك ده‌بێت ، وه‌ ئه‌گه‌ر خرابيش بێت ئه‌وا هه‌موو له‌ش خراپ ده‌بێت بــزانه‌ كه‌ ئه‌ويش دڵـــه‌ .

تأليف : الإمام : مُحيى الدين النووى : وه‌رگێڕانى : محمد عبد الرحمن لطيف