چـــل فه‌رمووده‌كه‌ى نه‌وه‌وى فه‌رمووده‌ى نۆزده‌يه‌م ( سنوره‌كانى شه‌رعى خوا بپارێزه‌ خواش تۆ ده‌پارێزێت )

چـــل فه‌رمووده‌كه‌ى نه‌وه‌وى فه‌رمووده‌ى نۆزده‌يه‌م

 سنوره‌كانى شه‌رعى خوا بپارێزه‌ خواش تۆ ده‌پارێزێت

عَنِ أَبِى الْعَبَّاسِ عَبْدِ اللَّهِ ابْنِ عَبَّاسٍ (ڕه‌زاى خواى گه‌وره‌يان لێبێت) قَالَ : كُنْتُ خَلْفَ النَّبِيِّ ( صلی الله‌ علیه‌ وسلم ) يَوْمَاً فَقَالَ : ((يَا غُلاَمُ إِنِّى أُعَلِّمُكَ كَلِمَاتٍ : احْفَظِ اللَّهَ يَحْفَظْكَ ، احْفَظِ اللَّهَ تَجِدْهُ تُجَاهَكَ ، إِذَا سَأَلْتَ فَاسْأَلِ اللَّهَ ، وَإِذَا اسْتَعَنْتَ فَاسْتَعِنْ بِاللَّهِ ، وَاعْلَمْ أَنَّ الأُمَّةَ لَوِ اجْتَمَعَتْ عَلَى أَنْ يَنْفَعُوكَ بِشَيْءٍ لَمْ يَنْفَعُوكَ إِلاَّ بِشَيْءٍ قَدْ كَتَبَهُ اللَّهُ لَكَ ، وَلَوِ اجْتَمَعُوا عَلَى أَنْ يَضُرُّوكَ بِشَيْءٍ لَمْ يَضُرُّوكَ إِلاَّ بِشَيْءٍ قَدْ كَتَبَهُ اللَّهُ عَلَيْكَ ، رُفِعَتِ الأَقْلاَمُ وَجَفَّتِ الصُّحُفُ)) صحيح سنن الترمذى رقم : (2516) .

وفى رواية غير الترمذى : ((احْفَظِ اللَّهَ تَجِدْهُ أَمَامَكَ ، تَعَرَّفْ إِلَى اللَّهِ فِى الرَّخَاءِ يَعْرِفْكَ فِى الشِّدَّةِ ، وَاعْلَمْ أَنَّ مَا أَخْطَأَكَ لَمْ يَكُنْ لِيُصِيبَكَ ، وَمَا أَصَابَكَ لَمْ يَكُنْ لِيُخْطِئَكَ ، وَاعْلَمْ أَنَّ النَّصْرَ مَعَ الصَّبْرِ ، وَأَنَّ الْفَرَجَ مَعَ الْكَرْبِ ، وَأَنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْراً)) مسند الإمام أحمد رقم : (2857) والـمعجم الكبير للطبرانـى رقم : (11080) بنحوه ..

واته‌ : من ڕۆژێكيان له‌ پشت پێغه‌مبه‌رى خواوه‌ ( صلی الله‌ علیه‌ وسلم ) بووم و فه‌رمووى : ئه‌ى لاوى تازه‌ پێ گه‌يشتوو من چه‌ند وشه‌يه‌كت فێر ده‌كه‌م : تۆ سنوره‌كانى شه‌رعى خوا بپارێزه‌ خواش تۆ ده‌پارێزێت ، تۆ سنوره‌كانى شه‌رعى خوا بپارێزه‌ خوا ده‌بينيت له‌ پێشته‌وه‌ له‌گه‌ڵتدا ده‌بێت ، ئه‌گه‌ر داوات كرد ئه‌وا ته‌نها داوا له‌ خوا بـكه‌ ، وه‌ ئه‌گه‌ر داواى يارمه‌تيت كرد ئه‌وا ته‌نها داواى يارمه‌تى له‌ خوا بكه‌ ، وه‌ بزانه‌ به‌ڕاستى ئه‌گه‌ر هه‌موو ئوممه‌ت كۆببنه‌وه‌ بۆ ئه‌وه‌ى به‌ شتێك سوودت پێ بگه‌يه‌نن ئه‌وا سوودت پێ ناگه‌يه‌نن ته‌نها به‌و شته‌ نه‌بێت كه‌ خوا بۆتى نووسيووه‌ ، وه‌ ئه‌گه‌ر كۆيشببنه‌وه‌ بۆ ئه‌وه‌ى به‌ شتێك زه‌ره‌ر و زيانت پێ بگه‌يه‌نن ئه‌وا زه‌ره‌ر و زيانت پێ ناگه‌يه‌نن ته‌نها به‌و شته‌ نه‌بێت كه‌ خوا له‌سه‌رتى نووسيووه‌ ، قه‌ڵه‌مه‌كانى نووسينى قه‌ده‌ر هه‌ڵگيراون و په‌ڕه‌كانيش وشك بوونه‌ته‌وه‌ .

وه‌ له‌ ريوايه‌ته‌كه‌ى جگه‌ له‌ (الترمذي) : تۆ سنوره‌كانى شه‌رعى خوا بپارێزه‌ خوا ده‌بينيت له‌ پێشته‌وه‌ له‌گه‌ڵتدا ده‌بێت ، تۆ له‌ كاتى خۆشيدا خۆت به‌ خوا بناسێنه‌ و بيپه‌رسته‌ ئه‌وا خوايش له‌ كاتى ناڕه‌حه‌تى و ته‌نگانه‌دا تۆ ده‌ناسێت و لات لـێ ده‌كاته‌وه‌ ، وه‌ بزانه‌ به‌ڕاستى ئه‌وه‌ى كه‌ تووشت نابێت و نايه‌ته‌ ڕێت بۆى نه‌بووه‌ تووشت ببێت و بێته‌ ڕێت ، وه‌ ئه‌وه‌شى كه‌ تووشت ده‌بێت و دێته‌ ڕێت ئه‌وا بۆى نه‌بووه‌ تووشت نــه‌بێت و نــه‌يه‌ته‌ ڕێت ، وه‌ بزانه‌ به‌ڕاستى سه‌ركه‌وتن له‌گه‌ڵ ئارامگرتندايه‌ ، وه‌ كرانه‌وه‌ى ده‌رگاى خێر و خۆشى له‌گه‌ڵ ته‌نگانه‌دايه‌ ، وه‌ خۆشگوزرانيش له‌گه‌ڵ ناڕاحه‌تيدايه‌ . 

تأليف : الإمام : مُحيى الدين النووى : وه‌رگێڕانى : محمد عبد الرحمن لطيف