|
فەرموودەعه‌قیده - بیروباوەڕی ڕاستڕوونکردنەوەی شەرعیبەهەشت و دۆزەخبیدعە و داهێنراوەکانبابەتی گشتی + وته‌ی زانایان و دانایان پەروەردە و خێزانبابەتی عەرەبیتاوان و حەرامکراوەکاننزا و پاڕانەوەژیاننامه و ڕووداو و بەسەرهاتەکانمانگی ره‌مه‌زانگۆشەی فه‌توا
|
چـــل فه‌رمووده‌كه‌ى نه‌وه‌وى فه‌رمووده‌ى بيست و چواره‌م ( حه‌رام كردن و قه‌ده‌غه‌كردنى زوڵم و سته‌م كردن ) چـــل فه‌رمووده‌كه‌ى نه‌وه‌وى فه‌رمووده‌ى بيست و چواره‌م حه‌رام كردن و قه‌ده‌غه‌كردنى زوڵم و سته‌م
كردن عَنْ أَبِى ذَرٍّ الْغِفَارِيِّ (ڕه‌زاى
خواى گه‌وره‌ى لێبێت) عَنِ النَّبِيِّ ( صلی الله علیه وسلم ) فِيمَا يَرْوِيْهِ
عَنِ رَبِّهِ عَزَّ وَجَلَّ أَنَّهُ قَالَ : ((يَا عِبَادِى إِنِّى حَرَّمْتُ الظُّلْمَ
عَلَى نَفْسِى وَجَعَلْتُهُ بَيْنَكُمْ مُحَرَّمَاً فَلاَ تَظَالَمُوا ، يَا عِبَادِى
كُلُّكُمْ ضَالٌّ إِلاَّ مَنْ هَدَيْتُهُ فَاسْتَهْدُونِى أَهْدِكُمْ ، يَا عِبَادِى
كُلُّكُمْ جَائِعٌ إِلاَّ مَنْ أَطْعَمْتُهُ فَاسْتَطْعِمُونِى أُطْعِمْكُمْ ، يَا
عِبَادِى كُلُّكُمْ عَارٍ إِلاَّ مَنْ كَسَوْتُهُ فَاسْتَكْسُونِى أَكْسُكُمْ ، يَا
عِبَادِى إِنَّكُمْ تُخْطِئُونَ بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَأَنَا أَغْفِرُ الذُّنُوبَ
جَمِيعَاً فَاسْتَغْفِرُونِى أَغْفِرْ لَكُمْ ، يَا عِبَادِى إِنَّكُمْ لَنْ تَبْلُغُوا
ضَرِّى فَتَضُرُّونِى وَلَنْ تَبْلُغُوا نَفْعِى فَتَنْفَعُونِى ، يَا عِبَادِى لَوْ
أَنَّ أَوَّلَكُمْ وَآخِرَكُمْ وَإِنْسَكُمْ وَجِنَّكُمْ كَانُوا عَلَى أَتْقَى قَلْبِ
رَجُلٍ وَاحِدٍ مِنْكُمْ مَا زَادَ ذَلِكَ فِى مُلْكِى شَيْئَاً ، يَا عِبَادِى لَوْ
أَنَّ أَوَّلَكُمْ وَآخِرَكُمْ وَإِنْسَكُمْ وَجِنَّكُمْ كَانُوا عَلَى أَفْجَرِ قَلْبِ
رَجُلٍ وَاحِدٍ مَا نَقَصَ ذَلِكَ مِنْ مُلْكِى شَيْئَاً ، يَا عِبَادِى لَوْ أَنَّ
أَوَّلَكُمْ وَآخِرَكُمْ وَإِنْسَكُمْ وَجِنَّكُمْ قَامُوا فِى صَعِيدٍ وَاحِدٍ فَسَأَلُونِى
فَأَعْطَيْتُ كُلَّ إِنْسَانٍ مَسْأَلَتَهُ مَا نَقَصَ ذَلِكَ مِمَّا عِنْدِى إِلاَّ
كَمَا يَنْقُصُ الْمِخْيَطُ إِذَا أُدْخِلَ الْبَحْرَ ، يَا عِبَادِى إِنَّمَا هِىَ
أَعْمَالُكُمْ أُحْصِيهَا لَكُمْ ثُمَّ أُوَفِّيكُمْ إِيَّاهَا ، فَمَنْ وَجَدَ خَيْرَاً
فَلْيَحْمَدِ اللَّهَ ، وَمَنْ وَجَدَ غَيْرَ ذَلِكَ فَلاَ يَلُومَنَّ إِلاَّ نَفْسَهُ))
صحيح مسلم رقم : (6517) . واته : خواى كار پڕ به‌ره‌كه‌ت و پايه‌دار
فه‌رموويه‌تى : ئه‌ى به‌نده‌كانم به‌ڕاستى من زوڵم و سته‌م
كردنم حه‌رام و قه‌ده‌غه كردووه له‌سه‌ر خۆم و له نێوان ئێوه‌يشدا حه‌رام و قه‌ده‌غه‌م
كردووه بۆيه زوڵم و سته‌م مه‌كه‌ن له يه‌كتر .. ئه‌ى به‌نده‌كانم هه‌مووتان سه‌رلـێ شێواون
جگه له‌وانه‌تان نه‌بێت كه من هيدايه‌تيم داوه و خستومه‌ته سه‌ر ڕێگاى ڕێنمايى
بۆيه داواى هيدايه‌تدان و ڕێنمايى كردنم لـێ بكه‌ن منيش هيدايه‌تان ده‌ده‌م .. ئه‌ى به‌نده‌كانم هه‌مووتان برسى بوون جگه
له‌وانه‌تان نه‌بێت كه من خواردنم پێ داوه بۆيه داواى خواردنم لـێ بكه‌ن منيش خواردنتان
پێ ده‌ده‌م .. ئه‌ى به‌نده‌كانم هه‌مووتان رووت بوون جگه
له‌وانه‌تان نه‌بێت كه من پۆشاكه‌م له‌به‌ر كردووه بۆيه داواى پۆشاكه‌م لـێ بكه‌ن
منيش پۆشاكتان پێ ده‌ده‌م .. ئه‌ى به‌نده‌كانم به‌ڕاستى ئێوه به شه‌و
و به ڕۆژ هه‌ڵه و تاوان ده‌كه‌ن و منيش له هه‌موو تاوانه‌كان خۆشده‌بم بۆيه داواى
لـێ خۆشبوونم لـێ بكه‌ن منيش لێتان خۆشده‌بم .. ئه‌ى به‌نده‌كانم ئێوه ناتوانن بگه‌نه
ئه‌و ئاسته‌ى كه زيان و زه‌ره‌رم پێ بگه‌يه‌نن تاوه‌كو زيان و زه‌ره‌رم پێ بگه‌يه‌نن
وه ناشتوانن بگه‌نه ئه‌و ئاسته‌ى كه سوودم پێ بگه‌يه‌نن تاوه‌كو سوودم پێ بگه‌يه‌نن
.. ئه‌ى به‌نده‌كانم به‌ڕاستى ئه‌گه‌ر يه‌كه‌مين
كه‌س و دواين كه‌ستان وه مرۆڤــ و جنۆكه‌تان له‌سه‌ر دڵى له خواترسترين پياوێك بن
له ئێوه ئه‌وا ئه‌وه هيچى پێ له موڵكى من زياد ناكات .. ئه‌ى به‌نده‌كانم به‌ڕاستى ئه‌گه‌ر يه‌كه‌مين
كه‌س و دواين كه‌ستان وه مرۆڤــ و جنۆكه‌تان له‌سه‌ر دڵى خراپترين پياوێك بن له ئێوه
ئه‌وا ئه‌وه هيچى پێ له موڵكى من كه‌م ناكات .. ئه‌ى به‌نده‌كانم به‌ڕاستى ئه‌گه‌ر يه‌كه‌مين
كه‌س و دواين كه‌ستان وه مرۆڤــ و جنۆكه‌تان له يه‌ك شوێنى فراوان و ته‌ختدا ڕاوه‌ستن
و داوام لـێبكه‌ن ئه‌وا منيش هه‌موو مرۆڤێك چى داواكاريه‌كى هه‌بووه پێى ده‌بخشم و
ده‌يده‌مێ وه ئه‌وه‌ش له‌وه‌ى كه له لاى منه كه‌م ناكاته‌وه ته‌نها مه‌گه‌ر وه‌كو
چۆن ده‌رزيه‌ك له ئاوى ده‌ريا كه‌م بكاته‌وه ئه‌گه‌ر بخرێته ناو درياوه .. ئه‌ى به‌نده‌كانم به‌ڕاستى ئه‌وه ته‌نها
كرده‌وه‌كانى خۆتانه من ده‌يانژمێرم و تۆمارى ده‌كه‌م بۆتان ئه‌نجا پاداشتتان ده‌ده‌مه‌وه
له‌سه‌رى ، جا هه‌ركه‌سێك خێر و چاكه‌ى بينى ئه‌وا با سوپاس و ستايشى خوا بكات ، وه
هه‌ركه‌سێكيش جگه له‌وه‌ى بينى ئه‌وا با گله‌يى له كه‌س نه‌كات ته‌نها له خۆى نه‌بێت
. تأليف : الإمام : مُحيى الدين النووى : وه‌رگێڕانى : محمد عبد الرحمن لطيف |
