|
فەرموودەعه‌قیده - بیروباوەڕی ڕاستڕوونکردنەوەی شەرعیبەهەشت و دۆزەخبیدعە و داهێنراوەکانبابەتی گشتی + وته‌ی زانایان و دانایان پەروەردە و خێزانبابەتی عەرەبیتاوان و حەرامکراوەکاننزا و پاڕانەوەژیاننامه و ڕووداو و بەسەرهاتەکانمانگی ره‌مه‌زانگۆشەی فه‌توا
|
چـــل فه‌رمووده‌كه‌ى نه‌وه‌وى فه‌رمووده‌ى بيست و هه‌شته‌م ( پێويستى په‌يوه‌ست بوون به سوننه‌ته‌وه ) چـــل فه‌رمووده‌كه‌ى نه‌وه‌وى فه‌رمووده‌ى
بيست و هه‌شته‌م پێويستى په‌يوه‌ست بوون به سوننه‌ته‌وه
عَنْ أَبِى نَجِيحٍ الْعِرْبَاضِ بْنِ سَارِيَةَ
(ڕه‌زاى خواى گه‌وره‌ى لێبێت) قَالَ : وَعَظَنَا رَسُولُ اللَّهِ ( صلی الله علیه
وسلم ) مَوْعِظَةً [ بَلِيغَةً ] وَجِلَتْ مِنْهَا الْقُلُوبُ وَذَرَفَتْ مِنْهَا الْعُيُونُ
، فَقُلْنَا : يَا رَسُولَ اللَّهِ كَأَنَّهَا مَوْعِظَةُ مُوَدِّعٍ فَأَوْصِنَا . قَالَ : ((أُوصِيكُمْ بِتَقْوَى اللَّهِ
عَزَّ وَجَلَّ ، وَالسَّمْعِ وَالطَّاعَةِ وَإِنْ تَأَمَّرَ عَلَيْكُمْ عَبْدٌ [حَبَشِيٌّ]
، فَإِنَّهُ مَنْ يَعِشْ مِنْكُمْ بَعْدِى فَسَيَرَى اخْتِلاَفَاً كَثِيرَاً ، فَعَلَيْكُمْ
بِسُنَّتِى وَسُنَّةِ الْخُلَفَاءِ الرَّاشِدِينَ الْمَهْدِيِّينَ [تَمَسَّكُوا بِهَا]
وَعَضُّوا عَلَيْهَا بِالنَّوَاجِذِ ، وَإِيَّاكُمْ وَمُحْدَثَاتِ الأُمُورِ ، [فَإِنَّ
كُلَّ مُحْدَثَةٍ بِدْعَةٌ] ، وَكُلَّ بِدْعَةٍ ضَلاَلَةٌ)) صحيح أبـى داود رقم :
(4607) وصحيح سنن الترمذى رقم : (2676) . واته : پێغه‌مبه‌رى خوا ( صلی الله علیه
وسلم ) ئامۆژگارى كردين ئامۆژگاريه‌كى كاريگه‌ر كه به هۆيه‌وه دڵه‌كانمان ترسا و
چاوه‌كانمانيش فرمێسكى پێدا هاته خواره‌وه ، بۆيه وتمان : ئه‌ى پێغه‌مبه‌رى خوا
وه‌كو بڵـێى ئه‌مه ئامۆژگارى كه‌سێكه كه ماڵئاوايى بكات و بڕوات بۆيه ئامۆژگاريمان
بكه . فه‌رمووى : ئامۆژگاريتان ده‌كه‌م به ترسان
له خواى گه‌روه ، وه به گوێگرتن و گوێڕايه‌ڵى كردن بۆ فه‌رمانڕه‌وايان ئه‌گه‌ر
چى كۆيله‌يه‌كى حه‌به‌شيش ببێته فه‌رمانڕه‌واتان ، چونكه به‌ڕاستى هه‌ركه‌سێك له
ئێوه له پاش من بژێت ئه‌وا له داهاتويه‌كى نزيكدا جياوازى و ناكۆكيه‌كى زۆر ده‌بينێت
، له‌و كاته‌دا په‌يوه‌ست ببـن به ڕێبازى من و ڕێبازى جێ نيشينه ژير و ڕێنماييكراوه‌كانه‌وه
ده‌ستى پێوه‌بگرن و قه‌پى پێدابگرن به كاكيله‌كانتان ، وه وريا بن له شته داهێنراوه‌كان
، چونكه هه‌موو داهێنراوێك بيدعه‌يه ، وه هه‌موو بيدعه‌يه‌كيش گومڕاييه . تأليف : الإمام : مُحيى الدين النووى :
وه‌رگێڕانى : محمد عبد الرحمن لطيف |
