|
فەرموودەعه‌قیده - بیروباوەڕی ڕاستڕوونکردنەوەی شەرعیبەهەشت و دۆزەخبیدعە و داهێنراوەکانبابەتی گشتی + وته‌ی زانایان و دانایان پەروەردە و خێزانبابەتی عەرەبیتاوان و حەرامکراوەکاننزا و پاڕانەوەژیاننامه و ڕووداو و بەسەرهاتەکانمانگی ره‌مه‌زانگۆشەی فه‌توا
|
چـــل فه‌رمووده‌كه‌ى نه‌وه‌وى فه‌رمووده‌ى چل و دووه‌م ( فراوانێتى لـێخۆشبوون و لـێبووردنى خواى گه‌وره ) چـــل فه‌رمووده‌كه‌ى نه‌وه‌وى فه‌رمووده‌ى
چل و دووه‌م فراوانێتى لـێخۆشبوون و لـێبووردنى خواى
گه‌وره عَنْ أَنَسِ ( ڕه‌زای خوای لێبێت ) قَالَ
: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ( صلی الله علیه وسلم ) يَقُولُ : ((قَالَ اللَّهُ تَعَالَى
: يَا ابْنَ آدَمَ إِنَّكَ مَا دَعَوْتَنِى وَرَجَوْتَنِى غَفَرْتُ لَكَ عَلَى مَا
كَانَ فِيكَ وَلاَ أُبَالِى ، يَا ابْنَ آدَمَ لَوْ بَلَغَتْ ذُنُوبُكَ عَنَانَ السَّمَاءِ
ثُمَّ اسْتَغْفَرْتَنِى غَفَرْتُ لَكَ وَلاَ أُبَالِى ، يَا ابْنَ آدَمَ إِنَّكَ لَوْ
أَتَيْتَنِى بِقُرَابِ الأَرْضِ خَطَايَا ثُمَّ لَقِيتَنِى لاَ تُشْرِكُ بِى شَيْئَاً
لأَتَيْتُكَ بِقُرَابِهَا مَغْفِرَةً)) صحيح سنن الترمذى رقم : (3540) . واته : خواى به‌رز و پايه‌دار فه‌رموويه‌تى
: ئه‌ى ئاده‌ميزاد به‌ڕاستى تۆ چه‌نێك لێم
بپاڕێيته‌وه و تكام لـێبكه‌يت و ئوميدت پێم هه‌بێت لێت خۆشده‌بم هه‌ر چه‌نێك تاوانت
هه‌بێت و بايه‌خى پێناده‌م ، ئه‌ى ئاده‌ميزاد به‌ڕاستى ئه‌گه‌ر تاوانه‌كانت بگه‌نه
ئاستى ئاسمان و پاشان داواى لێخۆشبوونم لـێبكه‌يت ئه‌وا لێت خۆشده‌بم و بايه‌خى پێناده‌م
، ئه‌ى ئاده‌ميزاد به‌ڕاستى ئه‌گه‌ر به نزيكه‌ى زه‌وى به هه‌ڵه و تاوانه‌وه بێيت
بۆ لام و ئه‌نجا پێمبگه‌يت و هيچ شتێكت نه‌كردبێت به شه‌ريكم ئه‌وا منيش به نزيكه‌ى
زه‌وى به لێخۆشبووه‌نه‌وه دێم بۆ لات . تأليف : الإمام : مُحيى الدين النووى :
وه‌رگێڕانى : محمد عبد الرحمن لطيف |
