|
فەرموودەعه‌قیده - بیروباوەڕی ڕاستڕوونکردنەوەی شەرعیبەهەشت و دۆزەخبیدعە و داهێنراوەکانبابەتی گشتی + وته‌ی زانایان و دانایان پەروەردە و خێزانبابەتی عەرەبیتاوان و حەرامکراوەکاننزا و پاڕانەوەژیاننامه و ڕووداو و بەسەرهاتەکانمانگی ره‌مه‌زانگۆشەی فه‌توا
|
فەرموودە . چۆنێتى غوسل كردن له دواى له‌شگرانى چۆنێتى غوسل كردن له دواى له‌شگرانى 1 - عَنْ مَيْمُونَةَ بِنْتِ الْحَارِثِ
زَوْجِ النَّبِيِّ ( صلی الله علیه وسلم ) قَالَتْ : ((وَضَعْتُ لِرَسُولِ اللَّهِ
( صلی الله علیه وسلم ) وَضُوءً لِجَنَابَةٍ فَأَكْفَأَ بِيَمِينِهِ عَلَى شِمَالِهِ
مَرَّتَيْنِ أَوْ ثَلاَثًا ، ثُمَّ غَسَلَ فَرْجَهُ ، ثُمَّ ضَرَبَ يَدَهُ بِالأَرْضِ
أَوِ الْحَائِطِ مَرَّتَيْنِ أَوْ ثَلاَثًا ، ثُمَّ مَضْمَضَ وَاسْتَنْشَقَ ، ثُمَّ
غَسَلَ وَجْهَهُ وَذِرَاعَيْهِ ، ثُمَّ أَفَاضَ عَلَى رَأْسِهِ الْمَاءَ ، ثُمَّ غَسَلَ
سَائِرَ جَسَدِهِ ، ثُمَّ تَنَحَّى فَغَسَلَ رِجْلَيْهِ ، قَالَتْ : فَأَتَيْتُهُ بِخِرْقَةٍ
فَلَمْ يُرِدْهَا ، فَجَعَلَ يَنْفُضُ الْمَاءَ بِيَدَيْهِ)) صحيح البخارى رقم :
(274) وصحيح مسلم رقم : (720) . واته : (ميمونه)ى خێزانى پێغه‌مبه‌ر
( صلی الله علیه وسلم ) فه‌رموويه‌تى : ئاوى ده‌ركردنى له‌ش گرانيم دانا بۆ پێغه‌مبه‌رى
خوا ( صلی الله علیه وسلم ) ، ئه‌نجا به ده‌ستى ڕاستى ئاوى كرد به سه‌ر ده‌ستى
چه‌پيدا دوو جار يان سێ جار ئه‌نجا عه‌وره‌تى ده‌شوشت ، ئه‌نجا ده‌ستى هێنا به سه‌ر
زه‌ويدا يان به ديواره‌كه‌دا دوو جار يان سێ جار ، ئه‌نجا ئاوى ڕادا به ده‌م و لوتيدا
، ئه‌نجا ڕوومه‌تى و هه‌ردوو باڵى شوشت ، ئه‌نجا ئاوى كرد به سه‌ر سريدا ، ئه‌نجا
هه‌موو لاشه‌ى شوشت ، ئه‌نجا خۆى دا به‌لادا و هه‌ردوو پێى شوشت ، ئه‌نجا من پارچه
په‌ڕۆيه‌كم بۆ هێنا ـ بۆ ئه‌وه‌ى خۆى پێ وشك بكاته‌وه ـ ، به‌ڵام پێغه‌مبه‌رى خوا
( صلی الله علیه وسلم ) نه‌ى ويست و به هه‌ردوو ده‌ستى ئاوه‌كه‌ى له له‌شى كرده‌وه
. 2 - عَنْ عَائِشَةَ
(ڕەزای خوای لێبێت)قَالَتْ : ((كَانَ رَسُولُ اللَّهِ ( صلی الله علیه وسلم
) إِذَا اغْتَسَلَ مِنَ الْجَنَابَةِ يَبْدَأُ فَيَغْسِلُ يَدَيْهِ ، ثُمَّ يُفْرِغُ
بِيَمِينِهِ عَلَى شِمَالِهِ فَيَغْسِلُ فَرْجَهُ ، ثُمَّ يَتَوَضَّأُ وُضُوءَهُ لِلصَّلاَةِ
، ثُمَّ يَأْخُذُ الْمَاءَ فَيُدْخِلُ أَصَابِعَهُ فِى أُصُولِ الشَّعْرِ حَتَّى إِذَا
رَأَى أَنْ قَدِ اسْتَبْرَأَ حَفَنَ عَلَى رَأْسِهِ ثَلاَثَ حَفَنَاتٍ ، ثُمَّ أَفَاضَ
عَلَى سَائِرِ جَسَدِهِ ثُمَّ غَسَلَ رِجْلَيْهِ)) صحيح البخارى رقم : (248) و
(272) وصحيح مسلم رقم : (716) . واته : پێغه‌مبه‌رى خوا( صلی الله علیه
وسلم )ئه‌گه‌ر خۆى بشۆردايه (غوسلى بكردايه) به هۆى له‌شگرانييه‌وه سه‌ره‌تا هه‌ردوو
ده‌ستى ده‌شوشت ، ئه‌نجا به ده‌ستى ڕاستى ئاوى ده‌كرد به سه‌ر ده‌ستى چه‌پيدا و عه‌وره‌تى
ده‌شوشت ، ئه‌نجا ده‌ستنوێژى ده‌گرت وه‌ك چۆن ده‌ستنوێژ بگرێت بۆ نوێژ ، ئه‌نجا ئاوى
ده‌برد و په‌نجه‌كانى ده‌خسته بن مووه‌كانى سه‌رى تاوه‌كو واى ده‌بينى كه هه‌موو
سه‌رى ته‌ڕ بووه ئه‌و كاته سێ گوێل ئاوى ده‌كرد به سه‌ر سه‌ريدا ، ئه‌نجا ئاوى ده‌كرد
به سه‌ر هه‌موو لاشه‌يدا ، ئه‌نجا هه‌ردوو پێى ده‌شوشت . وه‌رگێڕانى : مامۆستا محمد عبد الرحمن لطيف |
