|
فەرموودەعه‌قیده - بیروباوەڕی ڕاستڕوونکردنەوەی شەرعیبەهەشت و دۆزەخبیدعە و داهێنراوەکانبابەتی گشتی + وته‌ی زانایان و دانایان پەروەردە و خێزانبابەتی عەرەبیتاوان و حەرامکراوەکاننزا و پاڕانەوەژیاننامه و ڕووداو و بەسەرهاتەکانمانگی ره‌مه‌زانگۆشەی فه‌توا
|
فەرموودە . له نێو گۆڕستاندا به پێڵاوه‌وه ڕێ مه‌كه له نێو گۆڕستاندا به پێڵاوه‌وه ڕێ مه‌كه عَنْ بَشِيرِ ابْنِ الْخَصَاصِيَةِ (ڕەزای
خوای لێبێت) قَالَ : ((بَيْنَا أُمَاشِى رَسُولَ اللَّهِ ( صلی الله علیه وسلم )
... فَأَتَى عَلَى قُبُورِ الْمُسْلِمِينَ ... فَبَيْنَمَا هُوَ يَمْشِى إِذْ حَانَتْ
مِنْهُ نَظْرَةٌ فَإِذَا هُوَ بِرَجُلٍ يَمْشِى بَيْنَ الْقُبُورِ عَلَيْهِ نَعْلَانِ
فَقَالَ : يَا صَاحِبَ السِّبْتِيَّتَيْنِ أَلْقِ سِبْتِيَّتَكَ ، فَنَظَرَ فَلَمَّا
عَرَفَ الرَّجُلُ رَسُولَ اللَّهِ ( صلی الله علیه وسلم ) خَلَعَ نَعْلَيْهِ فَرَمَى
بِهِمَا)) صحيح الأدب الـمفرد رقم : (829) . واته : جارێكيان من له گه‌ڵ پێغه‌مبه‌رى
خوادا ( صلی الله علیه وسلم ) ڕێم ده‌كرد … ئه‌نجا هات بۆ لاى گۆڕستانى موسڵمانان
، جا له كاتێكدا كه ڕێى ده‌كرد بينى پياوێك له نێو گۆڕه‌كاندا به جوتێ پێڵاوه‌وه
ڕێ ده‌كات ، پێى فه‌رموو : ئه‌ى خاوه‌نى پێڵاوه (سبتيه‌كه) جوته پێڵاوه‌كه‌ت فڕێده
، ئه‌و پياوه‌ش كاتێ بينى پێغه‌مبه‌رى خواى ( صلی الله علیه وسلم ) ناسيه‌وه و پێڵاوه‌كانى
داكه‌ند و هه‌ردووكيانى فڕێدا . وه‌رگێڕانى : مامۆستا محمد عبد الرحمن لطيف |
