فەرموودە . ئافره‌ت ده‌توانێت زه‌كاتى پاره‌كه‌ى بدات به‌ مێرده‌كه‌ى ئه‌گه‌ر فه‌قير بوو

ئافره‌ت ده‌توانێت زه‌كاتى پاره‌كه‌ى بدات به‌ مێرده‌كه‌ى ئه‌گه‌ر فه‌قير بوو

عَنْ زَيْنَبَ امْرَأَةِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَسْعُودٍ(ڕەزای خوای لێبێت) قَالَتْ : ((سَأَلْتُ رَسُولَ اللَّهِ ( صلی الله‌ علیه‌ وسلم ) أَيُجْزِئُ عَنِّى مِنَ الصَّدَقَةِ النَّفَقَةُ عَلَى زَوْجِى وَأَيْتَامٍ فِى حِجْرِى ؟ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ( صلی الله‌ علیه‌ وسلم ) : لَهَا أَجْرَانِ أَجْرُ الصَّدَقَةِ وَأَجْرُ الْقَرَابَةِ)) صحيح سنن ابن ماجه رقم : (1843) .

واته‌ : زه‌ينه‌بى خێزانى (عبدالله)ى كوڕى (مسعود) پرسيارى كرد له‌ پێغه‌مبه‌رى خوا ( صلی الله‌ علیه‌ وسلم ) ئايا پاره‌به‌خشين به‌ سه‌ر مێرده‌كه‌م و منداڵانێكى يه‌تيم كه‌ له‌ ئامێزى مندا ده‌ژين زه‌كاته‌كه‌م له‌ سه‌ر ده‌خات ؟ پێغه‌مبه‌رى خواش ( صلی الله‌ علیه‌ وسلم ) فه‌رمووى : دوو پاداشتى هه‌يه‌ پاداشتى زه‌كاته‌كه‌ و پاداشتى خزمايه‌تيه‌كه‌ .

وه‌رگێڕانى : مامۆستا محمد عبد الرحمن لطيف